บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 663

เมื่อกล่าวเช่นนั้น หวงเจียวเจียวก็จากไปทันที

หวังหยวนมองไปที่ด้านหลังของหวงเจียวเจียวพร้อมรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

ต้าเย่...

กำลังจะจบสิ้นแล้วจริง ๆ ราวกับบ้านปรักหักพังที่มีอากาศพัดเข้ามาจากทั่วทิศทาง อันตรายแขวนอยู่บนเส้นด้าย!

อย่างน้อยในสายตาของเขา คนผู้นั้นของเมืองหวงเก่งกาจกว่าคนที่อยู่ในต้าเย่มากนัก!

หากว่าเขาไม่ได้มาที่ราชสำนักนี้ เกรงว่าอีกไม่นาน ฮวงเหยียนก็จะค่อย ๆ รุกล้ำต้าเย่ เมื่อถึงเวลายกทัพบุกโจมตี ต้าเย่จะถูกกวาดล้าง!

ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีพวกคนเถื่อนคอยจ้องตาเป็นมัน!

หวังหยวนถอนหายใจพร้อมรู้สึกหมดหนทาง

“ให้ใต้เท้าเฉิงเข้ามาพบข้าในห้องหนังสือเถอะ”

หวังหยวนพูดแล้วหันกลับไปห้องหนังสือ เขารู้ว่าที่เฉิงเหลียวมาเวลานี้ก็เพื่อต้องขอความช่วยเหลือจากเขา

หวังหยวนย่อมรู้สึกรังเกียจเฉิงเหลียวผู้นี้ ชายหน้าเนื้อใจเสือที่เล่นงานลับหลังผู้อื่น!

หากไม่ใช่เพราะเขา หวังหยวนเองก็คงไม่ตกเป็นเป้าของธนาคารเทียนเซี่ย และเขาก็คงไม่ก่อเรื่องปล้นธนาคารเทียนเซี่ยเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นเรื่องภายหลัง ในตอนนี้...

เขาไม่สามารถปล่อยให้กองทัพชิงฉวนโจมตีเข้ามาได้!

ในห้องหนังสือ ทันทีที่หวังหยวนนั่งลง ก็มีเสียงฝีเท้าเดินมาอย่างรวดเร็วอยู่นอกประตู

เฉิงเหลียวและเฉิงอู๋จี้เดินเข้ามาอย่างร้อนรน

“คุณชายหมิงถัน!”

ท่าทางของเฉิงเหลียวและเฉิงอู๋จี้ถ่อมตนมาก เมื่อพวกเขาเห็นหวังหยวนก็กำหมัดโค้งคำนับทันที

หวังหยวนเยาะเย้ย “ใต้เท้าเฉิง ท่านคือผู้ตรวจการราชมณฑล ข้าเป็นเพียงเจ้าหน้าที่ลำดับที่เก้าเท่านั้น ข้ามิบังอาจน้อมรับการคาราวะจากท่านขอรับ!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน