บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 490

เคยเจอไป๋เฟยเฟยสองครั้ง ลูกกระเดือกแบบผู้ชายชัดเจนมาก เขาจะเป็นผู้หญิงได้อย่างไร

อู๋หลิงอธิบายว่า “ลูกกระเดือกของนางเป็นของปลอม นางเป็นหญิงที่งามล่มเมือง แต่นางทำให้ข้ารู้สึกว่านางมีความทะเยอทะยานมาก”

หวังหยวนยกยิ้ม “ดูเหมือนพวกท่านจะรู้จักกัน!”

ผู้หญิงคนหนึ่งปรากฏตัวในเมืองที่เสียหายจากสงครามบริเวณชายแดน นางรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับต้าเย่ และเมืองของข้าศึกในทุกทิศทาง ซ้ำยังต้องการให้เขาไปเป็นที่ปรึกษา

ตอนนี้ฟังจากสิ่งที่อู๋หลิงพูด ผู้หญิงคนนี้น่าสนใจจริง ๆ!

“ข้าไม่คุ้นเคยกับนาง แต่เคยเป็นเพื่อนสนิทกันในวัยเด็ก!”

ร่องรอยของความโศกเศร้าฉายแววในดวงตาของอู๋หลิง “ไม่ต้องพูดแล้ว ข้าจะให้บางอย่างแก่ท่าน”

ทหารผ่านศึกเกราะทมิฬเดินถือกระบอกไม้ไผ่เข้ามา แล้ววางไว้ตรงหน้าหวังหยวน

หวังหยวนประหลาดใจ ถามว่า “นี่คืออะไร?”

“แผนที่ทหารของเฉิงโจว ข้าสั่งให้คนวาดด้วยตัวเอง!”

อู๋หลิงกระซิบ “ข้าได้ยินลุงหานซานบอกว่าท่านกำลังจะไปเมืองโจว เพื่อรับพี่สะใภ้ในฤดูใบไม้ผลิ สิ่งนี้คงจะมีประโยชน์ แต่อย่าลืมว่าอย่าให้คนนอกเห็น”

หวังหยวนรู้สึกอบอุ่นในใจ “ข้าเข้าใจ!”

ในสมัยโบราณ เพื่อป้องกันการกบฏ มีเพียงฝ่ายราชการเท่านั้นที่สามารถวาดแผนที่ได้

แผนที่ยังแบ่งออกเป็นระดับต่าง ๆ ด้วย โดยแผนที่ทางทหารจะมีรายละเอียดมากที่สุด ระบุทั้งภูเขาและแม่น้ำ หมู่บ้านและเมือง ถนนใหญ่เล็กและระยะทาง

สำหรับพ่อค้า แผนที่ทางทหารเป็นสมบัติล้ำค่า และไม่ใช่ทุกคนที่มีคุณสมบัติเหมาะสมพอจะแตะต้องมันได้

เพราะการครอบครอง หรือวาดแผนที่ทางทหารเป็นการส่วนตัว ถือเป็นอาชญากรรมร้ายแรง

อู๋หลิงกล่าวเสริมว่า “ข้าต้องผ่านเมืองโจวตอนที่กลับไปเมืองหลวง ท่านอยากฝากจดหมายไปให้พี่สะใภ้ด้วยหรือไม่”

ดวงตาของหวังหยวนเป็นประกาย “เช่นนั้นท่านโปรดรอสักครู่!

เขาอยากจะเขียนจดหมายถึงหลี่ซื่อหานมานานแล้ว เพื่อบอกว่าเขาปลอดภัยและแสดงความคิดถึง

แต่ไปรษณีย์ให้บริการแก่ฝ่ายราชการเท่านั้น การส่งจดหมายส่วนตัวต้องอาศัยคาราวานไปยังเมืองหลวง

คาราวานจากเมืองฝูถึงเมืองโจวเป็นของตระกูลโจว และเพิ่งถูกจัดการไปเมื่อไม่กี่วันก่อน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน