บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 730

เกาเล่อคิดไม่ถึงว่าหลิวตงหานจะใส่ร้ายเขาจริง ๆ!

“ไอ้เวร! หลิวตงหาน เจ้ากล้าดียังไงมาใส่ร้ายข้า!”

เกาเล่อโกรธมาก การลอบสังหารอ๋องเจิ้นตงไม่ใช่เรื่องเพียงเล็กน้อย!

“ใต้เท้าเกา ข้าเคยใส่ร้ายท่านที่ไหน ทั้งเจ็ดคนนี้เป็นคนของท่าน ข้าแค่ช่วยท่านแอบเอาพวกเขาไปไว้ในกลุ่มองค์รักษ์เงา ข้าไม่เคยเห็นคนเจ็ดคนนี้มาก่อนเลยด้วยซ้ำ”

“ยิ่งกว่านั้น ทำไมกระหม่อมต้องฆ่าพระองค์ล่ะพ่ะย่ะค่ะ!”

พอพูดแบบนี้ก็มีเหตุผลเข้าท่า!

เกาเล่อยังพูดอีกว่า: "เจ้าไม่มีเหตุผลเหรอ แล้วข้ามีเหตุผลงั้นหรือ? เห็นชัดๆว่าทั้งเจ็ดคนนั้นเป็นคนของเจ้า แต่ตอนนี้พวกเขาปรากฏตัวที่จวนอ๋องและท่านมาบอกว่าข้าทำ!"

“หลิวตงหาน เจ้าเป็นคนของใครกันแน่?”

เกาเล่อโกรธมาก!

หลิวตงหานย่อมรู้ดีว่าเขาเป็นคนใส่ร้าย และจะระลึกอยู่เสมอว่าเขาเป็นคนใส่ร้าย!

แต่เขาต้องรอดไปให้ได้!

ไม่ว่ายังไงก็ตาม วันนี้ต้องให้เกาเล่อตายที่นี่เท่านั้น!

“ท่านอ๋อง กระหม่อมเอาชีวิตเป็นประกันเลยว่าทั้งเจ็ดนี้หลิวตงหานเป็นคนสั่งการ ที่เขาทำต้องมีผู้บงการอยู่เบื้องหลัง!”

“หลิวตงหาน บอกข้ามาใครบงการเจ้า?”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น อ๋องเจิ้นตงก็หรี่ตาลงและมองไปที่หลิวตงหาน

เมื่อเทียบกับหลิวตงหาน เขาย่อมเชื่อเกาเล่อมากกว่าอยู่ดี!

แต่ในตอนนั้นอาเจี้ยนได้กล่าวว่า

“ท่านอ๋อง ยอมฆ่าผิดคนดีกว่า พระองค์อาจทำผิดไป หรือไม่ก็ฆ่าพวกเขาทั้งสองคนทิ้งไปเลยดีกว่าพ่ะย่ะค่ะ”

ทันทีที่พูดออกมา ทั้งเกาเล่อและหลิวตงหานก็ตกใจจนอึ้งไปเลย!

“ข้าให้โอกาสเจ้า หาว่าใครเป็นคนบงการเรื่องนี้ ถ้าวันนี้เจ้าไม่บอก พวกเจ้าทั้งคู่จะต้องตาย!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน