บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 749

แต่ยังเป็น...

เป็นเพราะหวังหยวน!

“เจ้ายังจำวันนั้นที่เจ้าไปไหว้หลุมศพของข้าได้หรือไม่?”

ทันใดนั้นเกาเล่อก็ถามขึ้น

หวังหยวนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง “หืม? เจ้ารู้ได้อย่างไร... หรือว่า เจ้าอยู่ที่นั่นหรือ?”

หวังหยวนไม่คาดคิดว่าเรื่องต่าง ๆ จะเป็นเรื่องบังเอิญเช่นนี้ วันนั้นได้พบเขาจริง ๆ!

เกาเล่อพยักหน้า แล้วยกยิ้ม

“ใช่ ข้าแอบอยู่ข้าง ๆ ยืนฟังสิ่งที่เจ้าพูด พูดตามตรง ข้าไม่เคยคิดเลยว่าเจ้าจะสรรเสริญข้าเช่นนั้น เจ้าควรจะยินดีที่กำจัดคู่ต่อสู้ได้ แต่เจ้ากลับไม่เป็นเช่นนั้น ซ้ำยังรู้สึกสูญเสียอีก!”

เกาเล่อมองหวังหยวน แล้วพูดความในใจเพราะฤทธิ์ของสุรา

หวังหยวนพยักหน้า “ข้าย่อมรู้สึกสูญเสีย เกาเล่อ ข้ายังยืนยันคำเดิม ข้าชนะเพราะสถานการณ์!”

“กล่าวได้ว่าเป็นเพราะเวลาที่เหมาะสม สถานที่ที่เหมาะสม และคนที่เหมาะสม ซึ่งก็คืออากู่ฉากับอ๋องหลงซี จึงสามารถแทรกหนามแหลมเข้าไปในตัวเจ้าและอ๋องเจิ้นตงได้”

“ถึงแม้ว่าข้าจะชนะ แต่ข้าก็ไม่รู้สึกว่าตัวเองชนะได้อย่างสวยงามนัก”

หวังหยวนพูดตามความจริง เขาชนะเพราะสถานการณ์ ด้วยความช่วยเหลือจากคนมากมาย เขาจึงสามารถกำจัดเกาเล่อได้

แต่เมื่อเกาเล่อได้ยินดังนั้น เขาก็โบกมือ แล้วพูดว่า “แม้ข้าจะบอกว่าข้าไม่พอใจ ก็เป็นเพียงปากข้าเท่านั้นที่บอกว่าไม่พอใจ แต่ใจข้านั้นยอมแพ้แล้ว”

“เจ้าบอกว่าเจ้าชนะเพราะสถานการณ์ และความช่วยเหลือจากอ๋องทั้งสอง แต่แล้วข้าล่ะ? ข้าคือผู้กำกับการทหารองครักษ์เมืองหวง ที่รับผิดชอบกองกำลังรบหลักของเมืองหวง และได้รับความไว้วางใจจากอ๋องเจิ้นตงด้วย ข้าควรจะอยู่ยงคงกระพัน!”

“แต่ข้ายังไม่ได้คาดหวังว่าเจ้าจะใช้ประโยชน์จากช่องโหว่นี้ มันเป็นวิธีแก้ปัญหาชั่วคราวของข้าด้วย ข้าวางแผนว่าจะส่งคนไปฆ่าเจ้า”

“ถึงแม้ข้าจะคิดว่าอาจจะล้มเหลว แต่ก็ยังโชคดี หากฆ่าสำเร็จล่ะ? ทุกอย่างจะไม่อย่างไร?”

“คนคำนวณมิสู้ฟ้าลิขิต ข้าประเมินเจ้าต่ำเกินไปเสียแล้ว!”

เกาเล่อยิ้ม แพ้ก็คือแพ้

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน