บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 78

พรวด! พรวด!

พวกเขาทั้งสองกระโดดขึ้น และมองไปที่กัวฉางด้วยความหวาดกลัว

ระหว่างกินไปครึ่งชั่วโมง พร้อมฟังบทสนทนาของคนข้าง ๆ พวกเขาก็รู้แล้ว

นี่คือบ้านของบัณฑิตผู้ร่ำรวยคนนั้น และยังเป็นเป้าหมายของพวกเขาด้วย

ตอนนี้กัวฉางพูดอย่างจริงจังว่า นี่คือนายน้อยของเขา เขาทำให้ทั้งสองระเบิดทันที!

เฮยลวี๋แสดงท่าทีหลบหนี “พี่ฉาง มิตรภาพชะตาชีวิตของพวกเรา พี่ทำกับเราแบบนี้ไม่ได้ มันไม่ยุติธรรมที่จะจับเรา หลังจากที่เรากินอิ่มจนไม่สามารถหนีไปได้!”

โซ่วโหวหยิบกริชออกมาจากเอวของเขา “พี่ฉาง ปล่อยพวกเราไปเถอะ พี่ลืมคำสัญญาเดิมที่ว่าเราจะแบ่งปันความสุข และแบ่งปันความยากลำบากแล้วเหรอ พี่ไม่ใช่คนไม่ยุติธรรมนี่นา!”

“ถ้าข้าอยากจะจับกุมพวกเจ้า ข้าก็ทำไปนานแล้ว พวกเจ้าเป็นคู่ต่อสู้ของข้ารึไง ข้าปฏิบัติต่อพวกเจ้าเหมือนพี่น้อง และข้าอยากจะบอกความจริงกับพวกเจ้า”

กัวฉางพูดอย่างเย็นชา “ถ้าพวกเจ้าเชื่อฟังก็นั่งลง ถ้าพวกเจ้าไม่ฟังก็หันหลังกลับ แล้วออกไปตอนนี้ ข้าจะไม่เรียกคนมาจับพวกเจ้า ถือว่ามิตรภาพของพวกเราจบลง แต่หลังจากวันนี้ เราก็จะไม่ใช่พี่น้องอีกต่อไปแล้ว!”

โซ่วโหวกริชของเขาแล้วนั่งลง “พี่ฉาง พี่มีอะไรก็พูดเถอะ แม้ว่าพี่จะเรียกคนมา ข้าก็ยอมรับมัน ถือว่าข้าตาบอดแล้วกัน และตอบแทนสิ่งที่ท่านทำเมื่อสามปีก่อน!”

เฮยลวี๋ยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า “พี่ฉาง ไม่ว่าวันนี้จะเกิดอะไรขึ้น ข้าก็ยอมรับ!”

ทั้งสองพูดอย่างซื่อตรง แต่ความจริงแล้วคือขืนสู้ไปก็แพ้อยู่ดี แถมกินอิ่มแล้วไม่มีแรงวิ่ง

“อันที่จริงครึ่งเดือนที่แล้ว ข้าก็ยังเป็นเหมือนเมื่อก่อน ยังคงเป็นขโมย…”

กัวฉางเริ่มเล่าเรื่องราวของเขา

เฮยลวี๋และโซ่วโหวอดไม่ได้ที่จะหลั่งน้ำตาขณะที่ฟัง!

ชาวบ้านในชนบทคนไหนไม่หวังว่าเจ้าของบ้านและผู้ติดตามจะเป็นคนดีกัน!

แต่ในความเป็นจริงแล้ว แต่ละคนแย่กว่าคนก่อน พวกเขาสนใจแค่ทุ่งนาและบ้านของตนเท่านั้น

เอาสิ่งเหล่านี้ออกไปยังไม่พอ ซ้ำยังต้องการให้พวกเขาขายเป็นทาส และทำงานโดยไม่มีค่าจ้างด้วย

ถ้ากัวฉางเล่าเรื่องของเขาก่อนรับประทานอาหาร ทั้งสองคนไม่มีวันเชื่อเป็นอันขาด

แต่ระหว่างมื้ออาหารก็มีกลุ่มตกปลา กลุ่มขายปลา กลุ่มสบู่ และกลุ่มจัดซื้ออยู่ใกล้ ๆ เสียงหัวเราะของพวกเขายังคงดังขึ้นเรื่อย ๆ

เจ้าหาเงินได้เท่าไหร่ ข้าหาเงินได้เท่าไหร่ เจ้าอ้วนขึ้นจากการกินเนื้อสัตว์เท่าไหร่ในช่วงสิบวันนี้?

ภรรยาอาบน้ำด้วยสบู่แล้วตัวนางมีกลิ่นหอมขึ้นมาก!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่