บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 695

หวังหยวนหยิบมาไว้ในมือ พยักหน้า แล้วเก็บไป

“เอาไว้ลองถามคนที่รู้ เอาล่ะ รีบจัดการแล้วไปนอนเร็ว ๆ เถอะ พรุ่งนี้เราต้องออกเดินทางกันแต่เช้า”

หวังหยวนกล่าวด้วยรอยยิ้ม จากนั้นต้าหู่และคนอื่น ๆ ก็แบกศพคนเหล่านี้ออกไปทันที จากนั้นขุดหลุมฝังศพ

เช้าวันรุ่งขึ้น ทั้งกลุ่มออกเดินทาง เกือบเที่ยงพวกเขาก็มาถึงชายแดน

“ชายแดนอยู่ข้างหน้าแล้ว...”

หวังหยวนสูดหายใจเข้าลึก ๆ เมื่อเขาก้าวมาที่นี่ เขาก็เข้าสู่อาณาเขตของหวงเหยียน

พูดตามตรง หวังหยวนไม่คุ้นเคยกับหวงเหยียนมากนัก

แต่เขาก็ยังมั่นใจว่าเขาจะกลับไปได้อย่างปลอดภัย

“ไปกันเถอะ เมื่อเข้าไปในถิ่นหวงเหยียนได้ ก็จะปลอดภัยแล้ว”

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ดังขึ้น ถังหม่างและหวงเจียวเจียวก็สับสน แต่ต้าหู่เข้าใจดี

เพราะในเขตชายแดน เจิ้งไท่ชิงกำลังรออยู่

“คุณชายหวัง เหตุใดถึงเป็นเช่นนี้?”

หวงเจียวเจียวยิ้ม และอดไม่ได้ที่จะถาม

หวังหยวนไม่พูดอะไร มองพื้น แล้วชี้ไปไม่ไกล

“เพราะว่า... เขา!”

หลังจากพูดเช่นนี้ หวงเจียวเจียวก็มองไปในระยะไกล แล้วเห็นว่ากลุ่มคนกำลังมา!

มองไปรอบ ๆ ก็พบว่ามีคนไม่ต่ำกว่าสองสามพันคน!

“นั่นคือ... ขุนพลเจิ้ง!”

หวงเจียวเจียวเข้าใจทันที แล้วเผยรอยยิ้ม

“ดูเหมือนว่าขุนพลเจิ้งจะใจดีกับคุณชายหวังมากจริง ๆ เขาจะมาพาเราไปหวงเหยียนด้วย”

หวังหยวนอดไม่ได้ที่จะพยักหน้า ตามคำพูดของหวงเจียวเจียว

“หัวอกเดียวกันย่อมช่วยเหลือซึ่งกันและกัน”

ในไม่ช้า เจิ้งไท่ชิงก็พาคนมาหาหวังหยวน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน