บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 829

ไป๋เฟยเฟยรู้จักนิสัยของหวังหยวน และเชื่อว่าเขาทำได้

แต่โอกาสนี้อาจไม่ใช่เรื่องง่าย!

หวังหยวนคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ตระกูลเซิงอยากจะลงมือ เราให้ตระกูลเซิงสมปรารถนาไม่ได้ ที่ข้าหมายถึงคือ... ลงมือก่อนได้เปรียบ!”

หลังจากพูดจบ ไป๋เฟยเฟยก็สะดุ้งตกใจทันที!

นางถึงกับทึ่งให้กับความกล้าหาญของหวังหยวน!

ลงมือก่อนได้เปรียบ!

นางย่อมเข้าใจความหมายของคำคำนี้อยู่แล้ว!

“พี่หวัง เจ้าหมายถึง…”

ไป๋เฟยเฟยหายใจติดขัดขึ้นมา

“ในใต้หล้า ฝ่าบาททรงเป็นผู้ที่มีอำนาจมากที่สุดในแผ่นดิน แต่ตระกูลไป๋ของเจ้าอยู่ใต้คนคนเดียว และอยู่เหนือคนนับหมื่น เจ้าจะต้องใช้ประโยชน์จากข้อนี้ให้ดี!”

“ถ้าฝ่าบาทล้มลงเมื่อไหร่ ฮองเฮาก็จะมีอำนาจสูงสุด”

“แม้ไม่นาน แต่จะใช้เวลาเพียงไม่กี่วันเท่านั้น!”

หลังจากที่หวังหยวนพูดจบ ไป๋เฟยเฟยก็สูดหายใจเข้า!

อย่างที่คิดไว้เลย!

ผู้ชายคนนี้กล้ามากจริง ๆ!

เขายุให้ตระกูลไป๋ลงมือกับฝ่าบาท!

แต่นางก็เข้าใจด้วยว่า หากฝ่าบาทไม่สามารถเข้ามาแทรกแซงกิจการของราชสำนักได้ ใช้เวลาไม่นานเพียงไม่กี่วัน สิทธิ์ขาดก็จะเป็นของฮองเฮาโดยปริยาย

แม้จะไม่กล้าพูดถึงทางตระกูลเซิง แต่อย่างน้อยก็เป็นเรื่องง่ายที่จะหวังหยวนไปเป็นทูตที่แคว้นหมาง!

เรียกได้ว่าเป็นยอดฝีมือที่มีชื่อเสียงอย่างแท้จริง!

“นี่เป็นเรื่องร้ายแรง พี่หวังโปรดรอฟังข่าวจากข้า!”

หลังจากที่ไป๋เฟยเฟยได้ฟัง เขาก็รีบคารวะบอกลา