ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+ นิยาย บท 53

บทที่ 53 ดูสิว่าฉันจะกล้าหรือไม่กล้า

สองพี่น้องเข้าไปล้างหน้าแปรงฟัน ฉันเตรียมอาหารเช้าให้พวกเธอในห้องครัว

หลังจากผ่านเรื่องยุ่งๆไปและทานอาหารเช้าเสร็จ ทั้งสองพี่น้องก็เช็ดปากให้เรียบร้อย จากนั้นก็พูดออกมาว่า “นายมันคนเลว” และจับมือคล้องแขนกันออกไป

ฮึ! ฉันอุตส่าห์พาพวกเธอกลับมาด้วยความยากลำบาก ตอนเช้ายังต้องมาปรนนิบัติพัดวีให้พวกเธอดื่มน้ำทานข้าว แล้วยังมาโทษฉันว่าคนเลวอีกหรือ?!

ฉันยืนอยู่ตรงหน้าประตูมองสองพี่น้องที่จูงมือกันออกไป

ลู่ปู้หนานพูดว่า “พี่คะ วันหลังหนูจะไม่ติดต่อกับเขาแล้ว เราเป็นเป็นพี่น้องกันนี่นา”

หยู่ถิงบอก “อืม พี่ก็จะไม่ติดต่อกับเขาแล้วเหมือนกัน คนลามก ไม่เห็นมีดีอะไร อย่าให้เขามาทำให้ความสัมพันธ์ของเราสองพี่น้องต้องผิดใจกันดีกว่า ผู้ชายก็เหมือนเสื้อผ้า พี่น้องเหมือนมือเท้า ยัดเขาใส่ตู้เสื้อผ้าไปซะ!”

“โอเค!”

ทั้งสองพี่น้องขับรถออกไปอย่างมีความสุข ไม่มองแม้กระทั่งฉันที่เดินมาส่งขึ้นรถ

นี่ถือว่าเป็นเรื่องน่าเศร้าจริงๆ

หลังจากกลับมาที่ห้อง ฉันก็จัดการเก็บของ พอเตรียมจะออกไปข้างนอกก็มีข้อความส่งมาทางโทรศัพท์ และคนที่ส่งข้อความคือลู่ปู้หนาน

“พี่เฟิง ฉันแค่โกหกพี่ฉันเท่านั้น พี่ไม่ต้องคิดจริงจัง!”

ฉันไม่ได้ตอบกลับไป และวางโทรศัพท์ไว้ในรถ

ตอนที่สตาร์ทรถเตรียมจะขับออกไป เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น คนที่โทรศัพท์มาก็คือหยู่ถิง

“ว่าไง ไม่ใช่ว่ายัดฉันใส่ตู้เสื้อผ้าไปแล้วหรือ? ตอนนี้ฉันกำลังออกไปหาจางหงหวู่ ดูซิว่าวันนี้เธอจะกินฉันอย่างไร”

“อ๊ะ นายอย่าเพิ่งโมโหสิ ฉันแค่พูดกับปู้หนานไปงั้นแหละ!”

หยู่ถิงพยายามพูดแก้ตัวในสาย จากนั้นก็พูดเปลี่ยนเรื่อง

“เฟิง ขอบใจนายมากนะ เมื่อวานตอนบ่ายอาดงเพิ่งเอาน้ำตาลแดงมาให้ฉัน บอกว่าลืมออกไปทำธุระกับพ่อของฉัน เขาให้ฉันมาขอโทษนาย”

ฉันเปิดโทรศัพท์แบบแฮนด์ฟรีแล้วก็โยนทิ้งโดยไม่พูดอะไร

“เฟิง ฉันขอถามนายหน่อยสิ นายชอบฉันหรือน้องสาวฉันกันแน่?”

ฉันตอบกลับไปว่า “ชอบทั้งสอง”

“ถ้าให้เลือกมาคนหนึ่งล่ะ?”

นี่ดูจะเป็นคำถามที่งี่เง่า เขาจึงไม่ได้ตอบไป

หลังจากนั้นหยู่ถิงก็วางสายไป ก่อนวางสายเธอไม่ได้พูดอะไรสักประโยค อาจเป็นได้ว่าเธอเคยวางสายโทรศัพท์ของบริษัทจนชินเล้ว และชินกับการเป็นคุณหนูใหญ่

แต่บังเอิญว่าฉันยังไม่ชิน

แม้ว่าฉันยังไม่ได้กินเธอ แต่หากคิดในอีกทางหนึ่ง ตอนนี้เธอคงกำลังคิดจะจีบฉัน ก็เธอยังไม่ได้กินฉันนี่นา แล้วทำไมฉันจะต้องไปเลียแข้งเลียขาเธอด้วยล่ะ?!

ก่อนหน้านี้ ดี้เล่สิงซิงยังไม่เปิดประตู แต่ฉันมีกุญเเจที่จางหงหวู่เคยให้ไว้

ดังนั้นหลังจากจอดรถเสร็จ ฉันก็เข้าไปเปิดประตูหลังและขึ้นไปชั้นบน

พอมาถึงออฟฟิศของจางหงหวู่ เธอกำลังหลับอยู่ที่ห้องนอนข้างๆ ท่านอนของเธอช่างเย้ายวน เธอสวมชุดนอนบางๆ ข้างในเปลือยเปล่า

ฉันไม่ได้มองดูอย่างละเอียด แต่ที่ฉันสังเกตก้คืออุณหภูมิภายในห้องมากกว่า สวมชุดนอนแบบนี้แล้วยังเปิดเครื่องปรับอากาศ กลัวว่าจะเป็นหวัดเอาได้

ดังนั้นฉันจึงปิดเครื่องปรับอากาศให้เธอ และนำผ้าห่มบางๆมาคลุมให้เธอ