บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 568

หลายคนกำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ และจ้องมองด้วยสายตาดุร้ายไปทางเจ้าหน้าที่ชั้นผู้น้อยนั้นอย่างไร้ความเมตตา

เจ้าหน้าที่ชั้นผู้น้อยตัวอ้วนกลมเมื่อเห็นดังนั้น เขาก็รีบวิ่งหนีทันที วิ่งไปด่าไปด้วยว่า “ไอพวกสารเลวชาติชั่ว ไม่กล้าฟังคำสั่งของข้า เจ้าคิดจะกบฏงั้นหรือ?”

ทันทีที่พวกเขาได้ยินคำว่า "กบฏ" แล้วเห็นเจ้าหน้าที่ชั้นผู้น้อยนั้นวิ่งหนีไป หลายคนก็ตกใจจนได้สติขึ้นมา และยืนล้อมรูปปั้นนั้นไว้ จะอยู่จะไปก็ไม่ได้

ไม่นานหลังจากนั้น เจ้าหน้าที่ชั้นผู้น้อยกับทหารหลายคนถือดาบยาวเข้ามาพร้อมจิตสังหาร

เหล่าคนทำเหมืองต่างตกใจและรีบวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว

เจ้าหน้าที่ชั้นผู้น้อยคนหนึ่งใช้ดาบฟันรูปปั้นและอดด่าออกมาไม่ได้: "ทองแดง ไอ้เวรพวกนี้บอกว่าทองคำ ทำให้ข้ามาเสียเที่ยวแล้ว!"

แม้ว่าทองแดงชิ้นใหญ่ขนาดนี้จะขายแลกเงินได้นิดหน่อย แต่จะเอาอะไรไปเทียบกับทองคำได้

หลังจากเจ้าหน้าที่หลายคนทยอยตรวจสอบ และพบว่าเป็นทองแดงจริง ๆ พวกเขาก็ห่อเหี่ยวใจเล็กน้อย

“เฮ้ย รูปปั้นทองสัมฤทธิ์ตัวนี้ดูแปลกอยู่นะ ทำไมถึงมีตาข้างเดียวเองล่ะ?”

"มีข้อความอยู่ด้านหลังรูปปั้นทองสัมฤทธิ์นี้ด้วย!"

“คำว่าอะไร?”

“ให้ตายเถอะ ข้าไม่ใช่บัณฑิต ข้าจะไปอ่านออกได้ยังไง!”

“ข้ารู้อยู่สามคำ อันนี้คือ 'คน' อันนี้คือ 'หนึ่ง' อันนี้ดูเหมือนจะเป็นคำว่า 'คน' อันนี้ก็คำว่า 'หนึ่ง' และอันนี้คำว่า 'กบฏ'”

“ข้ารู้จักอยู่แค่สามคำ และไม่รู้จะฆ่าอะไร ทำไมพวกเราไม่ขายพวกมันล่ะ น่าจะได้มาสักสองก้วน พอที่พวกเราพี่น้องจะได้ดื่มสักหน่อย!”

“เดี๋ยวก่อน รูปปั้นทองสัมฤทธิ์ตาเดียว เจ้าไม่ได้คิดอะไรหน่อยเลยเหรอ?”

"อะไร?"

"อย่าลืมว่ารูปปั้นทองสัมฤทธิ์ตาเดียว เรื่องเล่าของรูปปั้นทองสัมฤทธิ์ก็เคยก่อการกบฏจริงๆ!"

“คำว่า “คน” “หนึ่ง” “หนึ่ง” และ “กบฏ” ตรงกันทั้งหมด ดูเหมือนว่าคำทำนายเรื่องการกบฏจะเป็นเรื่องจริงๆ!”

“รูปปั้นทองสัมฤทธิ์ขายไม่ได้ ต้องส่งไปให้นายอำเภอที่ว่าการซะ ไม่งั้นโดนโทษหนักถึงขั้นตัดศีรษะแน่!”

เจ้าหน้าที่กลุ่มหนึ่งเดิมตื่นเต้นก็ตกใจจนหน้าซีดและรีบร้อนกลับไปพร้อมกับรูปปั้นทองสัมฤทธิ์

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน