ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+ นิยาย บท 31

บทที่ 31 ทำไมถึงได้ลุกขึ้นมาอีกแล้ว

ดี๋ชิงโถงที่อยู่ในน้ำนั้นกำลังเล่นอย่างสนุกสนาน ราวกับเด็กๆ จนทำให้ผมมองข้ามหุ่นที่งดงามของเธอ

น่าเสียดายที่ผมไม่สามารถลงทะเลได้ เพราะรอยมีดที่อกและหลังเพิ่งจะหายดี จึงทำได้แค่นั่งมองเธอบนหาดทรายที่ชายฝั่งเท่านั้น

ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังคงมีความสุข มองออกได้ว่า เหมือนว่าเธอนั้นไม่ได้มีความสุขมานานมากแล้ว

แต่ท่ามกลางความสุขนั้น ทันใดนั้นเธอร้องขึ้นมา หลังจากนั้นก็เอามือกุมต้นขาเอา สีหน้าดูเจ็บปวดอย่างเห็นได้ชัด

ผมไม่มีเวลาแม้แต่จะถอดกางเกง รีบวิ่งลงไปในน้ำ และแบกเธอกลับขึ้นชายหาดมา

“เกิดอะไรขึ้น”

ดี๋ชิงโถงร้องด้วยความเจ็บปวด ราวกับถูกไฟลวกก็ไม่ปาน “น่าจะโดนแมงกะพรุนต่อยเข้าให้ พาฉันกลับวิลล่าหน่อย ฉันจะใช้น้ำล้าง”

บนชายฝั่งมีวิลล่าอยู่แถวหนึ่ง และหนึ่งในนั้นก็เป็นของดี๋ชิงโถง

ผมไม่ได้พาเธอกลับวิลล่า แต่กำทรายขึ้นมา และถูบนต้นขาของเธออย่างนุ่มนวลและอ่อนโยนแทน

“แผลแมงกะพรุนต่อยไม่สามารถใช้น้ำจืดล้างได้ น้ำจืดจะทำให้พิษของเข็มไนดาเรียปล่อยออกมา...”

ผมอธิบายให้ดี๋ชิงโถงฟัง และไม่ได้หยุดมือที่ยังคงถูทรายละเอียดกับขาของเธอ

ผ่านไปสักพักผมก็โยนทรายในกำมือทิ้ง หลังจากนั้นก็พาดี๋ชิงโถงมายังแหล่งน้ำตื้น และใช้น้ำทะเลล้างต้นขาของเธอ

ตำแหน่งที่เธอโดนต่อนั้นค่อนข้างน่าอึดอัด ซึ่งดันเป็นส่วนที่อยู่ด้านในสุดของต้นขา สายตาของผมดันเหลือบมองพื้นที่ลับอย่างไม่ตั้งใจ จนทำให้ใจผมปั่นป่วนขึ้นมา ท้ายที่สุดจนถึงทุกวันนี้ผมก็ยังไม่เคยได้ลิ้มลองเลยว่าสิ่งที่อยู่ด้านในนั้นจะมีรสชาติอย่างไร

ผมพยายามข่มอกข่มใจเอาไว้ และมุ่งความสนใจทั้งหมดไปที่ส่วนที่ถูกต่อยมาเท่านั้น

ณ ตรงจุดที่แดงขึ้นมานั้น ได้ถูกเอาเหล็กพิษออกมาแล้วด้วยการถูทรายละเอียด จนทำให้ต้นขาด้านในของเธอนั้นแดงเป็นปื้น ซึ่งตัดกับความขาวของเธอขึ้นมา

หลังจากที่ใช้น้ำทะเลล้างแล้ว ผมก็พาดี๋ชิงโถงกลับไปยังวิลล่า

ตลอดทางเธอเอาแต่ก้มหน้าก้มตาไม่พูดอะไร จนทำให้ผมยิ่งอาย โดยเฉพาะเมื่อครู่ที่เห็นตรงจุดนั้นของเธอด้วยแล้ว ผมก็ยิ่งร้อนเข้าไปใหญ่

เมื่อกลับมาถึงวิลล่า ผมก็ประคองเธอมานอนบนเตียง

ในตอนที่จะลุกขึ้น ทันใดนั้นเธอก็ยื่นมือขึ้นมา และกระชากผมล้มลงไปบนเตียง และด้วยความบังเอิญ ตำแหน่งที่หัวของผมไปโดน คือมุมสามเหลี่ยมข้างๆ กับที่เธอโดนเหล็กพิษเข้าไป

จังหวะนั้นดี๋ชิงโถงก็ร้องขึ้นมาด้วยเสียงใสที่ติดสั่น และจิตใจของเขาก็เตลิดเปิดเปิงเช่นกัน อดใจไม่ได้ที่จะกดจูบลงหนักๆ การกระทำนี้ทำให้สองขาของเธอนั้นรัดแน่นขึ้น คงกลัวว่าผมจะหนีไป

“เสี่ยวเฟิง ฉันรู้ว่าคุณคงปวดมาก มาเถอะ ให้พี่ชิงโถงใช้ร่างกายช่วยคุณเอง”

ผมแยกขาเรียวสวยทั้งสองออกห่างเบาๆ ก่อนจะปีนขึ้นไปบนเตียง และจูบกับดี๋ชิงโถง ริมฝีปากที่เย้ายวน ลิ้นที่ซุกซน จนทำให้ผมเกือบจะหยุดไม่อยู่

เป็นเวลานาน ก่อนที่ผมจะอดใจไม่ให้ครอบครองร่างของดี๋ชิงโถงไม่ไหว ผมก็อดทนข่มกลั้นและลุกขึ้นยืนขึ้นมา

“พี่ชิงโถง ไม่ได้...”

“ฉันชื่อชิงโถง”

“ชิงโถง ไม่ได้จริงๆ คุณเพิ่งถูกพิษมา ยังไม่แน่ใจเลยว่าจะมีอาการอะไรแทรกขึ้นมาไหม หากผมทำเรื่องแบบนั้นกับคุณ จนทำให้หลอดเลือดของคุณไหลเร็วขึ้น อาจจะส่งผลอะไรขึ้นมาก็ได้ ผมทำไม่ได้ ผมไม่ต้องการให้เห็นคุณเป็นอะไรไป”

ผมพูดอย่างจริงใจ และนั่นคือสิ่งที่ใจผมกำลังคิดอยู่