ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย นิยาย บท 3

จ้าวซวนทำงานเป็นผู้จัดการล็อบบี้ของโรงแรมระดับแปดดาวแห่งนี้มานานกว่าสามปีแล้ว เคยเห็นคนรวยมาเยอะ เศรษฐีหลายพันล้านหรือหลายหมื่นล้านก็เห็นมาไม่น้อย อย่างไรก็ตามคนที่สามารถเข้าออกที่นี่ได้ล้วนแต่มีฐานะ

แม้ว่าบัตรสมาชิกที่นี่จะสามารถคืนเงินได้และยังมีบริษัทใหญ่ ๆ มากมายที่รับลูกค้าที่นี่เติมเงินหลายสิบล้านตลอดทั้งปี แต่เติมเงินทีเดียวร้อยล้าน พึ่งเคยเจอครั้งแรกจริง ๆ คนแบบนี้มีทรัพสินเกินหมื่นล้านแน่นอน ไม่อย่างนั้นจะไม่กล้าทำแบบนี้

แม้ว่าคนที่มีทรัพสินหลายร้อยหลายแสนล้านในฟอร์บส์จะเป็นคนอันดับต้น ๆ แต่จ้าวซวนเพิ่งรู้เมื่อเข้าไปใกล้ชิดกับวงการนี้ว่ามีเศรษฐีที่ไม่เปิดตัวมากมายในโลกนี้ ในฟอร์บส์อาจจะมีไม่ถึงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ด้วยซ้ำ

เศรษฐีส่วนใหญ่เป็นคนถ่อมตัว เห็นได้ชัดว่าคนนี้เป็นหนึ่งในเศรษฐีที่ไม่เปิดตัวและเป็นอันดับต้น ๆ อย่างแน่นอน

อายุก็ยังน้อย เป็นรุ่นที่สองของตระกูลเศรษฐีที่ไม่เปิดตัวแน่นอน

ในความเป็นจริงเมื่อกี้ตอนมาเห็นหลินตง จ้าวซวนก็ดูถูกเขา เสื้อผ้าทั้งหมดที่สวมน่าจะรวมแล้วไม่ถึงสองร้อย คนแบบนี้มีอยู่เต็มถนน

เมื่อได้ยินแผนกต้อนรับบอกว่าหลินตงต้องการเติมเงินบัตรสมาชิกร้อยล้าน จ้าวซวนก็ตัดสินเลยว่าหลินตงมาล้อเล่นกับพวกเขาแน่นอน

แต่เนื่องจากทำงานแบบมืออาชีพ เธอยังคงถามหลินตงอย่างรอบคอบและเปิดการชําระเงินให้เขา ในใจเธอยังคิดว่าการชําระเงินล้มเหลวดูว่าหลินตงจะทำยังไง เตรียมที่จะเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยแล้ว ไม่คิดว่าการชําระเงินจะสำเร็จ นี่เป็นสิ่งที่ห้ามดูคนจากภายนอกจริง ๆ

จ้าวซวนที่เคยสัมผัสกับสังคมชั้นสูงแล้ว โหยหาระดับนั้นมาก ใฝ่ฝันอยากจะก้าวเข้าสู่วงการนั้น

แม้ว่าคนรวยหลายคนเคยบอกใบ้ให้เธอ แต่จ้าวซวนไม่ค่อยมองคนรวยที่อ้วนเหล่านั้น อีกฝ่ายส่วนใหญ่แค่อยากได้ร่างกายของเธอ และเท่าที่เธอรู้ คนที่เคยบอกใบ้ให้เธอ ไม่มีใครรวยจริง ๆ ล้วนเป็นคนรวยปลอม ๆ

สิ่งที่เธอหวังคือได้รับความโปรดปรานจากชนชั้นสูงที่แท้จริงเหล่านั้น คนเหล่านี้โดยพื้นฐานแล้วเป็นคนถ่อมตัวมาก ชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเธอคนนี้เห็นได้ชัดว่าเป็นราชา ใช้เงินหนึ่งร้อยล้านเพื่อเติมบัตรกินข้าวโดยไม่กระพริบตา

ผู้ชายคนนี้ตรงตามเงื่อนไขของเธอมาก อายุน้อย ร่ำรวย ถ่อมตัว เธอตัดสินใจว่าต้องพึ่งพาต้นไม้ใหญ่ต้นนี้ นี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดของเธอในการเปลี่ยนแปลงโชคชะตา ต้องไม่พลาด เธอมีความมั่นใจในตัวเธอเองมาก

และพนักงานต้อนรับที่เพิ่งเรียกผู้จัดการด้วยวิทยุสื่อสารตอนนี้ก็รู้สึกเสียดายเป็นอย่างมาก

