บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 615

ซุนเต๋อไห่รู้สึกประหลาดใจทันที เป็นไปได้ไหมที่หวังหยวนมาที่นี่เพื่อทำกิจการนี้กับเขา?

“คุณชายหวัง ถ้วยคริสตัลนี้ดีจริง ๆ ทว่า...ท่านคงไม่คิดที่จำทำกิจการนี้กับข้าจริง ๆ ใช่หรือไม่?”

หลังจากที่ซุนเต๋อไห่พูดจบ หวังหยวนก็พยักหน้า

“ถูกต้อง ข้าเพิ่งมาใหม่ และต้องการประมูลผลิตภัณฑ์คริสตัลหลายอย่าง แต่ข้ายังขาดหุ้นส่วน หากว่าเถ้าแก่ซุนเต็มใจ ข้าอยากจะใช้เส้นสายของท่านเพื่อจัดการประมูลระดับสูงในเฉิงโจว”

“ผลิตภัณฑ์คริสตัลทั้งหมดจะถูกประมูลในเวลานั้น และท่านจะได้รับสองส่วนของราคาประมูล อย่างไรเล่า?”

สองส่วน...

ดูเหมือนไม่มาก!

แต่มูลค่าของสิ่งนี้มีมูลค่าสูงยิ่งนัก!

เพียงแค่ถ้วยคริสตัลนี้ก็สามารถประมูลได้ในราคาหลายพันเหรียญทอง!

ซุนเต๋อไห่กลืนน้ำลายลงไป นั่นเป็นเหรียญทองหลายร้อยตำลึง!

“คุณชายหวัง... ไม่ทราบว่าท่านมีผลิตภัณฑ์แก้วพวกนี้กี่ชิ้น…”

หวังหยวนกล่าวว่า “ไม่มากนัก มีเพียงยี่สิบชิ้นเท่านั้น”

ครั้งแรกหวังหยวนไม่ได้เอามามากนัก ทว่าของที่หายากย่อมมีราคาแพง หากผลิตมากเกินไปราคาก็จะลดลง

ยี่สิบชิ้นเรียกได้ว่าสามารถขายได้ในเฉิงโจว

“ยี่สิบชิ้น...”

ซุนเต๋อไห่ได้เริ่มคำนวณแล้ว หากเขาร่วมมือกับหวังหยวนจริง ๆ อย่างน้อยเขาก็สามารถทำกำไรสุทธิได้นับหมื่นเหรียญทอง!

นี่คือผลกำไรของตระกูลซุนของพวกเขาเป็นเวลาสามปี!

ด้วยผลกำไรที่สูงขนาดนี้ เกรงว่าคงไม่มีใครปฏิเสธได้!

อย่างไรก็ตาม...

ซุนเต๋อไห่รู้ดีว่าไม่มีอาหารกลางวันฟรีในใต้หล้า ดังนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะถามว่า “คุณชายหวัง เรื่องดี ๆ เช่นนี้ และท่านมาพบตระกูลซุน ข้ารู้สึกขอบคุณยิ่งนัก”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน