บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 328

ทหารต้าเย่ส่งคนมาสองหมื่นคน ทุกคนถือคบเพลิงยืนเรียงแถวเหมือนมังกรเพลิงตัวยาว!

หวังหยวนไม่อยากลอบโจมตี ระยะห่างระหว่างทั้งสองฝ่ายอยู่ใกล้เกินไปจะเห็นการเคลื่อนไหวของกองทัพขนาดใหญ่ได้ง่าย

หากเป็นเช่นนั้นแล้ว ก็สู้จุดคบเพลิงให้เห็นอย่างเปิดเผย ให้เห็นชัดไปว่าเราจะโจมตีด้วยกำลังแบบนี้

กองทัพที่มีมากกว่าสองหมื่นคน

ด้านหน้ามีทหารราบเกราะหนักชุดใหม่ คุ้มกันหน้าไม้ยักษ์ที่ขนใส่รถมา

ทหารราบที่อยู่ตรงกลางขี่วัวมาแปดร้อยนาย ตามมาด้วยทหารม้าหนึ่งหมื่นนาย!

ในเมืองนี้มีทหารม้าอยู่แค่สองพันนาย แต่พวกเขาเอาชนะชาวหวงและยึดม้ามาได้เป็นจำนวนมาก!

ทหารม้ามือใหม่แปดพันนายเหล่านี้ทำได้แค่ขี่ม้าเท่านั้น ไม่รู้จะใช้ม้าต่อสู้ได้อย่างไร แต่มีไว้เพื่อสะดวกในการไล่ล่าศัตรูเท่านั้น

ในตอนนี้มาถึงในระยะสามลี้แล้ว!

กองทัพสองหมื่นคน บุกมาถึงนอกค่ายชาวหวงและหยุดห่างออกไปสามร้อยก้าว

แม้ว่าพวกชาวหวงจะไม่มีหน้าไม้ยักษ์ แต่หลังจากบุกยึดได้หลายเมือง พวกเขาจึงมีหน้าไม้ยักษ์ที่ต้าเย่ทำขึ้น!

สามร้อยก้าวคือระยะยิงสูงสุดของหน้าไม้ยักษ์

ในตอนกลางขบวน หวังหยวนกล่าวว่า "พวกชาวหวงทำอะไรน่ะ!"

ทหารผ่านศึกชุดเกราะทมิฬที่ทำหน้าที่เป็นหน่วยสอดแนมตอบว่า "ค่ายชาวหวงกำลังตั้งขบวนตั้งรับ มีการตั้งโล่จำนวนมากคู่กับรั้วขวางม้า น่าจะกลัวเครื่องยิงหน้าไม้ยักษ์ขอรับ!"

หวังหยวนขมวดคิ้วและพูดว่า “เมื่อไหร่กันที่พวกชาวหวงขี้ขลาดตาขาวได้ขนาดนี้? ไม่กล้าแม้แต่จะออกมาสู้ด้วยซ้ำ”

ด้วยเกรงว่ากองกำลังชาวหวงจะโจมตี จึงให้ทหารราบเกราะหนักจำนวนสองพันนายไปประจำที่ด้านหน้า

อู๋หลิงหัวเราะเบา ๆ "ทหารหลายคนมองเห็นไม่ชัดในตอนกลางคืน และชาวหวงไม่รู้ว่าจะจัดการกับพวกเขาอย่างไร นอกจากนี้ ทหารม้าใช้ข้อได้เปรียบของตนได้อย่างไม่เต็มที่ พวกเขากลัวที่จะตกหลุมพรางแผนการของท่าน หากพวกเขากล้าออกมาสู้นี่สิแปลก”

ทหารต้าเย่ยังมีหลายคนที่ตอนกลางคืนพวกเขามองเห็นได้ไม่ชัด

ท่านเสนาธิการทหารบอกว่านั้นคืออาการตาบอดกลางคืน และได้สั่งให้เติมตับจำนวนมากลงในอาหารสำหรับทหาร

หลังจากกินมันมานานกว่าครึ่งเดือน ผลลัพธ์น่ามหัศจรรย์ก็เกิดขึ้น

ทหารจำนวนมากที่มองเห็นได้ไม่ชัดในเวลากลางคืนสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน อาการตาบอดกลางคืนของพวกเขาก็หายขาดแล้ว

หวังหยวนเอ่ย "ถ้าอย่างนั้นก็ทำตามแผน!"

แม่ทัพทั้งสาม หวางห่าว, อู๋หยวน และเจิ้งฝาเป่ยต่างตื่นเต้นกันมาก!

วันนี้ระหว่างเดินทางไปสำรวจ พวกเขาถามท่านเสนาธิการทหารว่าจะชนะการต่อสู้ครั้งนี้ได้อย่างไร