บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 841

ฮ่องเต้ซิงหลงรู้สึกหนักใจอย่างยิ่ง อดพูดไม่ได้ว่า “เกิดอะไรขึ้นกับข้าหรือ?”

ดวงตาของไป๋เหยียนเฟยแดงก่ำ นางเริ่มพูด “ฝ่าบาท พระองค์ทรงกังวลเรื่องกิจการบ้านเมืองมากเกินไป หมอหลวงบอกว่าพระองค์ชี่และเลือดเสียสมดุล ไม่ใช่อาการป่วยร้ายแรง พระองค์แค่ต้องดูแลพระวรกายให้ดีเพคะ”

“สาวใช้ของข้าปรุงยาบำรุงให้พระองค์แล้ว ดื่มให้รู้สึกดีขึ้นเถิดนะเพคะ”

ฮ่องเต้ซิงหลงสูดหายใจเข้าลึก ๆ ยังคงรู้สึกกระสับกระส่ายเล็กน้อย

แท้จริงแล้ว เขามีความสงสัยในใจว่าเหตุใดถึงเป็นเช่นนี้

“เรียกหมอหลวงมา ข้าอยากถามเรื่องอาการของข้า”

ไป๋เหยียนเฟยย่อมไม่ใส่ใจ นางได้เชิญหมอหลวงทุกคนในราชสำนักมามากถึงเจ็ดหรือแปดคน

พวกเขาทั้งหมดมาเข้าเฝ้าฮ่องเต้ซิงหลง หลังจากตรวจชีพจรของเขาแล้ว ก็พบว่าไม่มีอะไรผิดปกติ!

เป็นเพียงชี่และเลือดเสียสมดุลเล็กน้อย ซึ่งเกิดจากความเหนื่อยล้า

“ฝ่าบาท การสูญเสียพละกำลังของพระองค์ อาจเกิดจากความเหนื่อยล้าหรือโหมงานมากเกินไปพ่ะย่ะค่ะ ไม่ได้เป็นโรคร้ายแรง แค่ต้องได้รับการดูแลอย่างระมัดระวังเท่านั้น พระองค์ก็จะหายดีพ่ะย่ะค่ะ”

หมอหลวงทั้งหลายพูดอย่างเร่งรีบ พูดจบ ฮ่องเต้ซิงหลงก็พยักหน้า

“เหตุใดอาการของข้าจึงเกิดขึ้นกะทันหันถึงเพียงนี้?”

แม้ว่าฮ่องเต้ซิงหลงจะยังรู้สึกง่วงงุน แต่จิตใจยังคงชัดเจน เป็นเรื่องปกติที่เขาจะอยากรู้ว่าเหตุใดเรื่องนี้จึงเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน

“ฝ่าบาท สิ่งที่เรียกว่าความเครียดทางจิตใจ เกิดขึ้นได้อย่างกะทันหันพ่ะย่ะค่ะ แม้ว่าอาการของพระองค์จะหาได้ยาก แต่ก็เป็นเรื่องปกติ เพียงแค่ฝ่าบาททรงรักษาพระวรกายให้แข็งแรง ก็จะหายดีพ่ะย่ะค่ะ”

หมอหลวงรีบตอบ พูดจบ ฮ่องเต้ซิงหลงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ในเมื่อไม่ได้เกิดจากฝีมือใครก็ดีแล้ว