BAD LUCK ผัวเลว นิยาย บท 11

EP 10

"อึก...นะ...นายจะทำอะไรฉัน"

"ทำให้เธอหายร่านยังไงล่ะ...เชอร์รีน"

"อื้อ!!"

มือหนาคว้าท้ายทอยเธอเข้ามากดจูบอย่างรุนแรงจนร่างเล็กแทบเซล้ม แทนไทบีบคางมนแน่นส่งผลให้เชอร์รีนเผลอครางออกมา ได้โอกาสชายหนุ่มก็สอดลิ้นหนาเข้าไปดูดดุ้นความหวานระบายอารมณ์ที่เริ่มหงุดหงิดใส่อุ้งปากเล็ก แค่เพียงเห็นเชอร์รีนมาคลุกคลีทำงานคลอเคลียร์กับพวกผู้ชาย ในใจอยากจะจับร่างเธอมาฟาดให้หายโกรธด้วยซํ้าแต่ต้องเก็บอาการนั้นเอาไว้...

"อึก.."

ปึก!! ๆๆๆ กำปั้นเล็กรัวหมัดใส่อกแกร่งแต่กลับโดนมือหนารวบเอาไว้ซะก่อนจนร่างกายมันอ่อนแรงลงกระทันหันจากต่อต้อนกลับเป็นอ่อนระทวย อัตราการเต้นของหัวใจผิดปกติ ใบหน้าเห่อร้อนขึ้นมาแปลกๆ เธอเผลอจูบตอบกลับด้วยการสอดลิ้นเข้าไปเกี่ยวพันกันเล่นอย่างลืมตัว ไม่นานหญิงสาวก็เป็นฝ่ายหยุดเนื่องจากอากาศหายใจไม่เพียงพอ

"อึก..." ริมฝีปากบางบวมเป่งขึ้น มือยังคงจับบ่าแกร่งพยุงร่างเอาไว้หอบหายใจเอาลมเข้าปอดเฮือกใหญ่ ต่างกับอีกคนที่ไม่สะทกสะท้านอะไร กลับพอใจที่ทำให้เธอจูบตอบได้ "ปล่อย...ฉันจะไปทำงาน" เธอพยายามบ่ายเบี่ยงความรู้สึกแปลกๆตัวเองแล้วเบือนหน้าหลบสายตาคู่นั้น

"งานอย่างอื่นไม่มีทำรึไง ถึงชอบทำงานเปลืองตัวแบบนี้" พอนึกถึงงานที่เชอร์รีนกำลังจะไปนั่งเอาใจพวกผู้ชายกระเป๋าหนักๆในผับ ชายหนุ่มก็ยิ่งออกแรงบีบขยี้คางมนมากกว่าเดิม "ชอบมากหรอ ได้ไกล้ชิดผู้ชาย"

"แล้วนายจะมายุ่งวุ่นวายอะไรนักหนา" คำถามของเชอร์รีนทำเอาแทนไทขบกรามแน่น ชายหนุ่มอดกลั้นความโมโหไว้ แล้วสะบัดมือออกจากคางมน

"ก็ไม่ได้อยากจะยุ้งหรอก แต่กลัวติดโรคจากผู้หญิงสกปรกแบบเธอ"

"ฉันไม่ได้มีเวลามาทะเลาะเรื่องไร้สาระกับนายขนาดนั้น อยากจะพูดอะไร คิดอะไร ก็เอาที่สบายใจ เชิญ" เชอร์รีนตัดบทแล้วลงจากอ่างล่างมือเธอเดินไปเปิดประตูห้องนํ้าก็เจอเข้ากับสายตาของผู้หญิงสองสามคนที่ยืนรอเข้า ทวาเธอกลับไปสนใจสายตาที่เต็มไปด้วยคำถามของผู้หญิงพวกนั้น เท้าเล็กก้าวเดินออกมาพร้อมกับจัดแจงเสื้อผ้าให้เรียบร้อย เธอถอนหายใจหนักๆแล้วเอื้อมมือไปเปิดประตูห้อง VIP ห้องเดิมที่มีการ์ดยืนคุมอยู่...

