บำเรอรักคุณหมอ นิยาย บท 2

ผับ xxx สถานที่เหล่าบรรดาผีเสื้อราตรีได้ออกมาปลดปล่อยอารมณ์ เพื่อผ่อนคลาย หลังจากที่เคร่งเครียดกับการทำงานมาทั้งวัน มีทุกอาชีพทุกชนชั้น ที่นี่เปิดเสรีไม่ว่าใครก็เข้ามาได้ หากอายุเกินยี่สิบปี ท่ามกลางความสนุกสนานเฮฮาปาร์ตี้ ของใครหลายคน แต่เธอกลับไม่สนุกกับเพลงที่เปิดเอาเสียเลย เมื่อนึกถึงผู้เป็นมาดาร ที่กำลังนอนป่วยอยู่ที่บ้าน "มุขลินดูแลแขกวีไอพีโต๊ะสิบด้วย" ไม่ใช่เสียงใครที่ไหนนั่นคือเจ๊โรส ที่ใครๆ ต่างเกรงใจ และรู้ดีถึงชื่อเสียงของเธอ ในการฝากฝังงานให้กับเหล่าบรรดาสาวๆ ที่อยากมีรายได้เสริมอีกทาง ในการใช้เรือนร่างปรนเปรอตัณหาของผู้ชายไม่รูจักพอ

"โอเคค่ะเจ๊โรส" หญิงสาวร่างเล็กหุ่นเพรียว ใส่กระโปรงสั้นแถมชุดที่ใส่ยังรัดติ้ว ซึ่งเป็นชุดฟอร์มของสาวเสิร์ฟที่นี่ มุขลินเดินนวยนาดออกไปอย่างสง่างาม ท่ามกลางสายตาคมของใครบางคน ซึ่งจ้องมองมายังสาวสวย เมื่อเธอดูสะดุดตากว่าใครๆ ในร้านนี้ แต่เธอกลับเสิร์ฟอย่างเดียวไม่ขาย นั่นคือสิ่งที่ชายหนุ่มหลายคนรู้สึกหงุดหงิด เมื่อสิ่งที่พวกเขาต้องการนั้น คำตอบที่ได้จากเจ๊โรสคือเซย์โนอย่างเดียว

"คุณหมอ เด็กคนนี้เข้ามาทำงานที่นี่ได้สองปีแล้ว สนใจเธอเป็นพิเศษเหรอคะ"

"เปล่า" ดูเหมือนคำพูดของหมอหนุ่มจะสวนทางกับสายตาของเขาที่จ้องมองไปที่มุขลินอย่างไม่วางตา ขณะที่เจ๊โรสถามหมอหนุ่มออกไป เธอจับพิรุธเขาตั้งแต่เดินเข้ามาในร้านแล้ว เมื่อภาคินเอาแต่จับจ้องมองมุขลินไม่วางตา และไม่ใช่วันนี้วันแรก เพราะเขาจ้องมองเธอทุกครั้ง ในวันที่เข้ามายังผับแห่งนี้ นอกจากวันไหนที่เข้าเวรดึกเขาจึงจะไม่แวะมา

"ถ้าอย่างนั้น เชิญคุณหมอเลือกที่นั่งได้ตามสบายนะคะ"

"ผมขอตัวขึ้นไปดูบัญชีก่อน แป๊บหนึ่ง" พูดจบหมอภาคินก็เดินขึ้นไปชั้นสองของผับ ความจริงบิดาเขาเคยขายหุ้นให้กับเพื่อนไปแล้ว แต่ว่าเพื่อนๆ ของบิดานั้นไม่ยอม เขาจึงได้กลับมาสนองเจตนารมณ์ของผู้เป็นบิดาต่อ ด้วยการทำบัญชีที่ผับนี่ บวกกับความเป็นชายเจ้าสำราญของเขาแล้ว มันจึงทำให้ไม่รู้สึกเบื่อหน่ายกับสิ่งที่กำลังทำอยู่ เขาเต็มใจทำงานที่นี่โดยไม่ต้องบังคับใดๆ ทั้งสิ้น

"อ้าวคุณหมอเชิญครับ" นั่นคือโยชิลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของยูโร เพื่อนสนิทของเตชิน ที่เวลานี้เขามาดูกิจการของผับแทนบิดาเช่นกัน "ทำไมวันนี้ถึงมาอยู่ห้องนี้ได้ครับคุณโยชิ" หมอหนุ่มตั้งคำถามนี้ขึ้นแทน เพราะปกติแล้วโยชิมักจะพาสาวๆ เข้าห้อง ไม่ค่อยได้ออกมานั่งในห้องทำงานนี้สักเท่าไรนัก

"นัดสาวไว้กำลังจะไป นายก็เหมือนกันวันนี้นัดใครไว้หรือเปล่า" โยชิพูดพร้อมกับเดินออกไป ปล่อยให้หมอมองตามแบบเคืองๆ พร้อมกับส่ายหัวให้กับเพื่อน

"แล้วนายล่ะไม่ไปเหรอสตางค์" หมอภาคินเอ่ยถามสตางค์ออกไป ซึ่งเป็นลูกชายของต้า เพื่อนสนิทอีกคนของบิดา เตชินบิดาของเขาจะมีเพื่อนสนิทอยู่สามคน อีกคนหนึ่งเห็นว่าเดินทางไปตั้งรกรากอยู่ที่ต่างประเทศเรียบร้อยแล้ว

"วันนี้เบื่อๆ รีบทำบัญชีจะได้ลงไปด้วยกัน" หมอภาคินไม่พูดอะไรรีบทำบัญชีตรงหน้าให้เสร็จ เพราะเขามีเวลาพักไม่มากเหมือนสตางค์ กับโยชิ ชายหนุ่มทำบัญชีได้สักพักก็เรียบร้อย ก่อนจะเดินลงมาด้านล่างพร้อมสตางค์ แล้วพบว่าเฒ่าหัวงูกับกลุ่มพวกเสี่ยนั่น กำลังพยายามลวนลามมุขลินอยู่

หมั่บ!! มือปลาหมึกแขกวีไอพี จับลงที่ก้นของมุขลิน

“ก้นเธอนี่มันนิ่มจริงๆ เลยนะสาวน้อย ต้องการเท่าไหร่บอกมาฉันจ่ายไม่อั้น” เสี่ยหัวงูพูดขึ้น ส่วนตัวมุขลินเองนั้นพยายามเก็บกลั้นอาการโกรธเอาไว้ เธอยังไม่อยากตกงานในเวลานี้ ในขณะที่มารดากำลังนอนป่วยอยู่ที่บ้าน เพราะเงินทุกบาททุกสตางค์ที่หามาได้ เธอต้องเก็บไว้ เพื่อรักษามารดายามฉุกเฉิน

ซึ่งโรคที่มารดาเป็นอยู่ต้องใช้เงินเป็นจำนวนมาก หญิงสาวจึงอดทนอดกลั้น แม้จะถูกลวนลามบ้างบ่อยครั้งหลายครา แต่เธอก็ต้องทำงานที่นี่ อย่างน้อยก็ไม่ได้ขายเหมือนคนอื่น ถูกจับบ้างก็คงไม่สึกหรอนั่นคือความคิดของมุขลิน ซึ่งเธอไม่รู้เลยว่ามีสายตาคมมองมาอย่างเคืองๆ