บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 604

ดวงตาของหลี่ซื่อหานเต็มไปด้วยน้ำตา นางมองเรือใหญ่ของนางโลมในทะเลสาบอย่างสิ้นหวัง พร้อมร้องไห้อย่างตรอมใจ

“เป็นไปไม่ได้...เป็นไปไม่ได้...” นางพึมพำกับตัวเอง หัวใจของนางเจ็บช้ำราวกับน้ำแข็ง

หลี่อีเหนียนที่อยู่ข้าง ๆ ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความโกรธ การเห็นน้องสาวทุกข์ใจเช่นนี้ ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจ ทว่าเมื่อคิดว่าจะสามารถเด็ดบัวไม่เหลือใยกับหวังหยวนด้วยวิธีนี้ได้ เขาก็รู้สึกมีความสุขยิ่งนัก

อารมณ์ที่ซับซ้อนเช่นนี้ทำให้สีหน้าของเขาดูไม่มั่นคง

“เจ้าเห็นแล้วใช่หรือไม่ ซื่อหาน ไม่ใช่ว่าพี่สะใภ้ไม่อยากให้เจ้าพบเขา ชายหนุ่มผู้นี้เป็นคนสารเลวจริง ๆ เดิมทีเขาเคยทุบตีและดุเจ้า ตอนนี้เขามีเงินและมีหน้ามีตา จริง ๆ เขาใช้เวลาทั้งคืนกับนางโลมจากหอไป๋เฟิงต่อหน้าตระกูลหลี่ของเรา ชายหนุ่มเช่นนี้ไม่คู่ควรให้เจ้าชอบ!”

ซ่งชิงเหอใช้ประโยชน์จากทุกโอกาส และไม่แสดงความมีเยื่อใยสักนิดเมื่อพูดเช่นนี้

พวกเขาคำนวณเวลาไว้แล้ว เวลาที่หวังหยวนก้าวขึ้นเรือ และเวลาที่หวังหวนจะลงจากเรือ พวกเขาจึงพาหลี่ซื่อหานไปดู เรียกได้ว่าทุ่มเททั้งใจ

“เอาล่ะ น้องสาว เรากลับกันเถอะ”

หลี่อีเหนียนสูดหายใจเข้าลึกและทำได้เพียงส่ายหัว จากนั้นจึงตามขึ้นรถม้าและกลุ่มคนก็จากไป

แต่ไม่นานหลังจากที่พวกเขาจากไป เรือก็เทียบท่า และหวังหยวนก็ลงจากเรือด้วยความพึงพอใจ

จนกระทั่งหวังหยวนเดินจากไปไกล ร่างของไป๋เฟยเฟยก็ปรากฏขึ้นบนชั้นสองของเรือ นางมองไปที่หวังหยวนที่จากไปพร้อมขมวดคิ้ว

“หวังหยวนผู้นี้ ข้ามองเขาไม่ทะลุจริง ๆ!”

ไป๋เฟยเฟยอดที่จะไม่พูดอยู่นาน สตรีในชุดสีม่วงที่อยู่ด้านข้างก็หัวเราะขึ้นมาเช่นกัน

“นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าเห็นเจ้าหงุดหงิด จริง ๆ เจ้าคำนวณเก่งเสมอ และมองได้อย่างแม่นยำมาตลอดไม่ใช่หรือ? เหตุใดครั้งนี้ถึงล้มเหลวเล่า?”

ไป๋เฟยเฟยอดไม่ได้ที่จะตบบั้นท้ายของสตรีในชุดกระโปรงสีม่วงอย่างแรง

“เด็กน้อย ไม่จำเป็นต้องล้อข้า ข้ายอมรับว่าข้าตัดสินเขาผิดไป แต่... ในทางกลับกัน ข้าชื่นชมเขามากยิ่งขึ้น!”

“โอ้? ทำไมกันเล่า ความจริงใจของเขาทำให้ท่านประทับใจหรือ ท่านคงไม่คิดที่จะแต่งหน้าเพื่อเขาแล้วกลายเป็นสตรีอีกครั้งใช่หรือไม่?” สตรีในชุดสีม่วงไม่เคยเห็นไป๋เฟยเฟยเช่นนี้มาก่อน นางจึงแกล้งเขาต่อไป

ไป๋เฟยเฟยไม่โกรธเช่นกัน พร้อมส่ายหัวแล้วยิ้ม “ชายหนุ่มเช่นนี้หาได้ยากนักในโลกนี้ เป็นไปไม่ได้เลยที่ไม่รู้สึกหวั่นไหวกับสตรีทั่วไป อย่างไรก็ตาม... ข้าไม่ใช่สตรีทั่วไป เขา...ยังไม่เข้าตาข้าจนถึงบัดนี้”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน