บอสเอวดุ!!! นิยาย บท 3

"ชุดชั้นในด้วย ถอดให้หมด"

เตชินพยายามระงับเสียงสั่นของตัวเอง เมื่อเห็นสภาพหญิงสาวที่เกือบเปลือยแม้ว่าเขาจะเคยเห็นผู้หญิงในชุดว่ายน้ำที่แทบจะปิดอะไรไม่มิดมามากมายแต่คนที่มีผลต่ออารมณ์ของเขานั้นกลับกลายเป็นแม่สาวจอมเฮี้ยวคนนี้

กระทั่งเธอถอดเสื้อผ้าออกจนหมด เจ้าแท่งยักษ์ของเตชินแข็งขึ้นมาทันใด เขาแทบจะลืมหายใจเมื่อเห็นขนสีน้ำตาลรำไรอยู่ตรงหน้าขาของเธอ เนื้อสามเหลี่ยมตรงนั้นโหนกนูนและเป็นสีชมพูระเรื่อ ป้านหัวนมของจันทร์เจ้าเป็นสีชมพูและมันก็ใหญ่ล้นเกินร่างกายบอบบางของเธอ

สะโพกของจันทร์เจ้าผายกลมสวย เหมือนนางแบบที่ฟิตร่างกายของตนเป็นอย่างดี แน่นอนเพราะจันทร์เจ้าชอบออกกำลังกายเอวของเธอจึงเล็กคอดกิ่วสะโพกผายสมส่วนจนน่าจะจับขาแยกแล้วกระแทกเข้าไปแรง ๆ พร้อมกับตีสะโพกนั้นให้เธอร้องคราง

เขาอยากจับเธอมัดและจัดการเธอให้สาแก่ใจ ในขณะที่เขาจ้องมองเธอจันทร์เจ้าในตอนนี้ได้แต่หลับตาแน่นเพราะอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี

เขาครางออกมาเบา ๆ ตั้งแต่โตมาจนอายุยี่สิบเก้าปีเตชินไม่เคยรู้สึกว่าใครจะกระตุ้นแรงปรารถนาของเขาได้เหมือนจันทร์เจ้า และลุกขึ้นทันใด เขาเดินช้า ๆ ไปหาร่างงดงามของเธอก่อนจะเดินวนสำรวจแทบจะทุกตารางนิ้วของร่างกายนี้ จันทร์เจ้ารับรู้ได้ถึงลมหายใจที่หอบแรงแม้ว่าเธอจะหลับตา เธอเม้มปากตัวสั่นเล็กน้อยด้วยความเย็นจากแอร์

มือเรียวของเขาสัมผัสเต้าของเธอเบา ๆ จันทร์เจ้าขยับหนีแต่ถูกเขาโอบร่างเอาไว้

"ขอฉันสำรวจของสักครู่ เธอต้องผ่อนคลายให้มากกว่านี้"

ลมหายใจร้อน ๆ เป่ารดเต้านมของเธอ ก่อนจะอ้าปากกว้างแล้วเริ่มต้นดูดนมของเธอข้างหนึ่ง มือที่โอบร่างเล็กของเธอเอาไว้กำลังลูบไล้แผ่นหลังของเธอช้า ๆ

เตชินแลบลิ้นเลียหัวนมของเธออย่างกระหาย มือของเขาช้อนเข้าไปใต้ฐานนมอวบใหญ่เค้นคลึงเฟ้นฟอนอย่างหลงใหล เดิมทีเขาคิดจะชิมไม่กี่คำแต่ตอนนี้เหมือนว่าเขาไม่อาจปล่อยเธอได้อีกต่อไป

"อุ๊ย อ๊ะ"

หากได้ลงลิ้นเลียและดูดกินคงจะอร่อยจนลืมหายใจ

ปลายนิ้วของเขาสัมผัสกับความเปียกแฉะของเธอที่ถูกเขากระตุ้น ร่างกายของคุณหนูจอมเฮี้ยวจันทร์เจ้ากำลังตอบรับสัมผัสของเขา เธอก็ต้องการเขาฉับพลันนั้นในใจของเตชินรู้สึกดีเป็นอย่างยิ่ง ในที่สุดวันที่เขาอยู่เหนือร่างของจันทร์เจ้าก็เกิดขึ้นจริง ผู้หญิงที่เขาคิดจะเอาชนะตั้งแต่วันที่เธอลืมตาดูโลกและเขาเห็นเธอในร่างของเด็กทารกที่น่ารักจนใจเขาเจ็บอยู่ในอ้อมแขนของคุณผู้หญิงในตอนนั้น

ผู้หญิงที่คนในบ้านและคนอื่นบอกว่าคือดอกฟ้า คนที่ลูกคนใช้แบบเขาไม่สามารถเอื้อมถึง เขาหัวเราะหึ ๆ แม้ว่าจะเสียดายแค่ไหนแต่เขายังมีประชุมที่ต้องจัดการให้เรียบร้อย

เขามองเธออย่างสำรวจอีกครั้ง ใจอยากจะคุกเข่ากวาดลิ้นไปชิมน้ำหวานที่ไหลหยดออกมาจากรังผึ้งของเธอในตอนนี้ แต่นั่นแหละเขาไม่อยากจะเปิดเผยให้เธอรู้ว่าเขาต้องการเธอขนาดไหน

"ฉันใส่เสื้อผ้าได้หรือยัง"