บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 471

ไม่เชื่อ!

ไม่เชื่อ!

วีรบุรุษที่ไม่มีใครเทียบได้ที่นางคิดอยากรู้จักอยู่ตลอดนั้น คือไอคนนิสัยไม่ดีที่นางเกลียดที่สุด ตอนนี้ในใจนางรู้สึกซับซ้อนมาก!

“เพราะเหตุนี้ข้าจึงเลือกที่จะช่วยเสนาธิการทางทหาร!”

อู่จั้งโหวถอนหายใจแล้วพูดว่า "ลองคิดดูสิ เขาได้ยกความดีความชอบใหญ่หลวงให้กับแม่ทัพหนุ่มแล้ว หากมีอะไรเกิดขึ้นกับเขา แม่ทัพหนุ่มต้องยกทัพมาถล่มเรา พวกเราโดนประหารเก้าชั่วโคตรแน่ พวกเราจะรอดกันไปได้รึ หากสถานการณ์ไม่เป็นเช่นนี้ ด้วยมิตรภาพของข้ากับชิงเมี่ยนโช่ว จะให้ข้าทำยังไง ข้าทำเพื่อทุกคนนะ!”

เสี่ยวไท่ซุ่ยและเฮยเมี่ยนจินกังตัวสั่นและไม่กล้าคัดค้านอีกต่อไป

ชิงเมี่ยนโช่วทำให้ที่ปรึกษาทางทหารขุ่นเคือง และเกือบจะทำให้พวกเขาพลอยซวยไปด้วย ถูกฆ่าก็สมควรแล้ว

เถียนฉีขมวดคิ้วและพูดว่า "เจ้าพูดของเจ้าอยู่ฝ่ายเดียว ไม่ได้มีข้อมูลชัดเจนอะไร ข้าจะไม่เชื่อเจ้าหรอก ไอคนโกหก!"

เสี่ยวไท่ซุ่ยและเฮยเมี่ยนจินกังก็พยักหน้าอย่างไม่รู้ตัวเช่นเดียวกัน

ถ้าอิงตามที่เซี่ยซานหู่ได้กล่าวว่าเสนาธิการทางทหารนั้นแข็งแกร่งมาก เก่งกาจกว่าวีรบุรุษในละครงิ้วเสียอีก

ในขณะนั้น โจรภูเขาที่ร่างชุ่มเลือดเดินโซเซเข้ามาและพูดว่า "หัวหน้าทุกท่าน เกิดเรื่องแล้ว แม่ทัพชิงเมี่ยนโช่วถูกหวังหยวนจับตัวไป คนของเราครึ่งหนึ่งถูกสังหารและส่วนใหญ่ถูกจับไปหมดแล้ว ถูกถล่มยับแล้ว!"

ตึง! ตึง! ตึง!

เถียนฉี, เสี่ยวไท่ซุ่ย และเฮยเมี่ยนจินกังล้มก้นจ้ำเบ้าลงกับพื้น เขาตกใจจนหน้าถอดสี

ดวงตาของท่านอาจารย์จ้าวหลังค่อมเป็นประกาย ตามที่คาดไว้เลย เสนาธิการทางทหาร แผนนี้เชื่อมโยงกันได้อย่างราบรื่น ไม่น่าแปลกใจเลยที่จะถล่มกองทัพชาวหวงของอ๋องถูหนานได้!

“พวกเจ้าสามคนลุกขึ้นเถอะ!”

หลังจากช่วยพยุงสามคนที่ตัวสั่นลุกขึ้นมาแล้ว อู่จั้งโหวก็ถอนหายใจ "นี่คือผลลัพธ์ที่ดีที่สุดแล้ว ไม่เช่นนั้นเราทุกคนจะตายกันหมด"

พวกเขาทั้งสามพยักหน้าด้วยสีหน้าขาวซีดไร้เลือด!

อู่จั้งโหวกล่าวว่า "เสนาธิการทางทหารมีความคิดว่ามีเหมืองหลายแห่งในเทือกเขาเฉียนเหอ เขาต้องการเหมืองหยกเนื้อแก้วและเหมืองถ่านหิน ในอนาคตการทำเหมืองถ่านหิน และขบวนรถขนหยกของเขาจะต้องเดินทางไปกลับผ่านเมืองฝูและเทือกเขาเฉียนเหอ ดังนั้นตราบใดที่พวกเจ้าไม่แตะต้องคนของเขา เขาจะไม่ทำอะไรเจ้า”

"ไม่ทำ ไม่ทำ!

“กล้าที่ไหน กล้าที่ไหน !”

เสี่ยวไท่ซุ่ยและเฮยเมี่ยนจินกังโบกมือซ้ำแล้วซ้ำเล่า และเถียนฉีก็ก้มหัวลงขานตกลงคำหนึ่ง!

ชิงเมี่ยนโช่วซวยแล้ว พวกเขาจะกล้าไปหาเรื่องใส่ตัว รนหาที่ตายได้ยังไง!

อู่จั้งโหวกล่าวอีกครั้ง "ตอนนี้กำลังของเจ้าได้ลดลงไปมากแล้ว เจ้าจะแยกกลุ่มของเจ้าออกไปไม่ได้ ไม่เช่นนั้นถูกทางการทยอยไล่เก็บแน่ ทางที่ดีเลือกหัวหน้ามาสักคน และรวบรวมกำลังเอาไว้ ปกป้องตัวเองก็ดีนะ!”