"ขออนุญาติค่ะ" เสียงหวานเอ่ยขออนุญาติผู้ชายสามคนที่นั้งอยู่ข้างใน ทุกสายตาล้วนจับจ้องมาที่เธอ จนคนตัวเล็กเกิดอาการประหม่า ไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว

"เด็กไหม่หรอว่ะ"

"คงใช่ กูก็ไม่เคยเห็น แต่คงจะเด็ดหน้าดู" เพิร์ธตอบคำถามของทิศเหนือที่นั้งกระดกเหล้าอยู่ข้างกายกัน คนถัดมาคือดีไวน์เจ้าของใบหน้าไร้อารมณ์ที่นั้งดูดบุหรี่มองมาที่หญิงสาวหมด

"มานั้งก่อนสิ สงสัยคงเริ่มงานไม่เป็น" ชายหนุ่มตบบนตักตัวเองเบาๆ

"ขอบคุณค่ะ" เชอร์รีนรีบรวบรวมสติแล้วท่องไว้ว่านี้คืองาน เธอต้องทำตามความต้องการลูกค้า ถึงแม้ว่าสามหนุ่มตรงหน้าจะหล่อเหลาเอาการแค่ไหนเธอก็ห้ามหลุดอาการประหม่าออกมาเด็ดขาด

"ชื่ออะไรครับ" ทันทีที่เชอร์รีนเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าเพิร์ธเธออํ้าอึ้งไม่กล้าหย่อนตัวนั้งลงบนตักมือหนาเลยโอบคนตัวเล็กแล้วตวัดขึ้นมาทำเอาเธอตกใจเล็กน้อย แต่ก็ยังยอมยิ้มตอบกลับเจื่อนๆ

"เชอร์รีนค่ะ"

"มาทำงานกลางคืนแบบนี้ แฟนไม่หวงแย่เลยหรอ ยิ่งสวยๆแบบนี้เสี่ยงเลยนะ" เพิร์ธเริ่มออกลายหว่านเสน่ห์ใส่คนบนตก จนเชอร์รีนทำตัวไม่ถูก

"รีนโสดค่ะ พี่เพิร์ธอยากดื่มไหมคะ เดี๋ยวรีนชงให้"

"หื้ม...พี่เลยหรอครับ เรียกแบบนี้ใจสั่นนะเนี้ย"

"ก็รีนหน้าจะเกิดทีหลังพี่"

"พี่ก็ได้ครับ แต่พี่ไม่อยากกินเหล้าพี่อยากกินคนบนตักมากกว่าได้มั้ยครับ" ชายหนุ่มเอ่ยหยอกล้อเธอแล้วยื่นจมูกคมสันไปซุกไซร้ซอกคอหอมกรุ่น คืนนี้เขาตั้งเป้าหมายไว้ว่าต้องได้กินเธอ

"เดี๋ยวก่อนสิคะ ก่อนจะกินรีน ต้องดื่มก่อนนะ" เธอเอี้ยวหน้าหลบพร้อมกับฉีกยิ้มไปให้ มือบางเอื้อมไปชงเหล้าใส่แก้วยาวไสต์หรูหราแล้วชงให้เข้ากันก่อนจะได้ที่แล้วยื่นมาให้เพิร์ธ

"ป้อนหน่อย"

"มึงไปเปิดห้องคนเดียวเถอะ เขาจ้างมาให้ปรนนิบัติลูกค้ามึงเสือกกักไว้คนเดียว"

"ใครช้าคนนั้นอดสิครับ ของดีๆแบบนี้นานๆทีจะเจอ" เพิร์ธกระตุกยิ้มมุมปากแล้วเบือนสายตามองใบหน้าจิ้มลิ้มบนตัก แค่คิดตอนที่เธอนอนครางอยู่ใต้ร่างก็เสียวรอแทบไม่ไหว

