บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 75

“อืม ก็ใช่ ผู้ช่วยถงเจ้าพูดถูก ลูกน้องของข้าก็ต้องกินข้าว!”

เฮยซินหู่พยักหน้า “แต่บนภูเขาเงินใช้ไม่ได้ ให้พี่ชายหลิวส่งข้าวสิบเกวียน เกลือสองกอง วัวสิบตัว แกะยี่สิบตัวมาให้ข้า ทางที่ดีควรได้เพิ่มม้าอีกห้าตัว แล้วก็ปืนห้าสิบกระบอก และดาบยี่สิบเล่ม ข้ารับรองว่าข้าจะจัดการเรื่องนี้อย่างราบรื่น”

“...ตกลง!”

ผู้ช่วยถงกัดฟันและตกลง

โจรโลภมากคนนี้อยากได้ของมากมาย ราคาก็พันกว่าตำลึง

สิ่งที่อันตรายที่สุดคือ การจัดหาเสบียงให้กับพวกโจร ซึ่งถือเป็นอาชญากรรมร้ายแรงถึงขึ้นตัดหัว

แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ แกล้งทำเป็น 'คุ้มกันสินค้า' ตามปกติ จากนั้นถูกโจรปล้นไป

แม้ว่าที่ว่าการอำเภอจะรู้เรื่องนี้ พวกเขาก็ไม่กล้าพูดอะไรโดยไม่มีหลักฐาน ในเมื่อพวกเขาไม่ได้ปราบปรามพวกโจรอย่างเด็ดขาด

เทศบาลนั้นมีอำนาจ มีความเข้าใจในการผ่านของโจรโดยปริยาย

เพราะไม่สามารถล้อมปราบพวกมันได้ จึงทำได้แค่ร่วมมือกันและเป็นประโยชน์ต่อกัน

อย่างไรก็ตามเมื่อร่วมมือกัน ต้องป้องกันไม่ให้โจรมีขนาดใหญ่ขึ้นและแข็งแกร่งขึ้น แล้วคุกคามผู้มีอำนาจ

หลังจากผู้ช่วยถงจากไป

เฮยซินหู่กล่าวว่า “พวก ไปเรียกหัวหน้าสองกับหัวหน้าสามมาให้ข้าที!”

โจรร่างสูงและผอมแห้งเดินออกไปที่ประตู และไม่นานชายทั้งสองก็เดินเข้ามา

หัวหน้าสองฮวางปิ้งหู่ มีรูปร่างดูเหมือนคนป่วย ถือดาบหัวผี และดวงตาของเขาดูเหมือนงูพิษ

หัวหน้าสามเซี่ยซานหู่ ดวงตากลมโต มีเคราเต็มหน้า ถือขวานในมือ และดูดุร้าย

เฮยซินหู่เล่าเรื่องราวจนจบ

“พี่ใหญ่ เรื่องครั้งนี้ให้ข้าไปจัดการเถอะ!”

เซี่ยซานหู่ถือขวานคำรามว่า “ท่านถูกเสนอรางวัลจับหนึ่งพันตำลึง พี่รองถูกเสนอรางวัลจับแปดร้อยตำลึง ส่วนข้าเป็นเพียงผู้เดียวที่ถูกเสนอรางวัลจับห้าร้อยตำลึง นี่ทำให้ข้าไม่สามารถเงยหน้ามองเมื่อพบกับพี่น้องป่าเขียวจากเมืองอื่น ๆ ข้าอยากจะทำงานใหญ่ ๆ นี้ ข้าจะฆ่าบัณฑิตที่มีชื่อเสียงคนนั้น และเพิ่มรางวัลของข้า! พี่รอง อย่ามาสู้เลย!”

“เอาล่ะ ถอยให้เจ้า!”

ฮวางปิ้งหู่กระแอมเบา ๆ

น้องชายคนที่สามคนนี้มีใจเด็ดเดียว แม้แต่วัวสิบตัวก็ยังไม่สามารถดึงสิ่งที่เขาตั้งใจจะทำกลับมาได้

แม้ว่าเขาจะเสนอตัว ก็ไม่สามารถชนะได้

ดวงตาของเฮยซินหู่มืดลง “ปล่อยเจ้าไปก็ได้ แต่เจ้ารู้หรือไม่ว่าต้องทำอย่างไร!”

เซี่ยซานหู่พูดอย่างไร้กังวล “ข้ารู้ ที่ท่านคยบอกว่ารู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง หากเราต้องการทำงานนี้ เราต้องไปเหยียบที่นั่นก่อน แล้วค้นหาว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่น!”

เฮยซินหู่อย่างเย็นชา “ข่าวจากตระกูลหลิวที่ส่งมาคือเด็กคนนั้นมีลูกน้องที่สามารถต่อสู้ได้ เจ้าบอกลูกน้องของเจ้าระวังเมื่อเหยียบที่นั้น”