บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 251

...

ตระกูลหยาง!

หยางว่านหลี่ถามหน้านิ่ง “เรื่องการย้ายไปทางใต้เตรียมตัวไปถึงไหนแล้ว?”

“ทุกอย่างพร้อมพร้อมแล้วขอรับ!”

ผู้ดูแลตระกูลหยางตอบว่า “เราได้เตรียมรถม้าหนึ่งร้อยคัน และคนคุ้มกันสองร้อยคน และจะใช้เวลาอีกสองวันในการขนส่งทองคำและเงินจากบ้านบรรพชน เราสามารถออกเดินทางได้ในวันมะรืนนี้ขอรับ”

หยางว่านหลี่กำชับว่า “ต้องเชิญหมอไปด้วย พร้อมทั้งเตรียมยาทุกชนิดให้พร้อม!”

ผู้ดูแลยกกำปั้นของเขาแล้วถอยออกไป

“แค่ก ๆ!”

หยางซั่วที่สวมเสื้อผ้าหนาพร้อมสีหน้าซีดเซียวเดินเข้ามา แล้วมองไปรอบ ๆ อย่างอาวอน “รากฐานเก่าแก่นับศตวรรษของตระกูลหยางของข้ากลับถูกทิ้งร้างเช่นนี้!”

หยางว่านหลี่กล่าวว่า “มีคนสนิทและคนรับใช้คอยดูแลบ้านอยู่ หากพวกโจรไม่ตีด่านหัวมังกรแตกได้ เราก็ยังสามารถกลับมาได้หลังจากที่พวกเขาล่าถอย หากพวกโจรโจมตีด่านแตกแล้วบุกเข้ามา ยิ่งไม่ต้องพูดถึงบ้านเหล่านี้แล้ว แม้แต่กิจการเกลือก็จะจบสิ้น”

“กิจการเกลือ!”

หยางซั่วหรี่ตาลง “ข้าได้ยินมาว่าในการประชุมกวีนิพนธ์เมื่อวานนี้ แผนการจัดการกับคนต่ำต้อยนั้นล้มเหลวอีกครั้ง นอกจากนี้เขายังขายอาวุธวิเศษสามชิ้น และได้รับเงินเหรียญทองจำนวนมาก”

ปัง!

หยางว่านหลี่ตบมือบนโต๊ะและกัดฟัน “ลุงสาม ท่านไม่ต้องกังวลไป คนต่ำต้อยนั่นต้องกลับไปที่เมืองฝูอยู่ดี และข้าจะทำให้เขาเจออุปสรรคระหว่างทางอย่างแน่นอน!”

หยางซั่วตะคอกเบา ๆ “ยังจะปล่อยให้เขากลับมืองฝูอีกหรือ?”

หยางว่านหลี่เข้าใจความหมายที่จะสื่อ “ลุงสาม ท่านหมายความว่า?”

“เจ้าเป็นผู้อ่านหนังสือและมีความรู้ในของตระกูลหยาง เจ้าไม่จำเป็นต้องเข้าไปเกี่ยวข้องกับเรื่องแบบนี้ เพื่อหลีกเลี่ยงการทำให้ชื่อเสียงของเจ้าเสื่อมเสีย!”

หยางซั่วพูดอย่างเย็นชา “แน่นอน ลุงสามก็จะไม่เข้าไปข้องเกี่ยวเช่นกัน ในเมื่อเราคือจวิ้นวั่ง”