บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 249

สือเหยาเฉียน เจ้ากระทรวงกรมโยธาธิการกล่าวว่า “เสนาบดีฝ่ายซ้าย ท่านกำลังพูดถึงอะไร? เสนาบดีฝ่ายขวาเสนอให้เจรจาสันติภาพเพื่อประโยชน์ของแผ่นดินต้าเย่ หากจะสู้ก็ต้องค้นหาแม่ทัพที่สามารถเอาชนะอ๋องถูหนานได้ หากหาได้ ข้าจะเห็นด้วยทันที!”

ฮ่องเต้ซิงหลงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “สิ่งที่เจ้ากระทรวงสือพูดนั้นสมเหตุสมผล หากต้องการต่อสู้จริง ๆ ก็ต้องหาแม่ทัพที่สามารถเอาชนะอ๋องถูหนานได้ ไม่เช่นนั้น หากจะพึ่งเพียงเสวี่ยผานและหร่วนเฉิงกังอย่างเดียว ก็คงต้องอดทนรอต่อไป”

“การเอาชนะอ๋องถูหนานจะยากเย็นอะไรปานนั้น?”

หยางเฟิ่งกั๋วเงยหน้าขึ้น “ฝ่าบาททรงลืมไปแล้วหรือพ่ะย่ะค่ะ ว่าในการต่อกรกับชาวหวงนั้น เราทิ้งใครไว้ข้างหลังในเมืองจิ่วซาน”

ฉินจ้าน เจ้ากระทรวงกรมกลาโหม และโจวจิงเหย่เจ้ากระทรวงพิธีกรรมกล่าวว่า “ฝ่าบาท โปรดใช้อู๋หลิงเพื่อเอาชนะทหารม้าของอ๋องถูหนาน เพื่อกอบกู้ศักดิ์ศรีของแผ่นดินต้าเย่เถอะพ่ะย่ะค่ะ”

อู๋หลิง ลูกชายของแม่ทัพมู่ ซึ่งเป็นแม่ทัพหนุ่มแห่งกองทัพเกราะดำ เข้าร่วมกองทัพกับแม่ทัพมู่เมื่ออายุสิบสามปี เขาได้ฝึกวรยุทธ์และทักษะทางทหารกับแม่ทัพมู่

ครั้งหนึ่งเขาเคยนำทหารม้าร้อยนาย ไปฆ่าทหารม้าของชาวหวงหนึ่งพันนาย และสั่งการรบหลายครั้งด้วย

ไม่มีใครสามารถเอาชนะเขาได้ในด้านความสามารถทางทหาร

แม่ทัพมู่ถูกตัดศีรษะและอู๋หลิงก็ถูกสอบสวนเช่นกัน เสนาบดีฝ่ายซ้ายและฝ่ายของเขา ต่อสู้อย่างหนักเพื่อปกป้องเขา แม้จะต้องลงทุนมหาศาล เพื่อโน้มน้าวเจ้าหน้าที่ระดับสูงหลายคน เพียงเพื่อช่วยแม่ทัพเพียงคนเดียวในต้าเย่ผู้นี้!

“อู๋หลิง!”

ฮ่องเต้ซิงหลงหรี่ตาลง แล้วเดินไปมุมหนึ่ง สีหน้าของเขาเริ่มลังเล “ข้าสังหารพ่อของเขา เขาจะไม่มีความขุ่นเคืองได้อย่างไร จะเกิดอะไรขึ้นกับราชสำนัก หากเขารับหน้าที่นำกองทัพ แล้วไปเป็นกบฏสมคบคิดกับอ๋องถูหนาน!”

ฟึ่บ!

หยางเฟิ่งกั๋วคุกเข่าลง แล้วกล่าวว่า “ตระกูลอู๋ต่างก็เป็นขุนนางที่จงรักภักดีกันหมด ย้อนกลับไปตอนนั้น แม่ทัพมู่รู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเขา เมื่อเขาเข้ามาในเมืองหลวง แต่เขาก็ยังมา แม้ว่าจะมีความขุ่นเคืองอยู่ในใจก็ตาม แต่อู๋หลิงไม่ลังเลเลยที่จะปกป้องตระกูลและประเทศของเขา ยิ่งไปกว่านั้น แม่และพี่น้องของเขาก็ถูกจำคุกอยู่ในเมืองหลวง อู๋หลิงเป็นคนกตัญญูรู้คุณ แล้วเขาจะละทิ้งคนเหล่านั้นได้หรือพ่ะย่ะค่ะ!”

“... ขอข้าคิดดูอีกครั้งก่อน!”

ความกังวลบนใบหน้าของฮ่องเต้ซิงหลงลดลงเล็กน้อย แต่ยังคงสงสัยและลังเล

“เฮ้อ ฝ่าบาท หากท่านไม่อาจไว้วางใจอู๋หลิงได้ ข้าขอแนะนำใครสักคน ที่สามารถพลิกสถานการณ์ และเอาชนะทหารม้าของอ๋องถูหนานได้พ่ะย่ะค่ะ!”

หยางเฟิ่งกั๋วหยิบจดหมายออกมา แล้วยื่นให้ด้วยมือทั้งสองข้าง

“ด้วยเกียรติแห่งทหารต้าเย่ ยังมีคนที่สามารถแข่งขันกับอู๋หลิงได้!”