ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+ นิยาย บท 1

บทที่ 1 ถอดเสื้อผ้าของนายออกซิ

ฉันชื่อ เฉินเฟิง เป็นนักเรียนจบใหม่ที่สุดแสนจะโชคร้าย

จบมหาลัยมา ก็หางานไม่ได้ พ่อก็ยังมาโดนรถชนอีก คนขับรถที่ชนพ่อก็ไม่มีเงิน ถึงแม้ว่าเขาจะโดนกักตัวไว้ แต่ว่าพ่อก็ยังนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล ต้องหาเงินมาจ่ายค่ารักษา

ฉันออกจากบ้านเพื่อขอยืมเงิน แต่ทว่าน่าเสียใจ ยืมเงินไม่ได้สักบาทเดียว

เมื่อกลับมาถึงบ้านที่ต้องเช่าอยู่ ฉันก็ล้มตัวลงบนโซฟา รู้สึกปวดหัวมาก

แต่ทันใดนั้น ฉันก็ได้ยืนเสียง ฮื้อ อ๊า ฮื้อ อ๊า ดังมาจากห้องนอนทางทิศตะวันออก

ห้องนอนทางทิศตะวันออกคือ หยาวเซียวเธอเป็นรูทเมทที่หารค่าเช่าบ้านกับฉัน เธอบอกว่าตัวเองเป็นนักบัญชีให้บริษัทหนึ่ง แต่ทว่าตอนนี้พึ่งจะสี่โมงเย็น เธอควรจะไปทำงานซิ

ฉันเคลื่อนเก้าอี้อย่างเงียบ ๆ จากนั้นก็ยืนบนเก้าอี้ พลางมองเข้าไปที่ห้องของหยาวเซียวจากช่องว่างบนประตู

ภายในห้อง หยาวเซียวคุกเข่าอยู่บนเตียงตรงหน้าฉันพอดี สีหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวด และร่างกายก็เปลือยเปล่า เผยให้เห็นเรือนร่างบอบบางของเธอ แต่ด้านหลังเธอกับมีชายแก่หนึ่งคน ที่มีพุงโต ซึ่งตอนนี้กำลังคุกเข่าอยู่ด้านหลังร่างบอบบางของเธอ และโยกตัวเองอย่างรุนแรง

ฉันตกตะลลึงเป็นอย่างมาก แต่ที่ยิ่งตะลึงไปมากกว่านั้นคือ ภายในห้องยังมีผู้ชายอีกคน ซึ่งเป็นชายหัวล้าน หลังจากที่ชายแก่คนนั้นเสร็จธุระแล้ว ชายหัวล้านก็ลงไปนอนกับหยาวเซียวต่อ โดยที่หยาวเซียวไม่ได้ปฏิเสธเลยแม้แต่น้อย !!!

หน้าตาของหยาวเซียวสวยงามมาก รูปร่างก็มีเสน่ห์ และเสียงร้องก็ราวกับเสียงธรรมชาติ ยังทำให้ฉันรู้สึกน้ำลายหกเลย

แต่ว่าฉันไม่อยากจะเชื่อเลย คนที่บอกว่าตัวเองเป็นพนักงานปกขาวอย่างเธอ จะทำเรื่องอย่างว่ากับผู้ชายสองคนในเวลาเดียวกัน!

เมื่อชายหัวล้านเสร็จธุระ ชายแก่ก็โยนเงินไปกระแทกกับหน้าของเธอ ตอนนั้นฉันก็รู้ทันทีว่างานจริง ๆ ของเธอคืออะไร

จากนั้นฉันก็รีบเคลื่อนเก้าอี้กลับมาแล้วรีบหนีออกไป ฉันวิ่งไปแอบอยู่ที่ห้องข้าง ๆ แล้วค่อย ๆ ปิดประตูเบา ๆ

เมื่อได้ยืนเสียงชายสองคนออกไปแล้ว หยาวเซียวก็เข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ ฉันจึงกล้ากลับเข้ามาในห้องนั่งเล่น แล้วแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น

หลังจากหยาวเซียวอาบน้ำเสร็จ พลางมองมาที่ฉัน “ ไม่ต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้แล้ว เมื่อกี้ฉันเห็นนายที่ช่องบนประตูด้านบน ”

คำพูดของเธอ ทำให้ฉันรู้สึกทำตัวไม่ถูก

แต่ว่าหยาวเซียวไม่ได้พูดอะไรมากมาย ดื่มน้ำหนึ่งแก้ว แล้วเอามือลูบผมที่เปียกของเธอ พลางถามขึ้นว่า “ พ่อนายเป็นยังไงบ้าง ยืมเงินได้ไหม ? ”

ฉันส่ายหัว พลางเล่าเรื่องราวให้เธอฟัง

หยาวเซียวเงียบไปชั่วครู่ จากนั้นก็เดินมานั่งข้าง ๆ ฉัน

“ ฉันมีวิธี แม้ว่าจะค่อนข้าง……แต่ยังไงก็เป็นวิธีเดียว ”

หลังจากนั้นเธอก็บอกฉัน ว่าสามารถแนะนำเจ้านายของเธอให้ฉันรู้จัก ให้ฉันไปขอยืมเงินจากเจ้านายของเธอ จากนั้นก็แค่ใช้ร่างกายคืน พูดง่าย ๆ เลย ก็คือให้ไปขายตัว

กลิ่นน้ำหอมบนตัวของหยาวเซียว ทะลุผ่านชุดนอนบาง ๆ บนตัวของเธอทำให้เห็นเรือนร่างอย่างเลือนราง นั้นทำให้ฉันหยุดรู้สึกน้ำลายหกไม่ได้

“ แต่ว่าฉันไม่เคยทำเรื่องอย่างว่าเลย แค่ครั้งเดียวก็ไม่เคย ลูกค้าก็ต้องการลีลา ฉันทำไม่ได้ ให้ฉันทำท่าไหนก็ทำไม่เป็น…… ”

พูดไปพูดมา ฉันไม่กล้าจะพูดต่อ เพราะรู้สึกราวกับว่าหน้าตัวเองร้อนผ่าวไปหมด

แต่หยาวเซียวกลับตกตะลึง “ นายยังเวอร์จิ้นเหรอ ? เวอร์จิ้นได้ราคาดี ไม่ต้องมีท่าทาง ถ้ารู้ว่านายเวอร์จิ้นเร็วกว่านี้ ฉันอาจจะกินเองก่อน! ”

คำพูดของหยาวเซียว ทำให้ฉันยิ่งหน้าแดงเข้าไปอีก หัวใจเริ่มสั่นไม่เป็นจังหวะ ไม่รู้จะทำยังไงดี

ทันใดนั้น โทรศัพท์ก็ดังขึ้น ซึ่งโรงพยาบาลโทรมา หมอบอกฉันว่า ให้ฉันรีบหาเงิน ไม่อย่างนั้นไม่เพียงแต่ขาของพ่อที่จะรักษาไม่หาย แม้แต่ร่างกายก็จะอันตรายไปด้วย

เป็นเพราะสายจากโรงพยาบาล ทำให้ฉันตัดสินใจ ตอบรับหยาวเซียว ให้ช่วยติดต่อเจ้านายของเธอให้ฉันหน่อย