ถ้าเธอจัดการให้หลินตงโดยตรง ยอดขายนี้ก็ถือว่าเป็นของเธอแล้ว แต่หลังจากเรียกผู้จัดการมาแล้ว เธอก็ได้แต่กินแห้วเท่านั้น

จ้าวซวนกลับมาตั้งสติและพูดกับหลินตงว่า "คุณผู้ชายคะ กรุณาแสดงบัตรประชาชนของคุณด้วยค่ะ ดิฉันจะทำบัตรสมาชิกให้ค่ะ"

หลินตงยื่นบัตรประชาชนของเขาให้จ้าวซวน

อันที่จริงเขาเห็นทัศนคติที่เสแสร้งของอีกฝ่ายมานานแล้ว

บัตรประชาชนก็ไม่เอา ทำบัตรสมาชิกอะไร? หลังจากโอนเงินสำเร็จจึงขอบัตรประชาชน เห็นได้ชัดว่าไม่เชื่อว่าเขาต้องการเติมเงินร้อยล้านจริง ๆ

แต่หลินตงไม่สนใจ เขาได้รับสายตาเหยียดหยามมากมายในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมา และอีกฝ่ายก็ถือว่าสุภาพ ถ้าเป็นที่อื่น เขาคงถูกยามโยนออกไปนานแล้ว

"ผมเป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยเจียงหนานที่อยู่ใกล้ ๆ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ผมจะกินข้าวที่นี่วันละสามมื้อ เตรียมวัตถุดิบที่ดีที่สุดให้ผมตามมาตรฐานเช้า กลาง เย็น ถ้าผมมีธุระแล้วไม่มาก็เททิ้งไปเลย มื้อต่อไปยังคงต้องเตรียมต่อไป"

ทันทีที่หลินตงพูดจบ ทุกคนก็ตกใจอีกครั้ง หากใช้ส่วนผสมที่ดีที่สุดสำหรับอาหารสามมื้อต่อวัน แม้ของคนคนเดียวก็อาจต้องเสียค่าใช้จ่ายหลายแสนในการกินทุกวัน

มีธุระแล้วไม่มาก็เททิ้งไปเลย? นี่รวยเกินไปแล้ว! สิ่งนี้ไม่สามารถอธิบายได้ว่าเป็นเศรษฐีอีกต่อไป นี่เรียกได้ว่าเจ้าสัว!

และอีกฝ่ายก็ยังเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเจียงหนาน อายุน้อยก็รวยขนาดนี้ นี่คือหล่อรวยระดับตำนาน

ทุกคนมองดูหลินตงด้วยสายตาเป็นประกาย พวกเขาทุกคนต้องการเข้าใกล้ต้นไม้ใหญ่อย่างหลินตง แม้ว่าพวกเขาจะต้องเสียสละอะไรเล็กน้อยก็ตาม

พวกเขาไม่ได้คาดหวังที่จะแต่งงานกับลูกของครอบครัวที่ร่ำรวยระดับสูงเช่นนี้ แต่ตราบใดที่พวกเขามีความสัมพันธ์กันเพียงเล็กน้อย พวกเขาจะได้รับประโยชน์มากมาย

ในเวลานี้ตราบใดที่หลินตงบอกใบ้ คนเหล่านี้ก็คงเข้าแถวเพื่อขึ้นเตียงของเขา

"ได้ค่ะ คุณหลิน ทางเราจะทำตามที่คุณต้องการค่ะ"

หลังจากสมัครบัตรสมาชิกแล้ว หลินตงก็ถูกพาไปที่ห้องส่วนตัวที่หรูหรา

"คุณหลินคะ นี่คือห้องส่วนตัวที่ดีที่สุดในโรงแรมของเราค่ะ เราจะเสิร์ฟอาหารให้คุณทีหลังนะคะ นี่คือนามบัตรของฉันค่ะ ในอนาคตมีเรื่องอะไรให้โทรหาฉันได้เลยค่ะ ฉันจะให้บริการที่ดีที่สุดแก่คุณค่ะ"

หลังจากที่จ้าวซวนพูดจบ เธอก็ยื่นนามบัตรส่วนตัวให้หลินตง ซึ่งไม่ได้ออกโดยโรงแรมแต่พิมพ์ด้วยตัวเองและมอบให้กับคนที่มีคุณสมบัติตรงตามมาตรฐานของเธอ

หลินตงรับนามบัตรของจ้าวซวน

ตอนรับนามบัตร จ้าวซวนวาดบนหลังมือของหลินตงด้วยมือที่เรียวยาวขาวนุ่มโดยเจตนา ทำให้หลินตงรู้สึกขนลุก