บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 132
ดาบราชวงศ์ถังในมือของเอ้อหู่ยังคงสภาพเดิม แต่ดาบยาวในมือของกัวฉางนั้นหักแล้ว!
“หยวนเอ๋อร์ ตัดเหล็กได้เหมือนตัดดินเหนียว นี่คืออาวุธวิเศษ เป็นสมบัติล้ำค่า!”
ลุงตื่นเต้นมากจนน้ำตาไหล!
จ้าวชิงเหอตกใจมาก ปิดปากมองภาพนี้ด้วยความไม่เชื่อ!
หวังหยวนหัวเราะเบา ๆ “เป็นเช่นนั้น มันใช้ได้เลยขอรับ!”
ในฐานะคนจบปริญญาเอก สาขาวัสดุศาสตร์ เขาเคยเห็นดาบโลหะผสมที่คมยิ่งกว่านี้อีก!
ไม่ใช่ว่าดาบราชวงศ์ถังสามารถตัดเหล็กเหมือนตัดดินเหนียวได้จริง ๆ แต่ดาบในมือของกัวฉางนั้นเปราะบางเกินไป จึงทนต่อแรงกระแทกไม่ได้!
ในความเป็นจริง การหลอมเหล็กคาร์บอนสูง เป็นเพียงวิธีการตีเหล็กธรรมดาเท่านั้น!
ทั้งยังสามารถเคลือบด้วยเหล็กหลอม เหล็กบริสุทธิ์ และโลหะอื่น ๆ เพื่อให้การตีขึ้นรูปมีความซับซ้อนมากขึ้นได้ด้วย
แต่การใช้เหล็กหุ้มเหล็กนั้นถือว่าล้ำหน้าที่สุดในยุคนี้ ไม่มีใครในโลกเทียบได้!
ดวงตาคู่งามของจ้าวชิงเหอเป็นประกาย
ตอนแรกคิดว่าอาวุธวิเศษชนิดนี้ดูธรรมดา แต่ตอนนี้ลูกพี่ลูกน้องของนางเก่งมาก!
“พี่หยวน ดาบเล่มนี้ดีมาก ดีกว่าดาบทมิฬของท่านพ่อด้วยซ้ำ!”
เอ้อหู่ไม่อาจวางดาบราชวงศ์ถังที่ถืออยู่ได้!
หวังหยวนเลิกคิ้ว “ชอบหรือ?”
“อืม!”
เอ้อหู่พยักหน้าโดยไม่รู้ตัว!
ผู้ฝึกดาบคนไหนบ้าง ที่จะไม่ชอบดาบชนิดที่สามารถตัดเหล็กเหมือนตัดดินเหนียวได้!
หวังหยวนโบกมือ “เช่นนั้นข้าจะยกมันให้เจ้า!”
“อะไรนะ?”
ผู้ชมทุกคนตกใจ!
อาวุธวิเศษที่ตัดเหล็กได้เหมือนตัดดินเหนียวนี้ จะมีมูลค่าอย่างน้อยหนึ่งพันตำลึงทอง หากขายในเมือง!
จ้าวชิงเหอขยิบตาให้หวังหยวนอย่างรวดเร็ว ส่วนลุงก็มองเขาด้วยสีหน้าเป็นทุกข์!
“... พี่หยวน อาวุธวิเศษนี้มีค่ามากเกินไป แม้ว่าข้าจะชอบมาก แต่ก็รับไว้ไม่ได้หรอกขอรับ!”
เอ้อหู่ดีใจมาก แต่หลังจากไตร่ตรองได้สักพัก เขาก็ส่งดาบราชวงศ์ถังคืน!
หวังหยวนโบกมือ “รับไป ไม่ใช่ว่ารับไว้ไม่ได้!”
เอ้อหู่สะดุ้ง รีบจับดาบราชวงศ์ถังเข้าฝัก แล้วกอดมันไว้ในอ้อมแขนแน่น ประหนึ่งว่าเป็นภรรยาที่เพิ่งแต่งงานใหม่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่