ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+ นิยาย บท 15

สรุปบท บทที่15 ผู้หญิงขายตัวที่แตะต้องไม่ได้: ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+

อ่านสรุป บทที่15 ผู้หญิงขายตัวที่แตะต้องไม่ได้ จาก ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+ โดย เฟยเหนี่ยวปู้เจ๋

บทที่ บทที่15 ผู้หญิงขายตัวที่แตะต้องไม่ได้ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย เฟยเหนี่ยวปู้เจ๋ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

บทที่15 ผู้หญิงขายตัวที่แตะต้องไม่ได้

หนี‘การรุกราน’ของหยาวเซียว ฉันซ่อนตัวอยู่ในห้องนอน และยังไม่กล้าออกไป.

ความอดทนมีจำกัด ถ้าถูกหยาวเซียวแอบกินจริงๆ ฉันคงรู้สึกผิด ถึงแม้เธอจะใช้หน้าอกช่วย แต่ฉันกลัวว่าจะไม่สามารถควบคุมตัวเองไม่ให้สอดใส่ข้างล่างของเธอได้……

นอนเล่นมือถืออยู่บนเตียงได้สักพัก และก็เหนื่อยมาทั้งวันทำให้ฉันหลับลง.

การหลับครั้งนี้สบายมาก และฉันก็ยังฝันด้วย ฝันว่าหยู่ถิงอยู่ในรถของเธอ ฉันเล่นหน้าอกของเธอ ความรู้สึกนั้น ความยืดหยุ่นนั้น และสัมผัสนั้น มันไม่น่าเชื่อ.

และยิ่งกว่านั้น สัมผัสมือที่จริงนั้น ความอ่อนนุ่มนั้น ทำให้ฉันอดไม่ได้ที่อยากจะจับเอาไว้ ไปจูบ ไปดูดและใช้ไปลิ้นหยอกล้อพวกมัน.

ความรู้สึกนี้มันจริงเกินไป จริงจนฉันอยากลืมตาดูว่ามันเป็นความจริงหรือแค่ฝัน แต่ว่าฉันก็กังวลว่าถ้าลืมตาแล้วพวกนี้ก็จะหายไป จะทำให้ฉันผิดหวัง.

สุดท้ายแล้วก็ไม่สามารถทนความรู้สึกที่มันจริงแบบนี้ ฉันก็ลืมตาขึ้น.

ทันใดนั้นฉันก็ตกใจ เพราะว่าหยาวเซียวอยู่บนตัวฉัน ทั้งร่างกายไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้น ผิวที่ขาวผ่องนั้น รูปร่างที่มีเสน่ห์นั้น มันอยู่ในสายตาของฉันหมดเลย.

และมือของฉัน ก็จับที่หน้าอกข้างหนึ่งของเธอ ถึงว่าทำไมถึงรู้สึกจริงแบบนั้น.

“เธอ……”

ยังไม่รอให้ฉันพูดเสร็จ หยาวเซียวใช้มือมาปิดปากฉัน ต่อมาร่างที่น่าดึงดูดใจก็เคลื่อนตัว หน้าอกอวบอ้วนของเธอนั้นอยู่ที่ตรงนั้นของฉัน จากนั้น จากนั้น …...เธอก็ช่วยฉันทำสิ่งที่น่าอับอายแบบนั้น  มันทำให้ใบหน้าของฉันร้อนผ่าว แต่ฉันไม่สามารถทนได้และหวังว่าจะทำต่อไป…...

สิบนาทีจากนั้น ฉันไม่สามารถยับยั้งแรงกระตุ้นของร่างกายได้ และแล้วมันก็พุ่งออกมา มันก็พุ่งออกมาใส่หน้าของหยาวเซียวเต็มๆ ทำให้ใบหน้าเล็กๆของเธอเหมือนกับเสือลาย.

“ขอโทษที ฉันทนไม่ได้……”

ฉันอึดอัดมาก อึดอัดจนทำให้ใบหน้าฉันร้อน ประมาณ10นาทีก็จบแล้ว น่าอับอาย.

หยาวเซียวเม้มปาก มันหาดูได้ยากที่จะได้เห็นใบหน้าที่เขินอาย แก้มทั้งสองข้างแดง “ไม่เป็นไร นายเก่งมากแล้วที่สามารถทนได้10กว่านาที มันทำให้ฉันเสร็จได้หนึ่งครั้ง.”

ฉันไม่เข้าใจ “เสร็จอะไร เสร็จยังไง?”

หยาวเซียวไม่ได้ตอบคำถามข้อนี้ของฉัน ม้วนผมด้วยความอาย จากนั้นก็ก้มตัวลง ก้มหัวลง “ฉันช่วยนายทำความสะอาดเอง.”

