ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+ นิยาย บท 26

บทที่26ทำเรื่องอัปมงคล

ผมก็ไม่รู้ว่าจางหงหวู่ต้องการจะทำอะไร แต่ผมรู้แค่ว่าผมอยากจะทำอะไร

ร่างที่อรชรอ้อนแอ้น ทรวดทรงองเอวที่สวยของพี่นั้น ผมรอที่จะเห็นมันมานานแล้วและผมก็ได้บอกพี่ไปตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ ผมอยากจะลองกับเธอสักครั้ง ไม่คาดไม่ฝันว่าวันนี้ฝันผมจะเป็นจริง

และผมไม่ลังเลที่จะเดินไปหน้าเธอและได้ล้วงเข้าไปในเสื้อของเธอทำการทักทายเนินภูเขาใหญ่นั่นผิวที่เต่งตึง กลิ่นตัวที่หอมชวนหลงใหลของเธอทำให้ผมตกอยู่ในภวังค์

ผมค่อยทำการถอดมันออกทีละนิดๆ เนื้อขาวๆเต่งตึงนั่น ทำให้ผมจ้องตาเป็นมัน เมื่อถอดได้ครึ่งทาง ผมก็อดที่จะไปโอบเอวพี่ไม่ได้มันช่างนุ่ม ทั้งมีออร่า จนผมอดทีจะพูดกันมาไม่ได้ว่า

“พี่รู้ตัวไหมว่า พี่สวยมาก”

พี่ก็ได้มองที่ผม ภายใต้ใบหน้าที่เย้ายวนชวน...นั้น เธอได้พูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลเซ็กซี่ว่า “แล้วเธอ....คิดจะ....ทำอะไรต่อล่ะ...”

จากนั้นผมก็ได้ประโลมฝีปากลงบนปากที่อวบอิ่มชุ่มชื้นของพี่ เพียงแค่สัมผัสกัน พี่ก็หยิกเอวของผททำให้ผมรู้สึกเจ็บจนอดไม่ไหวแล้วร้องออกมา

จำไว้ ว่าอย่าใช้วิธีจูบไปขวางจุดสนใจของฝ่ายตรงข้ามแล้วฉวยโอกาสถอดเสื้อ รู้ไหมว่าวิธีนี้มันใช้ได้กับผู้หญิง สองประเภทเท่านั้น คือ คนที่ยอมให้เธอทำ และอีกประเภทคือเด็กเห่อ หมอ—อ้อย

มือทั้งสองข้างก็ผมก็ได้เลื้อยไปตามเรือนร่างและเสื้อ และผมได้ลูบไปบนตัวของเธอ

“พี่ ผมไม่ชอบชุดที่พี่ใส่อยู่ตอนนี้เลย”

“อ่าว ทำไมล่ะ มันไม่สวยเหรอ?”

“ ไม่ใช่ มันดูดี แต่ว่าผ้าไหมสีแดงผืนหนึ่งถึงจะดีแค่ไหน ก็ไม่ควรที่จะนำมาปกปิดหยกที่สวยงามไร้ที่ติ ร่างกายของพี่เหมือนหยกนั่น เป็นหยกที่งดงามและทำให้ผมอดใจที่จะยลโฉมไม่ได้ แต่ผมก็ไม่กล้าแม้แต่จะแตะต้อง เพราะกลัวที่จะทิ้งร่องรอยที่จะทำลายความไร้ที่ติของพี่ คุณสวยมากรู้ไหม ถ้าเปรียบเทียบหัวใจของผมเป็นโลกหนึ่งใบล่ะก็ พี่ก็เป็นเหมือนแสงอาทิตย์ในโลกของผมเลยล่ะ”

จางหงหวู่ไม่ได้พูดอะไรตอบ แต่กลับมองผมด้วยสายตาที่เย้ายวน และผมก็รอคอยสายตาแบบนี้มานานแสนนาน

และแล้วผมก็ได้ทำการถอดชิ้นผ้าที่ห่อหุ้มหยกชิ้นตรงหน้าออก และได้ปรากฏผ้าสีเหลืองทองที่ห่อหยกไว้อีกชั้น

“พี่ ร่องเขาหิมาลัยคุณสวยมาก...........”

เมื่อชมความงามไร้ที่ติของร่องเขานั่น “และมันก็ไม่ควรจะมีสิ่งอื่นไปมาปิดบังความงดงามนี้”และผมก็ไม่รอช้าที่จะเลื่อนมันขึ้นไปทำให้ผมได้เจอกับภูเขาที่ใหญ่มหึมาสองลูกติดกัน บนยอดเขานั้นแซมด้วยสีชมพูช่างงดงามอะไรเช่นนี้

และผมก็ได้เดินไปหลังพี่และได้เริ่มเล้าโลมพี่จากที่กกหู และได้ชมเธอ มือสองข้างก็ได้คืบคลานไปโอบเอวที่บางของพี่และสุดท้ายก็แวะมาพักที่บนยอดเขาใหญ่ทั้งสองลูก

ผมได้ทำการคลึงยอดเขานั่นเบาๆเพื่อเป็นการผ่อนคลายให้กับจังหวะของผม และเป็นการผ่อนคลายให้พี่และก็ไม่ลืมที่จะชมถึงความงามของมัน

และสุดท้าย ขณะที่ผมกำลังจะถึงจุดสูงสุดนั่น จู่ ๆก็ได้มีฝ่ามือพิฆาตตีเข้าที่หัวผมอย่างจัง

จางหงหวู่ได้สวมเสื้อชิ้นน้อยปิดบังภูเขาใหญ่และได้หันหลังกลับมาสั่งสอนและแนะนำผม

“ปากหวานใช้ได้ นี่คือข้อดีที่เป็นเอกลักษณ์ของเธอ แต่คำที่เธอใช้มันดูเป็นภาษาเขียนที่สวยเกินไป ทำให้คนตื่นมาจากภวังค์ได้ง่าย เธอควรจะพูดอะไรที่กระตุ้น ด้วยคำพูดที่หยาบขึ้นมาหน่อย จงจำไว้ว่าคำหยาบนั้นทำให้อีกฝ่ายสัมผัสได้ถึงความเร่ารร้อน พลอดรักกับกินตับ มันต่างกันนะถึงแม้มันจะเป็นคำประเภทเดียวกัน แต่ฟังแล้วมันให้ความรู้สึกที่ต่างกัน”