บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 784

พระราชกฤษฎีกาของฮ่องเต้ซิงหลงออกไปอย่างรวดเร็ว เมื่อมีการประกาศ ทุกคนก็รู้เรื่องนี้!

ไม่ว่าจะเป็นอู๋หลิง วังไห่เทียน หงเยี่ย และคนอื่น ๆ!

แม้ว่าพวกเขาจะรู้ แต่พวกเขาก็ยังคงไม่รู้สึกโล่งใจ!

เพราะถ้าหวังหยวนยังไม่กลับไปที่หมู่บ้านต้าหวัง แม้เพียงหนึ่งวัน พวกเขาก็จะรู้สึกไม่สบายใจ แม้ว่าอีกฝ่ายจะยังไม่ได้ลงมือทำอะไร ก็ยังไม่น่าไว้วางใจ!

ในขณะนี้หวังหยวนขี่ม้ามาถึงเมืองซ่างจิงแล้ว

เขาแปลกใจเล็กน้อย ที่ไม่มีการสกัดกั้นระหว่างทาง

ในขณะนี้ ฮ่องเต้ซิงหลงได้ให้อู๋หลิงออกไปนอกเมืองเพื่อพบกับหวังหยวนแล้ว!

เมื่ออู๋หลิงเห็นหวังหยวน เขาก็รีบพูดว่า “เสนาธิการทหาร ขออภัยขอรับ!”

หวังหยวนยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ต้องขอโทษหรอก มันไม่ใช่ความผิดของเจ้า ข้าเองที่สร้างปัญหาให้เอ้อหู่”

“ไม่ขอรับ... ถ้าข้าเดาความคิดของฝ่าบาทได้ และส่งเอ้อหู่กลับไปที่หมู่บ้านต้าหวังก็จะไม่เป็นเช่นนี้!”

อู๋หลิงโทษตัวเองอย่างหนัก หากเอ้อหู่ไม่ถูกจำคุก หวังหยวนคงไม่มาที่เมืองซ่างจิงเพียงลำพัง และย่อมไม่มีวิกฤติใด ๆ !

“เอาล่ะ ข้าอยู่นี่แล้ว พูดเช่นนั้นไปก็ไม่มีประโยชน์ แต่ว่า... ไม่มีใครขัดขวางข้าระหว่างทาง ทำให้ข้าประหลาดใจนิดหน่อย”

หวังหยวนขี่ม้ามาอย่างรวดเร็ว ไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างทาง

เมื่ออู๋หลิงได้ยินดังนั้น เขาก็หัวเราะทันที แล้วอธิบายอย่างชัดเจน

หลังจากได้ยินดังนั้น หวังหยวนก็ตกตะลึงเช่นกัน

“คนพวกนี้...”

เขายิ้มและพยักหน้า รู้สึกเข้าใจอย่างถ่องแท้

ไม่น่าแปลกใจเลย ที่ไม่มีใครดักฆ่าเขาระหว่างทาง ปรากฏว่าเป็นเพราะกับดักของฮ่องเต้ซิงหลง!

“แต่เสนาบดีฝ่ายขวาต้องการฆ่าท่าน แต่ฝ่าบาททรงขัดขวางไว้ โดยบอกว่าครั้งนี้ท่านมีส่วนช่วยอย่างมาก แม้ว่าท่านจะถูกสงสัยว่าเป็นไส้ศึกในราชสำนัก แต่ก็ยังต้องสอบสวนอย่างรอบคอบก่อน!”