บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 469

“หัวหน้าอู่จั้งโหว แม่ทัพของเรามีคำสั่งลงมา ต้องล่วงเกินเจ้าแล้ว!”

หลังจากที่เหลิ่งอวิ๋นนำกองกำลังออกไป รองหัวหน้าเถียนชีก็นำคนของเขาไปจับอู่จั้งโหวและเซี่ยซานหู่

หงเยี่ยขมวดคิ้วไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี พี่ชายนางกลายเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดของไอคนชั่วคนนั้น!

“เถียนชี เจ้ากำลังทำบ้าอะไรอยู่ ถ้าเจ้ากล้าแตะต้องแม้แต่ปลายเส้นผมของพี่อู่จั้งโหว ข้าเหล่าเฮยจะฆ่าเจ้าซะ!”

เฮยเมี่ยนจินกังชักดาบชี้ออกมา ราวกับว่าเขาพร้อมที่จะโจมตีทันที!

“เถียนชีออกไปให้พ้นทางข้าซะ ฐานะพี่อู่จั้งโหวนั้นคืออะไร? คนกระจอก ๆ อย่างเจ้าจะชี้ดาบมาที่เขาได้งั้นรึ?”

เสี่ยวไท่ซุ่ยไม่ยอมใช้หอกชี้หน้าเขา

สีหน้าเถียนชีเปลี่ยนไป "หัวหน้าทั้งสองคน เจ้าจะทำอะไร? นี่เป็นคำสั่งจากท่านแม่ทัพ หากเจ้าทำเช่นนี้ หากท่านแม่ทัพกลับมาแล้ว เจ้าจะอธิบายอย่างไร!"

“ช่างหัวมันปะไร ถ้าแตะต้องพี่อู่จั้งโหว ก็เท่ากับแตะต้องข้าเหล่าเฮยด้วย วันนี้ข้าจะแยกทางกับชิงเมี่ยนโช่วแล้ว ต่อไปทางใครทางมัน! "

เฮยเมี่ยนจินกังกัดฟันและท่าทางดูเคียดแค้น!

ตอนนี้เหลิ่งอวิ๋นไม่ได้อยู่บนเขา สังหารคนของเขาและยึดครองหุบเขาชิงหลง แล้วขังเขาเอาไว้ข้างนอก!

บนเขามีเสบียง แต่ถ้าไม่ได้กินดื่มอะไรในฤดูหนาวนี้ ไอชิงเหมี่ยนโช่วนั้นก็จะหนาวจนแข็งตายอยู่ข้างนอกนั้น

“ใช่แล้ว อู่จั้งโหวเป็นพี่ชายของเรา การที่เจ้าปฏิบัติต่อเขาแบบนี้ ทำให้จิตใจของเรารู้สึกสะเทือนใจจริง ๆ พวกเราพี่น้อง ไปยึดเสบียงและถนนขึ้นภูเขากันเถอะ!”

เสี่ยวไท่ซุ่ยยิ่งแล้วใหญ่ สั่งการลงไปให้คนลงมือทันที

ตราบใดที่สามารถช่วยพี่เขยไว้ได้ ยังต้องกลัวว่าจะแต่งงานกับน้องสาวของเขาไม่ได้อีกหรือ!

แต่เดิมสองคนไม่เชื่อมั่นในตัวเหลิ่งอวิ๋นอยู่แล้ว จึงฉวยโอกาสนี้ยึดเขาคืนมา

พวกโจรภูเขาภายใต้การนำของทั้งสองคนเริ่มลงมือเคลื่อนไหวบุกไปยังฐานที่มั่นสำคัญของกลุ่มโจร

“ขวางพวกมันไว้!”

ทันใดนั้นเถียนชีก็ชักดาบออกมา "แม่ทัพเฮยเมี่ยน แม่ทัพไท่ซุ่ย คิดให้ดีนะ เจ้าและข้าสามารถยึดยอดเขาได้ในเวลาอันสั้น เมื่อท่านหัวหน้ากลับมา เจ้าต้องคิดถึงผลที่ตามมาด้วย!"

“จะทำได้หรือไม่ ไว้ลองก่อนเดี๋ยวก็รู้ ข้าจะฆ่าเจ้าก่อน!”

เฮยเมี่ยนจินกังแสดงท่าทีดูถูกและก้าวไปข้างหน้า พร้อมกับดาบสะบั่นหัว!

“ใช่แล้ว เพื่อพี่อู่จั้งโหว วันนี้เราจะต่อต้านเจ้า!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน