บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 365

“ปล่อยนายท่านรองของเรา ไม่อย่างนั้นเราจะต่อสู้ด้วยดาบและธนูจริง!”

“คนสกุลหวังมองข้ามความหวังดีของคนอื่น พวกเรามีมากกว่าสามร้อยคน แต่พวกเจ้ามีน้อยกว่าหนึ่งร้อยคน!”

“กำลังพูดไร้สาระอะไรกับพวกเขา เรามีชุดเกราะ ธนูและลูกธนู สามารถเอาชนะพวกมันได้!”

โจรอีเซี่ยนเทียนแถวหน้าตะโกน

หากยอมรับเงื่อนไขนี้ ต่อไปเมื่อพ่อค้าเดินทางผ่านมา ใครจะยอมจ่ายเงินอย่างเชื่อฟัง

“ต่อสู้ พวกเจ้ากล้าหรือ!”

สีหน้าของหวังหยวนเปลี่ยนเป็นเย็นชา “ต้าหู่ ฆ่าหงเยี่ย!”

ตาแดงก่ำของเซี่ยซานหู่เบิกกว้าง “คนสกุลหวัง เจ้ากล้าดีอย่างไร!”

หูเมิ่งอิ๋งในรถม้าก็ตกใจเช่นกัน นางไม่คิดว่าหวังหยวนจะออกคำสั่งเช่นนี้!

“เจ้าโจรชั้นต่ำไร้ยางอาย เจ้า... กรี๊ด!”

ใบหน้าสวยของหงเยี่ยซีดเผือด ก่อนที่นางจะพูดจบประโยค ต้าหู่ก็ขึ้นหลังม้า ใช้สันมือสับต้นคอนางจนหมดสติไป

ฉึก!

ไม่เพียงแต่ทำให้นางหมดสติไปเท่านั้น ต้าหู่ยังจับเอวของหงเยี่ย แล้วใช้ดาบแทงเข้าไป

ต้าหู่ขี่ม้ากลับไป โดยไม่ดึงดาบราชวงศ์ถังออก ยังคงปักคาอยู่ที่ร่างหงเยี่ย!

ศพของหงเยี่ยแกว่งไปมากลางอากาศ ดาบแทงเข้าไปในเอวทะลุหน้าท้อง เลือดสีแดงฉานหยดลงจากปลายดาบ

“หงเยี่ย...”

อู่จั้งโหวเบิกตากว้าง น้ำตาไหลดั่งสายเลือด เขาชักดาบออกมาแล้วตะโกนอย่างบ้าคลั่ง “ฆ่า ฆ่ามันให้ข้า ใช้ดาบสับชายสกุลหวังให้เป็นพันชิ้น!”

ตั้งแต่ตอนที่เขาอายุสิบสาม ครอบครัวของเขาในเมืองชิงแตกแยกกัน เขากับน้องสาววัยสามขวบเร่ร่อนไปที่เฉิงโจว

ทำงานเป็นขอทาน เป็นขโมย เป็นโจร เพื่อเลี้ยงน้องสาวมาโดยตลอด

น้องสาวเป็นทุกอย่างสำหรับเขา แต่ตอนนี้น้องสาวของเขาถูกฆ่าตาย โลกของเขาพังทลายแล้ว

ตอนนี้เขาแค่อยากแก้แค้น

“ฆ่ามัน ล้างแค้นให้นายท่านรอง!”