จากนั้น เธอก็……ส่งลิ้นเล็กๆสีชมพูออกมา……

โชคดีที่กระบวนการนี้รวดเร็วมาก ฉันยังไม่ทันได้รู้สึกอะไร เธอวิ่งลงจากเตียงอย่างอายๆ จากนั้นก็ได้ยินเสียงน้ำในห้องน้ำ.

ฉันไม่กล้าลุกขึ้น กลัวว่าถ้าได้เห็นร่างกายที่มีเสน่ห์ของเธอแล้ว จะทำให้ตัวเองมีอารมณ์อีกครั้ง.

พอทำความสะอาดเสร็จหยาวเซียวก็ไม่ได้เข้ามาที่ห้องฉันอีก แต่กลับหลบไปที่ห้องของเธอ.

ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งคืน พลิกตัวไปมาและมันไม่ง่ายเลยที่จะนอนหลับ.

เช้าวันที่สองหลังตื่นขึ้นมา หยาวเซียวทำอาหารเช้าเสร็จแล้ว พอเธอเห็นฉันแก้มก็แดงขึ้นมา แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน.

หลังกินข้าวเช้าเสร็จ หยาวเซียวก็ออกไป บอกว่าจะกลับบ้านเกิดไปเยี่ยมพ่อกับแม่.

“แต่ว่านายทำได้ดี ไม่ต้องนอนกับเธอ อย่างน้อยถ้ายังบริสุทธิ์ ไม่ต้องนอนกับเธอ ฟังฉันนะมันไม่มีผลเสียต่อนาย.

แล้วก็คุยเรื่องอื่น หลังจากกินอิ่มแล้ว จางหงหวู่ก็หยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดปาก จากนั้นก็เครื่องสำอางออกมา ส่องกระจกแล้วทาลิปสติก.

เป็นการเคลื่อนไหวที่สง่ามาก เหมือนซ้อมมากี่ร้อยพันครั้ง ทุกพฤติกรรมแสดงให้เห็นถึงความมีเสน่ห์ มันดึงดูดคนมาก เหมือนเป็นการกระทำที่เธอทำในชีวิตประจำวันเลย.

ฉันกำลังมองอยู่ จู่ๆก็มือเท้าเล็กๆใต้โต๊ะมาวางอยู่ข้างล่างฉัน แล้วค่อยๆถูเบาๆ.

ขณะอยู่บนโต๊ะ จางหงหวู่ยังคงใช้กระจกในการแต่งหน้า ราวกับว่าเท้าเล็กๆนั้นไม่ใช่ของเธอ.

ฉันเคยเป็นผู้หญิงขายตัว แต่ตอนนี้ไม่ทำแล้ว แต่ในชีวิตนี้ภาพจำของฉันคือผู้หญิงขายตัว ไม่ว่าจะเดินไปที่ไหน ตราบใดที่มีคนรู้จักฉัน จากนั้นมุมมองนี้จะไม่ถูกลบไป. แต่มันไม่สำคัญ สิ่งสำคัญคือแม้ว่าพวกเขาจะจำฉันได้ ฉันยังคงเป็นผู้หญิงที่ขายตัวที่สูงเหนือจนไม่สามารถแตะต้องได้.”

“ฉันทำตั้งแต่อายุ18 ปีนี้32 ทั้งหมด14ปีนายลองเดาสิว่าฉันรับแขกไปกี่คน?”

คำถามของจางหงหวู่ ฉันไม่สามารถตอบได้ ฉันคงไม่สามารถพูดได้ว่า ฉันไม่สามารถบอกได้ว่าของเธอนั้นหยาบกระด้าน.

เธอวางเครื่องสำอางลง ยิ้มเยาะฉัน ต้องบอกว่าเวลาเธอยิ้มสวยมากและมีเสน่ห์มาก และมันก็เต็มไปด้วยความน่ารักสดใส แม้ว่าความน่ารักกับความมีเสน่ห์มันจะขัดแย้งกัน แต่เธอสามารถรวมมันได้ นี่ก็คือเสน่ห์ของเธอ หรือพูดอีกอย่างว่าเสน่ห์.

“7คน ในระยะเวลา14ปี ฉันรับแขกไป7คน จึงทำให้ฉันมีทุกวันนี้ ทำให้คนแบบดี๋ชิงโถงและหยู่ถิงไม่สามารถเพิกเฉยต่อฉันในวันนี้.

เท้าเล็กๆค่อยๆขยับ จนทำให้ฉันร้อนรุ่ม จากนั้นก็ใช้หนีบเท้าเล็กๆที่ซุกซนของเธอไว้แน่นๆ จากนั้นก็ขยับเอวถูเข้ากับมัน.

จางหงหวู่ก็ไม่ได้ว่าอะไร เธอแค่ยิ้ม จากนั้นฉันจึงไม่เกรงใจแล้วปลดซิปกางเกงลง และถูเข้ากับเท้าเล็กๆที่ห่อไว้ด้วยถุงน่อง……

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+