บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 185

เมื่อฮ่องเต้เห็นชอบแล้ว ราชสำนักคงคิดว่าเสนาบดีฝ่ายซ้ายกำลังครอบงำพวกเขา

ข้าราชบริพารที่เป็นกลางหลายคน กลัวว่าพวกเขาจะเข้าข้างเสนาบดีฝ่ายซ้าย และไปเสริมกำลังให้เสนาบดีฝ่ายซ้าย

แต่หากยังต่อต้านต่อไป ราชสำนักก็จะควบคุมไม่ได้ในไม่ช้า!

เจ้ากระทรวงกรมพิธีการและกรมกลาโหมก็ตื่นเต้นเช่นกัน ฝ่ายซ้ายชนะรอบนี้!

“ฝ่าบาทปราดเปรื่องนัก!”

หยางเฟิ่งกั๋วเปลี่ยนประเด็น “จ้าวเว่ยหมินได้ช่วยเหลือราษฎรอย่างมากมาย สมควรถูกย้ายกลับมาเมืองหลวงเพื่อรับใช้พ่ะย่ะค่ะ”

ฮ่องเต้ซิงหลงขมวดคิ้ว “มาหารือกับคณะเจ้ากระทรวงกันเถอะ!”

ไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้อย่างชัดเจน คณะเจ้ากระทรวงจะหารืออะไรได้อีก หยางเฟิ่งกั๋วกล่าวอีกว่า “ฝ่าบาท เด็กหนุ่มนามว่าหวังหยวนอาจเป็นผู้เสนอนโยบายนี้”

“หากเด็กคนนี้ได้รับสิทธิพิเศษ บัณฑิตทุกคนจะคิดเช่นไร!”

ฮ่องเต้ซิงหลงกล่าวด้วยสีหน้าเรียบเฉย “หากเขามีความสามารถและมีความรู้จริง ๆ ก็ให้เขาสอบจอหงวน และมารับราชการในราชสำนัก!”

ส่งผู้ตรวจการไปตรวจสอบ ค้นหาปรมาจารย์ที่ซ่อนเร้นอยู่เบื้องหลัง และออกราชโองการเรียกตัวเขาเข้าสู่เมืองหลวง!

ส่วนเด็กหนุ่มที่แค่ทำหน้าที่เป็นกระบอกเสียง ไม่คู่ควรแม้แต่จะถูกเขาชายตามองด้วยซ้ำ!

“น้อมรับบัญชาพ่ะย่ะค่ะ!”

หยางเฟิ่งกั๋วไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องล่าถอย!

ด้วยนิสัยใจคอของจ้าวเว่ยหมิน ก่อนที่จะแนะนำคนมีความสามารถ เขาต้องทำการตรวจสอบอย่างละเอียดก่อน

เพียงแต่ว่าฝ่าบาททรงมีอคติ ไม่เชื่อชายหนุ่มคนนั้น

การให้เด็กหนุ่มเข้ามาในจวนเสนาบดีฝ่ายซ้าย เพื่อทำหน้าที่กุนซือ ถือเป็นสัญญาณของความอัปยศอดสู

แต่หากเขาได้รับอนุญาตให้เข้าสอบจอหงวนในราชสำนัก จะต้องใช้เวลาอย่างน้อยสามปี ก่อนที่เขาจะสามารถเป็นขุนนางในราชสำนักได้

เฮ้อ เพื่อประโยชน์ของอาณาจักร ควรเขียนจดหมายขอให้เด็กหนุ่มคนนั้นมาจะดีกว่า

...

วันรุ่งขึ้น นอกเมืองจิ่วซาน

“นายท่าน ขอของกินหน่อยเถอะ!”