บัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่ นิยาย บท 849

พวกนางรู้ดีว่าภารกิจครั้งนี้ไม่ง่ายเลย

อาจมีอันตรายมากมาย

แต่พวกนางเต็มใจที่จะอยู่กับหวังหยวน แม้ว่าพวกนางจะต้องสิ้นชีพก็ตาม

เช้าวันรุ่งขึ้น คณะเดินทางก็เตรียมสัมภาระออกเดินทางจากหมู่บ้านต้าหวัง

คนกลุ่มนี้รีบรุดไปข้างหน้า หลังจากเดินไปหนึ่งวัน แม้จะอยู่บนรถม้า แต่สตรีทั้งสามก็ยังเหนื่อยอยู่เล็กน้อย

“พวกเจ้าต้องการน้ำหรือไม่?”

หวังหยวนมองสตรีทั้งสามคน แล้วถามด้วยความเป็นห่วง

“ขอบคุณสามี”

หลี่ซื่อหานหยิบน้ำขึ้นมาจิบ จากนั้นได้ยินหวงเจียวเจียวพูดขึ้น ในขณะชี้อย่างตื่นเต้นไปในระยะไกล

“คุณชาย มีโรงเตี๊ยมแห่งหนึ่งอยู่ไกลออกไป!”

หวังหยวนมองแล้วพยักหน้าทันที

เขาหันกลับมามองทุกคนด้วยรอยยิ้ม แล้วพูดเบา ๆ “หลังจากเดินทางมานานถึงเพียงนี้ ข้าคิดว่าทุกคนคงเหนื่อยกันแล้วใช่หรือไม่?”

“เราสามารถแวะพักที่โรงเตี๊ยมข้างหน้า พักผ่อนสักหนึ่งคืนก่อนที่จะเดินทางต่อได้”

“ดีเลย คุณชาย เราเหนื่อยมากเหมือนกัน มีสถานที่พักผ่อนเติมความสดชื่นเช่นนี้ก็ดี”

หูเมิ่งอิ๋งก็พูดด้วยรอยยิ้ม แล้วพยักหน้าเห็นด้วย

เป่ยซานไม่มีอะไรจะพูด ตราบใดที่หวังหยวนตัดสินใจ เขาก็ยินดีติดตามไป

ไม่นานทั้งคณะก็มาถึงโรงเตี๊ยม

หลังจากที่พวกเขาจองไปหลายห้อง พวกเขาก็ลงมาชั้นล่างด้วยกัน แล้วเตรียมสั่งอาหารสำหรับมื้อเย็น

“เหล่าแขกผู้มีเกียรติ พวกท่านต้องการสั่งอะไรขอรับ?”

เสี่ยวเอ้อพูดด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า จากนั้นดึงผ้าบนไหล่มาเช็ดโต๊ะให้พวกเขาอย่างขยันขันแข็ง