บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 636

เมื่อฟ่านซือเซวียนได้ยินดังนั้น เขาก็หัวเราะทันที และอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ฮ่าฮ่า ว่ากันว่ารับมือได้ยาก แต่เขาก็ดูไม่เท่าไหร่นี่นา ท่านพ่อ แต่ท่านยังต้องระวังเจ้าเด็กคนนี้ไว้ด้วยนะขอรับ”

คนที่มาไม่ใช่ใครอื่น นอกจากฟ่านต้าเสียน เจ้าของร้านของธนาคารเทียนเซี่ยแห่งเฉิงโจว

แม้ว่าธนาคารเทียนเซี่ยจะได้รับการจัดการร่วมกัน โดยตระกูลใหญ่หลายตระกูล แต่ธนาคารแต่ละสาขาก็มีเจ้าของร้านเป็นของตัวเอง และความมั่งคั่งทั้งหมดก็ขึ้นอยู่กับธนาคารแห่งนี้

ตั้งแต่ตระกูลขุนนางไปจนถึงกลุ่มผู้มั่งคั่ง อาจกล่าวได้ว่าความมั่งคั่งมากกว่าครึ่งหนึ่งของต้าเย่ อยู่ในกำมือของคนเหล่านี้

“ประชาชนไม่กล้าสู้กับเจ้าหน้าที่ และคนจนก็ไม่กล้าสู้กับคนรวย เจ้าเด็กคนนี้ไม่เข้าใจ เป็นเรื่องมหัศจรรย์ที่เขาสามารถอยู่รอดมาได้จนถึงบัดนี้ แต่... เขาได้ทำให้ตระกูลขุนนางเหล่านี้ขุ่นเคือง ชีวิตของเด็กคนนี้จะอยู่ได้ไม่นานหรอก”

ฟ่านต้าเสียนเยาะเย้ย แล้วพูดอย่างใจเย็น “คราวนี้เขาถูกพวกเราหลอกลวงอย่างหนัก ตั๋วทองในมือของเขาไม่อาจแลกเปลี่ยนเป็นทองคำได้ เขาคงไม่อาจยอมได้ มาดูกันว่าเขาจะมีกลอุบายอะไร”

แม้ว่าหวังหยวนจะมีความพิเศษ แต่เขาก็ไม่สำคัญสำหรับยักษ์ใหญ่ที่คุมเรื่องการเงินเหล่านี้จริง ๆ

บางครั้งพวกเขาก็ไม่อยากเข้าไปยุ่งมากเกินไป ไม่ว่าเรื่องของหวังหยวนจะเป็นที่ถกเถียงกันในราชสำนักกี่ครั้ง พวกเขาก็ไม่สนใจ

ตราบใดที่มันไม่กระทบผลประโยชน์ของพวกเขา

แต่เด็กคนนี้บังเอิญมีสมองอยู่บ้าง ไม่ว่าจะเป็นดาบราชวงศ์ถัง หรือคราวนี้เป็นแก้วคริสตัล ต่างก็สร้างความประทับใจให้พวกเขา ดังนั้นจึงต้องขวางเขา

หากปล่อยให้เขาพัฒนาไปมากกว่านี้ ก็จะเป็นอันตรายต่อทุกคน

ยิ่งไปกว่านั้น ราชสำนักไม่ได้ทำอะไรเพื่อปกป้องเขาเลย ใครล่ะจะสนใจความเป็นความตายของคนเช่นนี้?

หลังจากออกจากธนาคารเทียนเซี่ยแล้ว หวังหยวนก็หน้าตาบึ้งตึงมาก ต้าหู่ก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “พี่หยวน พวกเขาวางแผนขัดขวางพวกเราจริง ๆ!”

หวังหยวนพยักหน้า แล้วสูดหายใจเข้าลึก ๆ ไม่คิดเลยว่าพวกเขาจะใช้แผนเช่นนี้!

พวกเขาแกล้งทำเป็นมาที่นี่เพื่อซื้อแก้วคริสตัล และมอบตั๋วทองให้เขา แต่ความจริงแล้วก็แค่อยากหลอกลวงเขา!

แก้วคริสตัล...

หวังหยวนสามารถทำได้เยอะเท่าที่เขาต้องการ จึงไม่สนใจเรื่องนี้ แต่เขาไม่อาจทนเรื่องนี้ได้

เนื่องจากพวกเขาต้องการจัดการกับเขาเช่นนี้ จึงไม่มีทางอื่น หวังหยวนไม่เคยเป็นคนที่ยอมอดทนหากถูกทำร้าย!

พวกเจ้ายุ่งกับข้าก่อน หากข้าไม่ยุ่งกับพวกเจ้า ก็ถือว่าเสียมารยาท!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน