บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 226

"ระวัง!"

หวังหยวนดึงหูเมิ่งอิ๋งเข้าไปในรถม้าหยิบ หน้าไม้ขงเบ้งออกมาและยืนขวางหน้านางด้วยสีหน้าเคร่งขรึม!

แววตาของหูเมิ่งอิ๋งตื่นตระหนก!

อึ้งงงเป็นไก่ตาแตก

ข้างนอกรถม้า!

ชายสวมหน้ากากสิบเอ็ดคนพุ่งออกไป ทุกคนล้วนแข็งแกร่งและทรงพลัง!

“รถคันข้างหน้าไม่ต้องสน ฆ่าผู้ชายที่อยู่รถคันหลังซะ!”

ผู้นำชายสวมหน้ากากตะโกน ชี้ไปที่ต้าหู่และเอ้อหู่ มองไปทางชายสวมหน้ากากที่มีสายตาไร้อารมณ์ "เจ้าไปหยุดสองคนนี้ซะ ที่เหลือไม่ต้องสน!"

ในฐานะผู้ฝึกยุทธ์ เขาสามารถบอกได้ทันทีว่าต้าหู่และเอ้อหู่นั้นอันตราย

สำหรับกัวเหลียงและกัวเฉียง ฝีมือพอ ๆ กับพวกเขา ไม่คุ้มค่าที่จะจริงจังด้วย

ชายสวมหน้ากากที่มีสายตาเย็นชาพูดเสียงดัง "เด็กสองคนนั้นไม่ธรรมดาเลย ถ้าข้าไม่ใช้กำลังทั้งหมดเกรงว่าคงหยุดพวกเขาไว้ไม่ได้ ถ้าข้าใช้กำลังเต็มที่จนบาดเจ็บ หรือฆ่าพวกมันแบบไม่ได้ตั้งใจ เจ้าต้องจ่ายเพิ่มให้ข้า!"

"ได้!"

ผู้นำชายสวมหน้ากากกัดฟัน

ข้าไม่กลัวเขาลงมือทำร้ายหรือฆ่าใคร ที่ผ่านมามีการต่อสู้ประมือกันมากมาย แต่ข้าไม่เคยเห็นไอ้สารเลวนี้ทำร้าย หรือฆ่าใครมาก่อนเลย!

ฟิ้ว!

ชายวัยกลางคนที่มีสายตาเย็นชาพุ่งออกมาราวกับลูกธนูที่ถูกยิง มุ่งหน้าไปยังเอ้อหู่ที่อยู่ข้างหน้า!

"ยอดฝีมือ!"

ดวงตาของเอ้อหู่สว่างวาบรีบพุ่งลงจากหลังม้า และตวัดฟันดาบยาวเป็นแสงเย็นวาบ

ชายวัยกลางคนที่มีสายตาเย็นชาตวัดดาบดำรับดาบนั้น!

เคร้ง!

ดาบทั้งสองที่ปะทะกัน ทั้งคู่ก็ตกตะลึง

เอ้อหู่ประหลาดใจเมื่อดาบยาวถูกชักออกจากฝัก มันตัดดาบของอีกฝ่ายไม่ได้ รูปแบบของตัวดาบนั้นคล้ายกับดาบทมิฬของพ่อเขาและเฮยซินหู่มาก!

เมื่อมองรอยตัดขนาดใหญ่บนใบดาบสีดำ ชายวัยกลางคนที่มีสายตาเย็นชาก็หวาดกลัวสะท้านอยู่ในใจ ดาบดำนี้ถูกตีและทำให้เย็นลงซ้อนทับกันไปนับพันครั้ง แต่ก็ถูกตัดออกจนเป็นรอยได้ เด็กที่อยู่ตรงข้ามเขาใช้ดาบชนิดใด? มันทรงพลังมาก!

เป็นช่วงนาทีแห่งความเงียบงัน!

“เจ้ากล้าปล้นพี่หยวน และทำเหมือนข้า หวังพั่วหลู่ เป็นของประดับงั้นรึ!”