บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 559

รูปปั้นทองสัมฤทธิ์ทั้งสามมีหลุมและเป็นสนิม ด้านบนมีข้อความสลักอยู่

นอกจากนี้ยังมีจดหมายอยู่ข้าง ๆ!

หงเยี่ย เซี่ยซานหู่ เถียนชี เสี่ยวไท่ซุ่ย และเฮยเหมี่ยนจิงกังต่างก็มองหน้ากันด้วยความตกใจ

เพี๊ยะ!

จ้าวป๋อเซี่ยวอ่านจดหมายและเห็นข้อความบนรูปปั้นทองสัมฤทธิ์อย่างชัดเจน เขาอดไม่ได้ที่จะตบต้นขา “ช่างมหัศจรรย์ สมกับเป็นท่านเสนาธิการทหาร แผนนี้เหนือจินตนาการและยอดเยี่ยม ตราบใดที่ดำเนินการ เผยเซียนเจิ้งจะต้องตายไม่มีแผ่นดินฝังศพอย่างแน่นอน!”

เซี่ยซานหู่ผู้ไม่รู้หนังสือถามว่า “ท่านเสนาธิการทหารเขียนอะไรบนจดหมาย และบนรูปปั้นทองสัมฤทธิ์เหรอ?”

คนที่ไม่รู้หนังสือทั้งสี่คนอย่างหงเยี่ย เถียนชี เสี่ยวไท่ซุ่ย และเฮยเหมี่ยนจิงกังต่างก็จ้องมองด้วยตาเบิกกว้างเช่นกัน

จ้าวป๋อเซียวอธิบายแผนการอย่างรวบรัด และคนกลุ่มหนึ่งก็สั่นเทาเมื่อได้ยินเช่นนั้น “ท่านเสนาธิการทหารปราดเปรื่องยิ่งกว่า แค่ลงมือเคลื่อนไหวก็ประหารทั้งเก้าชั่วโคตร!”

หงเยี่ยเม้มริมฝีปากของนางแล้วพูดว่า “เจ้าโจรตัวน้อยนี้ช่างร้ายกาจจริง ๆ มีสิ่งชั่วร้ายอยู่เต็มท้อง!”

...

สี่วันต่อมา ผู้รับใช้ทหารผ่านศึกในชุดเกราะทมิฬก็นำข่าวการจับกุมของหวังหยวนไปยังหมู่บ้านต้าหวัง

จ้าวชิงเหอ ท่านลุงจ้าวต้าฉุย หูเมิ่งอิ๋ง และหวังซื่อไห่ต่างตกเดือดดาล

เมื่อไม่กี่วันก่อน หวังหยวนส่งคนกลับมาสร้างรูปปั้นมนุษย์ทองคำ แกะสลัก และทำให้มันดูเก่า พวกเขารู้ว่าเผยเซียนเจิ้งกำลังขอสินบน

แต่คิดไม่ถึงว่าเพิ่งผ่านไปไม่กี่วัน เจ้าหน้าที่สุนัขนั่นจะโหดเหี้ยมเช่นนี้ ฆ่าคนในครอบครัวไปถึงห้าคนเพื่อใส่ร้ายเขา

ด้วยนิสัยของหวังหยวน พวกเขาสามารถคิดที่จะฆ่าเจ้าหน้าที่เพื่อล้างแค้นให้กับเยี่ยเทียนได้!

แม้ว่าพวกเขาจะคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ถูกต้อง แต่การทำร้ายเจ้าหน้าที่ถือเป็นอาชญากรรมร้ายแรง โทษประการชีวิตทั้งตระกูล!

“ฆ่าได้ดีจริง ๆ!”

วังไห่เทียนเป่าเคราและจ้องมอง “เยี่ยเทียนผู้นั้นจิตใจงดงามยิ่งนัก แต่เจ้าหน้าที่สกปรกกลุ่มหนึ่งทำร้ายเขาเช่นนี้ น้องหมิงถันล้างแค้นให้เขา ช่างเป็นเรื่องสัจธรรมอันเปลี่ยนแปลงมิได้ เที่ยงธรรมที่สุด ผู้ที่มีจิตสำนึกย่อมปฏิเสธมิได้!”

หูเมิ่งอิ๋งยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า “ท่านไห่เทียน ข้ารู้ว่าคุณชายทำสิ่งที่ถูกต้อง แต่ตอนนี้ควรทำอย่างไรดี ในเมื่อการฆ่าเจ้าหน้าที่ถือเป็นอาชญากรรมร้ายแรง!”

“อาชญากรรมร้ายแรงอะไรกัน ไม่มีความผิดสักนิด!”

วังไห่เทียนพับแขนเสื้อและกระแอมเบา ๆ “ทุกคนอย่ากังวลไป ข้าจะไปที่สำนักหลงหนาน ให้เจ้าหน้าที่สุนัขสกุลเผยนั่นรู้ว่า แม้ว่าข้าวังไห่เทียนจะเกษียณแล้ว แต่ไม่ใช่ว่าใครก็สามารถรังแกน้องชายร่วมสาบานของข้าได้!”

คืนนั้น รถม้าคันหนึ่งออกจากหมู่บ้านต้าหวังพร้อมจดหมายฉบับหนึ่งที่บินไปทุกทิศทุกทาง!

...

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน