บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 537

ไม่ว่าเรื่องที่หวังหยวนเอาชนะชาวหวงจะเป็นเรื่องจริงหรือไม่ เขาก็เอาชนะชิงเมี่ยนโช่วในเมืองเฮ่อได้จริง และนำความสงบสุขมาสู่เมืองเฮ่อได้ ส่วนเว่ยเฉิงรู้สึกอิจฉาในความสามารถของเขา ทำให้บัณฑิตหนุ่มเหล่านี้ที่ยังไม่ได้เข้ารับราชการอย่างเป็นทางการโกรธเกรี้ยว!

สิ่งสำคัญที่สุดคือถ้อยคำที่ดีชั่วนิรันดร์ของหวังหยวน ได้รับการเผยแพร่ในหมู่บัณฑิต และได้รับความชื่นชมมากมายในหมู่เจ้าหน้าที่!

“อ๊ะ เขาเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลหลี่จริง ๆ ข้าเคยเห็นเขานอกคฤหาสน์ตระกูลหลี่!”

“แล้วเหตุใดเจ้าไม่บอกข้าให้เร็วกว่านี้ล่ะ เมื่อกี้ข้าดึงนายน้อยหลี่อย่างแรงไปแล้ว!”

“ตะกี้นายน้อยหลี่ปิดหน้า ข้าจะรู้ได้อย่างไรว่าเป็นเขา!”

“ใต้เท้ากู้ที่เป็นข้าราชการระดับสูงในเมืองหลวง กลับบ้านมาไว้ทุกข์ หลังจากที่มารดาเสียชีวิตไปเมื่อหลายปีก่อน เหตุใดเขาถึงมาที่นี่ได้!”

ทหารกลุ่มหนึ่งตัวสั่น สิบสองคนที่ถูกพวกเขาดึงออกมาต่างล้มลงบนพื้นเมื่อครู่นี้

ในต้าเย่บัณฑิตมีสถานะสูงสุด แต่พวกเขาลากคนที่มีตำแหน่งจู่เหรินกับจิ้นซื่อ ลงมากองกับพื้นเช่นนี้ นี่ไม่ได้เป็นการรนหาที่ตายหรอกหรือ!

เว่ยเฉิงขนหัวลุก เขากัดฟันจ้องมองหวังหยวน “เจ้าเด็กสกุลหวัง เจ้าเตรียมพร้อมเรื่องนี้มานานแล้ว เจ้ากล้าดีอย่างไรมาวางกับดักเพื่อหลอกข้า”

หวังหยวนพ่นลมหายใจ “คนวางกับดักคือเจ้าเอง ข้าต่อสู้กลับเพื่อป้องกันตัวเอง ตอนนี้เจ้ากำลังได้รับผลที่ตามมาอยู่!”

นับตั้งแต่ที่ฟางฝูต้งส่งข่าว เขาก็รู้ว่าหากเขาไปทางทิศใต้ เขาจะต้องตกเป็นเป้าหมายแน่นอน!

วิธีการชั่วร้ายที่ฝ่ายราชการใช้กับประชาชนทั่วไปนั้น ไม่มีอะไรมากไปกว่าการใส่ร้าย โดยอ้างว่าทำไปเพื่อความยุติธรรมและถูกต้องตามกฎหมาย

เมื่อคิดได้ดังนั้น เขาจึงได้เตรียมการหลายอย่าง เพื่อจัดการรับมือวิกฤติที่อาจเกิดขึ้น

หนึ่งในนั้น คือขอให้หลี่จ้าวหลินเชิญจู่เหรินและจิ้นซื่อให้มากับเขา!

ไม่คาดคิดว่าจะได้ผลจริง!

“เจ้าอย่าได้ใจนักเลย ข้าไม่รู้ว่าเจ้าไปหลอกพวกเขาให้มาที่นี่ได้อย่างไร! แต่ข้าไม่เชื่อว่าพวกเขา จะยอมทำให้ท่านเจ้าเมืองขุ่นเคืองเพื่อช่วยเจ้า!”

หลังจากจ้องมองหวังหยวนอย่างเย็นชา เว่ยเฉิงก็รีบเดินไปที่ด้านหลังของขบวน ต่อยและเตะทหารกลุ่มหนึ่ง “เจ้าพวกสารเลว ตาบอดจนจำเทพเหวินฉวี่ไม่ได้ด้วยซ้ำ ยังไม่รีบก้มหัวขอโทษอีก!”

“เทพเหวินฉวี่ พวกข้ามีตาหามีแววไม่ ขอพวกท่านโปรดเมตตาพวกเราด้วย พวกข้าขอคำนับท่าน!”

ทหารทั้งหมดคุกเข่าลง พลางร้องไห้และหมอบลงกับพื้น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน