วันนี้ หลินฮ่าวกำลังนอนอยู่บนโซฟา สมองว่างเปล่า คิดอะไรไม่ออก
ในทีวีกำลังถ่ายทอดสดมาตรการปิดและควบคุมเทียนเยียนกรุ๊ปอยู่
หลินฮ่าวก็ผล็อยหลับไปโดยไม่รู้สึกตัว
เขาไม่ได้ผ่อนคลายแบบนี้มานานแล้ว
กริ๊งงง! กริ๊งงง!
หลินฮ่าวตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น อวี้หยูเฉินเป็นคนโทรมา
เขาเหลือบมองท้องฟ้าข้างนอก เกือบจะค่ำแล้ว
สาวน้อยคนนี้ จะให้ฉันไปรับเธอเหรอ?
หลินฮ่าวยิ้มและรับโทรศัพท์
แต่เสียงที่ปลายสายนั้น กลับเกินความคาดหมายของเขา
"คุณคือหลินฮ่าวใช่ไหม?"อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์เป็นเสียงชายชรา
"คุณเป็นใคร?"หลินฮ่าวขมวดคิ้ว และลุกขึ้นจากโซฟาทันที
"คุณน่าจะเคยได้ยินชื่อของฉันนะ ลู่หยุน"ชายคนนั้นกล่าว
ลู่หยุน! ประธานเทียนเยียนกรุ๊ป! เขาหนีไปได้!
หลินฮ่าวไม่ได้อ่านข่าวอย่างรอบคอบ เขาคิดว่าเทียนเยียนกรุ๊ปถูกจับได้ทั้งหมด ไม่นึกเลยว่าปลาที่ใหญ่ที่สุดจะหนีออกมาได้
ตอนนี้อวี้หยูเฉิน คาดว่าคงจะตกอยู่ในมือของพวกเขาแล้ว
"คุณต้องการอะไร?"
"มาที่วัดอู่โหว คนเดียว"ทางนั้นวางสายหลังจากพูดจบ
"เชี่ย!"หลินฮ่าวซัดโทรศัพท์ลงกับพื้น
เพราะความประมาทชั่วขณะ ทำให้อวี้หยูเฉินตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย
เรื่องนี้ทำให้หลินฮ่าวนึกถึงเหตุการณ์เมื่อสองปีที่แล้ว ในตอนนั้น เป็นเพราะความประมาทของเขาเอง ทำให้เขาต้องสูญเสียคนรักไปตลอดกาล
แม้ว่าตอนหลังเขาจะแก้แค้นให้เธอแล้ว แต่คนรักของเขาก็ไม่มีวันกลับมา
ครั้งนี้ ฉันจะต้องไม่ซ้ำรอยเดิม
หลินฮ่าวสงบสติอารมณ์ ใส่อุปกรณ์ให้เรียบร้อยทันที และขับรถไปที่วัดอู่โหว
ตอนกลางคืน หลินฮ่าวมาถึงวัดอู่โหว
รอบข้างมืดสนิท และมีเพียงวัดอู่โหวเท่านั้นที่เปิดไฟเล็กน้อย
"ฉันมาแล้ว"หลินฮ่าวเดินเข้าไปในวัด และเห็นอวี้หยูเฉินถูกมัดมือไพล่หลังติดกับเก้าอี้ หน้าซีด และดูน่าสงสาร
หลินฮ่าวส่งสายตาให้อวี้หยูเฉิน ให้เธอวางใจ เขาสามารถปกป้องเธอได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บอดี้การ์ดเนื้อหอม ออกโรง!