บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 655

ไม่นานหลังจากนั้น รถม้าของไป๋เฟยเฟยก็ถึงที่หน้าลานบ้านของหวังหยวน

หลังจากที่ถูกเชิญเข้าไปในลานบ้านและเห็นหวังหยวน ไป๋เฟยเฟยก็หัวเราะออกมา

“สหายหวัง ช่างเป็นกลอุบายที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ!”

หวังหยวนหัวเราะ “สหายไป๋ เหตุใดเจ้าถึงกล่าวเช่นนี้เล่า?”

ไป๋เฟยเฟยไม่พูดเพ้อเจ้อและพูดขึ้นทันทีว่า “สหายหวัง ระหว่างท่านกับข้ายังเชื่อใจกันไม่ได้อีกหรือ? ยิ่งไปกว่านั้น ทุกคนต่างก็รู้ดีว่าเป็นท่านใช่หรือไม่”

หวังหยวนหัวเราะขึ้นมาทันที “พวกเจ้ารู้ ก็รู้ไปเถอะ แต่ข้าไม่มีทางยอมรับหรอกนะ”

“อีกอย่าง...พูดเรื่องเชื่อใจ สหาย...ไป๋ ระหว่างข้าและเจ้าเชื่อใจกันด้วยจริงหรือ?!

หวังหยวนปิดปากนางด้วยคำพูดดังกล่าว ซึ่งทำให้ไป๋เฟยเฟยรู้สึกหดหู่ใจในทันที

อย่างไรก็ตาม เมื่อฟังความหมายของคำพูดของหวังหยวน นางก็รู้ดีว่าต้องเป็นอู๋หลิงชายหนุ่มผู้นั้นที่พูด!

“เอาล่ะ ในเมื่อท่านรู้ทุกอย่างแล้ว เหตุใดยังทดสอบข้าอยู่อีก ข้าขอคาราวะ ท่านพอใจแล้วใช่ไหม!”

ไป๋เฟยเฟยรู้สึกหมดหนทางแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “สหายหวัง ครั้งนี้ท่านควรบอกความจริงกับข้าแล้วใช่ไหม”

“เจ้าไม่ต้องห่วง จุดอ่อนของข้าอยู่่านเสียเท่าไหร่ ปล้นมาแล้วก็แล้วไป”

“นอกจากนั้น...สหายหวัง เรื่องที่พวกเขาเคยลงมือกับท่านก่อนหน้านี้ ข้าก็บอกท่านไปแล้ว ดังนั้น...หากว่าท่านไม่บอกข้า ข้าก็จะอยู่ที่นี่และไม่ไปไหนทั้งนั้น!”

หวังหยวนหัวเราะเมื่อได้ยินสิ่งนี้ ในเมื่อนางรู้ทุกอย่างและพูดทุกอย่างเช่นนี้แล้ว เขาจึงไม่สามารถปิดบังได้อีกต่อไป

เช่นนั้นคงไม่น่าสนุก

“เอาล่ะ เช่นนั้นข้าก็จะบอกเจ้าว่าข้าเป็นคนทำทุกอย่างนี้เอง”

หวังหยวนยิ้มและพยักหน้า ทันทีที่ได้ยินเช่นนี้ ไป๋เฟยเฟยก็ประหลาดใจทันที

“ข้าเข้าใจทุกอย่าง ไม่ว่าท่านจะเป็นคนจุดไฟ หรือจะปล้นระดม หรือสุดท้ายปล่อยข่าวออกมา และใส่ร้ายพวกเขาให้เสื่อมเสียชื่อเสียง ข้าเข้าใจทั้งหมดนี้ แต่ข้าแค่ไม่เข้าใจว่า…”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน