บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 755

แต่หวงเจียวเจียวมีเสน่ห์ และในขณะเดียวกันก็ขี้เล่นเล็กน้อย เดิมทีสองจุดนี้ขัดแย้งกัน แต่ตอนนี้กลับปรากฏอยู่บนตัวหวงเจียวเจียว กล่าวได้ว่าช่างน่าหลงใหลยิ่งนัก

หวังหยวนสูดหายใจเข้าลึกและรีบพูดว่า “คุณหนูหวง เจ้าไม่ควรทำสิ่งนี้ต่อหน้าข้าจะเป็นการดีกว่า ความอดทนของข้าไม่สูงนัก”

เมื่อหวงเจียวเจียวได้ยินสิ่งนี้ นางก็ปิดปากและหัวเราะทันที

“เอาล่ะ เช่นนั้นข้าจะไปแล้ว เจอกันวันพรุ่งเจ้าค่ะ”

พูดจบ นางก็เดินออกจากประตูไป

ประจวบเหมาพอดี เกาเล่อทั้งสามคนเดินเข้ามา และเห็นหวงเจียวเจียวจากไปเช่นนี้

เมื่อเห็นฉากนี้ ต้าหู่และถังหม่างต่างก็ตกตะลึง!

ในทางกลับกัน เกาเล่อยิ้มเพียงเล็กน้อย

หลังจากที่หวงเจียวเจียวจากไปแล้ว ต้าหู่และถังหม่างก็อุทานว่า “คุณพระ...เป็นเรื่องจริง! สหายเกา ท่านพูดไม่มีผิดเลย!”

เกาเล่อพูดอย่างภาคภูมิใจว่า “แน่นอนอยู่แล้ว เกาเล่อย่อมมองสิ่งต่าง ๆ ได้อย่างแม่นยำ!”

ทว่าในเวลานี้ หวังหยวนออกมาจากห้องหนังสือและเห็นท่าทางแปลก ๆ ของทั้งสามคนในพริบตา

หวังหยวนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก่อนที่เขาจะพูด เกาเล่อก็ยกมือขึ้นทันที

“สหายหวัง ขอแสดงความยินดีด้วยขอรับ!”

หวังหยวนสับสน และสีหน้าเต็มไปด้วยความงุนงง “เกาเล่อ ท่านหมายถึงอะไร? ยินดีอะไรหรือ?”

เกาเล่อเอ่ยพูดทันที “ขอแสดงความยินดีกับสหายหวัง ที่นำสาวงามคนนี้กลับมาได้!”

หวังหยวนตกตะลึงเมื่อได้ยินสิ่งนี้!

“เกาเล่อ เจ้ากำลังพูดถึงเรื่องอะไร? ทั้งหมดนี้เป็นแค่แผนการเท่านั้น!”

เกาเล่อหัวเราะ “ถึงแม้ว่าจะเป็นแผน แต่... แค่ก ๆ พวกเจ้าสองคนคิดว่าอย่างไรเล่า?”

ต้าหู่พยักหน้าและไม่พูดอะไร ตรงกันข้าม ถังหม่างกลับยิ้ม

“ตามหลักธรรมชาติของมนุษย์ ความรักระหว่างหนุ่มสาว พี่หยวน นี่เป็นเรื่องปกติขอรับ!”