ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+ นิยาย บท 28

บทที่ 28 ชะตาที่ฟ้าลิขิต

แน่นอนว่ามันไม่โอเค ถ้าหากเป็นไปได้ ใช้ปากเล็ก ๆที่เซ็กซี่ของเธอยังดีกว่า

แต่ผมก็ต้องยิ้มและยินยอมแต่โดยดี ในเมื่อมันเป็นครั้งแรกของเธอถ้าผมทำให้เธออายมันอาจจะทำให้เธออย่างผมก็เป็นได้ ผมจึงต้องทำให้เธอค่อยๆชินกับผมก่อน และหลังจากนั้นเธอก็ได้ใช้มือเล็ก ๆของเธอช่วยผมผอมเข็มขัดออก จากนั้นก็ได้งัดมังกรผมออกมาผงาด

และหน้าของหยู่ถิงก็แดงฉ่า จนผมสัมผัสได้ถึงลมหายใจอันร้อนแรงของเธอ

ตอนที่เราได้นั่งบนเตียงกันนั้น เธอก็ได้นำเท้าที่ขาวเนียนสวยของเธอสัมผัสลงบนมังกรยักษ์ของผม แต่ทว่าดันมีเสียงโทรศัพท์มาขัดช่วงเวลานี้สะก่อน

หลังจากหยู่ถิงได้วางสาย เตรียมจะบอกกับผม ผมนั้นได้เตรียมสวมรองเท้าให้เธอแล้ว จุมพิตเธอเบาๆ

“ถิงถิงคุณอยู่ในใจผมเสมอ และผมก็รู้ว่าในใจของคุณก็มีผมเช่นกัน เท่านี้ก็เพียงพอสำหรับคนอย่างผมแล้ว

หลังจากที่ช่วยถิงถิงใส่รองเท้า และขณะที่ผมกำลังจะเตรียมลุกขึ้นมาจะจูบเธอ แต่เธอก็ได้โน้มตัวลงมา

และที่เหลือเชื่อไปกว่านั้นคือ เธอได้ใช้ปากและลิ้นของเธอกับมังกรของผม มันทำให้ผมซาบซึ้งใจเธอมาก

เธอได้ยืนขึ้นมาด้วยใบหน้าที่แดงฉ่า และพูดกับผมว่า “ฉันไปก่อนนะ เก็บมันไว้ให้ฉันนะ ครั้งแรกของมันต้องเป็นแค่ฉันเท่านั้น”

หลังจากที่พูดจบ เธอก็ไม่รอให้ผมพูดอะไรต่อและรีบเดินออกไปด้วยความเขินอาย และได้ตรงลิ่วไปที่รถแล้วซิ่งออกไป

หลังจากที่มองรถออดี้ขับออกไปไกลแล้ว และผมรู้ว่าตอนนี้ผมมัดใจถิงถิงได้ในขั้นนึงแล้ว แต่คงติดแค่ตรงที่ปัญหานอกกายแค่เท่านั้นสิ่งที่ผมต้องการจากเธอนั้น คือให้เธอไม่สามารถขาดผมได้ ถ้าในจุดนี้ยังนับว่า ไกลพอสมควร

และผมก็ได้ยินเสียง “จี๊ดๆ”จากในครัว ดังมาสักพักแล้ว แต่ผมไม่ได้สนใจอะไร จนกระทั่งหยู่ถิง

กลับไปแล้ว ผมถึงนึกออกว่าได้ต้มน้ำไว้ที่ครัว และก็ได้รีบไปที่ครัวเพื่อปิดแก๊ส

วันเวลาผ่านไปและผมก็ได้ใช้ชีวิตที่แสนจะธรรมดาถึงขั้นพูดได้เต็มปากว่า เป็นชีวิตที่จืดชืดไร้สีสันใด ๆ เกือบหนึ่งอาทิตย์เต็ม ๆ การฝึกมารยาทผู้ดี การเพิ่มความรู้ในด้านๆ พี่ก็ขนเอามาให้ผมเรียน เหมือนโยนหนังสือกองเท่าภูเขามาให้ผมอ่านยังไงอย่างงั้น หัวแทบจะระเบิดแล้วเนี่ย

วันนี้เป็นวันที่ผมต้องไปตรวจร่างกายอีกรอบ ไม่ต้องไปสนหรือรับรู้เรื่องน่าเบื่อพวกนั้นแล้ว

หลังจากที่มาถึงโรงพยาบาล ผมก็ได้มาตามคำที่กำชับผมของโจงเฉียวเฉียว

วันนี้เธอไม่ค่อยยุ่งเท่าไหร่ หลังจากที่เธอมาที่ผม ก็ได้พาผมไปตรวจที่ห้องว่างในสุด

“ถอดเสื้อผ้าออก”

เธอเป็นถึงหมอ และที่นี่ก็เป็นโรงพยาบาล และแน่นอนว่าผมต้องเช่อฟังในสิ่งที่หมอพูด และได้ถอดเสื้อผ้า

โจงเฉียวเฉียวก็พูดอย่างหน้าแดงว่า “ฉันหมายถึงให้นายถอดเสื้อ นายจะถอดกางเกงทำไมล่ะ”

แน่นอนว่าที่ผมถอดกางเกงเพื่อจ้องจะแต๋ะอั๋งเธอไง จะเป็นอะไรได้อีกล่ะ แต่มันจะเป็นไปได้เหรอ บ้าละฮ่า ๆ