"ดื่มก่อนสิคะ เดี๋ยวรีนให้กิน" เธอยื่นหน้าไปกระซิบข้างๆใบหูชายหนุ่มเบาๆ

"ป้อนหน่อยได้มั้ยครับ" เพิร์ธกระซิบกลับไม่โกง

"ได้สิคะ" เชอร์รีนจึงยื่นแก้วเครื่องดื่มสีเข้มจรดริมฝีปากหยัก ก่อนที่เหล้ารสชาติขมปร่าจะไหลผ่านลำคอหนาจนหมดแก้ว มือหนาจึงเอื้อมมาจับข้อมือเธอเอาไว้แล้วยกมาสูดดม

"กูมาช้าแค่ไม่กี่นาทีได้เหยื่อเร็วดีนะ"

ในขณะเดียวกันเสียงของบุคคลมาไหม่ก็เอ่ยสอดแทรกเข้ามาในห้อง เจ้าของร่างหนาใบหน้าหล่อเหลาที่มาพร้อมกับผู้หญิงอีกคนเดินเข้ามาในห้อง ทำเอาเชอร์รีนจ้องมองผู้หญิงคนนั้นไม่วางตา เธอเหมือนคนในรูปโพลาลอยที่ตกจากกระเป๋าเสื้อของแทนไทแล้วทำไมตอนนี้ถึงมากับผู้ชายอีกคน หรือมันจะเคยเกิดรักสามเศร้าขึ้นกันแน่? แต่ที่เธอมั่นใจตอนนี้คือแทนไทยังไม่ลืมผู้หญิงคนนี้ถึงได้พกรูปเขาไว่ในกระเป๋าเสื้อตลอดเวลาขนาดนั้น...

"ยังไม่ชิน?" ดีไวน์ที่นั้งเงียบมานานเลิกคิ้วถาม

"พวกมึงหัดเป็นคนดีเหมือนกูบ้างดิ รักเดียวใจเดียว ผู้หญิงคนอื่นไม่ยุ้งมุ้งรักเมียแค่คนเดียว" ไฟนอลพูดหยอกล้อลูกพีชแล้วโอบเอวขอดหย่อนตัวนั้งลงบนโซฟาอีกตัว ส่งผลให้เชอร์รีนกระจ่างขึ้นมาทันใด ว่าผู้หญิงคนนี้คือแฟนเก่าของแทนไท...

"พูดเหมือนมึงไม่เคยเหี้ย" ทิศเหนือพูดขึ้น

"นั้นมันอดีตปัจจุบันสำคัญสุดใช่ไหม?" ไฟนอลหันไปถามลูกพีชที่ไม่กล้าปริปากพูดอะไร

"ก็ต้องปัจจุบันสิคะ สำคัญที่สุด" เธอตอบเอาใจแฟนหนุ่ม

"แล้วมึงคิดยังไงพาเมียมาดูแฟนเก่าขึ้นร้องเพลง"

"ต้องมีอะไรด้วยหรอ ลูกพีชแค่ขอมาคุมกูเลยยอมให้มา"

"กลัวเมียว่างั้น?" ดีไวน์ถาม

"...ไม่" ไฟนอลตอบแล้วหันมามองคนข้างกาย ที่เวลาโกรธแต่ละทีทำเอาชายหนุ่มแทบร้องให้ "ซะที่ไหน"

"ไอ้คนกาก" ทิศเหนือเอ่ยเย้ยหยัน

"น้องรีน เราไปเปิดห้องอื่นดีกว่าไหมครับ" เพิร์ธไม่สนใจสิ่งรอบกายตอนนี้ สิ่งที่มันหน้าสนใจที่สุดคือผู้หญิงที่นั้งอยู่บนตัก