ซุปเปอร์เจ้าสำราญ นิยาย บท 106

บทที่ 106 ถ้าพูดอีกจะฆ่าแก

“แกพูดอะไรอยู่?”ใบหน้าหลินอิ่งไม่มีสีหน้าอะไรและถามเบาๆ

“ฉันพูดว่าอะไร?” อูฉู่เวินยิ้มเยาะด้วยสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม “อะไรกัน?ไม่พอใจเหรอ?ฉันบอกว่าพวกแกซื้อวิลล่าแบบนี้ได้เหรอ?”

“ฉันเห็นว่าแม้แต่ประตูพวกแกก็ยังเข้าไม่ได้ ทำได้แค่อยู่ที่นี่และอิจฉาคนอื่นๆ อยากจะซื้อเหรอ?”อูฉู่เวินพูดด้วยท่าทางที่หยิ่ง

ครั้งที่แล้วเธอติดตามคุณชายหวางไปที่หมิงเป่าซวน และไปที่สำนักงานของบริษัทเครื่องประดับจางซื่อ ไอ้ขยะนั้นทำให้เธอหน้าแตกหลายครั้ง

ได้ยินมาว่าหลินอิ่ง ไอ้ขยะนั้นได้ขุ่นเคืองคุณชายหวังอีก ดังนั้นเธอจึงทำให้เขาอับอายในครั้งนี้ จากนั้นจึงรายงานไปยังหวางจื่อเหวิน เพื่อที่จะได้เอาอกเอาใจเขา!

“พวกเราอยู่ที่นี่จะเกี่ยวกับแกอะไร?”จางฉีโม่กล่าวอย่างโกรธ ไม่สามารถทนที่เห็นหน้าอูฉู่เวินแบบนี้ได้

“มันแน่นอนที่จะเกี่ยวกับฉัน! พวกแกสองคนขวางทางฉัน ทำให้ตาของฉันสกปรกและเสียความสนใจของฉัน! สุนัขสองตัวที่ขวางทาง!”อูฉู่เวินพูดและเยาะเย้ย “วันนี้ฉันมาที่นี่พร้อมกับคู่หมั้นของฉัน มาดูห้องจัดงานแต่งงาน เป็นไง จางฉีโม่ อิจฉาไหม?”

“คนที่แบบอย่างพวกแก ก็มีค่าควรแค่อยู่ในชุมชนระดับล่างเท่านั้น รู้ไหมว่าวิลล่าในวิลล่าหิมะมังกรแพงแค่ไหน”อูฉู่เวินกล่าวด้วยความรู้สึกดีกว่าว่า “ฉันบอกแกได้ว่า วิลล่าที่ฉันอาศัยอยู่ ราคาหนึ่นร้อยยี่สิบล้าน”

“หนึ่งร้อยยี่สิบล้านแพงเหรอ”หลินอิ่งกล่าวอย่างเฉยๆ “เท่าที่ฉันรู้ ราคาเริ่มต้นของวิลล่าในวิลล่าหิมะมังกรคือหนึ่งร้อยล้าน แกอาศัยอยู่ในวิลล่าระดับล่างสุด?”

“แกกล้าพูดด้วยเหรอ ว่าวิลล่าหนึ่งร้อยล้านเป็นระดับที่ต่ำสุด? “ชายที่ใส่ชุดสูทที่อยู่ข้างๆ อูฉู่เวินก้าวออกมาและพูด พร้อมกับมองไปที่หลินอิ่งและจางฉีโม่ด้วยสายตาที่ดูถูก

“ฮ่าๆ ตลกจริงๆ คนอื่นอาศัยอยู่ในวิลล่าที่มีราคาเป็นพันล้าน ยังกล้าที่จะมาเยาะเย้ย ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอย่างไรจริงๆ”อูฉู่เวินหัวเราะพลางปิดปากด้วยสีหน้าเยาะเย้ย “ไม่ไปมองกระจก มองดูว่าตัวเองเป็นไง และยังกล้าละอายใจที่จะบอกว่าวิลล่าหนึ่งร้อยล้านนั้นต่ำสุด?”

“หลินอิ่ง คุณทำไม...” จางฉีโม่ดึงแขนเสื้อของหลินอิ่ง สีหน้าของเธอไม่ค่อยดี

หลินอิ่งนี่ก็ช่างหาเรื่องเนาะ วิลล่าที่ราคาหนึ่งร้อยล้านของคนอื่น คุณไปบอกว่ามันเป็นขยะ มันไม่ได้เป็นการทำให้คนอื่นมาเยาะเย้ยหรือไง?

แม้ว่าเธอจะเพิ่งได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นรองประธานของกรุ๊ป ในองค์กรเครื่องประดับก็มีชื่อเสียงที่ดัง ก็เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียง แต่ก็ไม่สามารถซื้อวิลล่าหนึ่งร้อยล้านได้

คนอื่นเขามีเงินซื้อวิลล่าที่หนึ่งร้อยล้านกว่า จะพูดอะไรได้อีก? ถ้าไปต่อไม่ก็อายตัวเองไม่ใช่เหรอ?

“ชั่งมันเถอะ ฉู่เวิน คุณพูดอะไรกับคนบ้านนอกคอกนาสองคนนี้ทำไม กบก้นบ่อพูดอะไรอยู่?แม้ว่าชาตินี้ของพวกเขาก็ไม่สามารถซื้อห้องน้ำในบ้านของเราได้!”ชายที่ใส่ชุดสูทยิ้มแบบเย็นช้า “อย่าลดค่าตัวเองลง ไปกันเถอะ เข้าไปดูห้องแต่งงานกัน”

“อย่างรีบสิ จะไปไหน” สีหน้าของอูฉู่เวินดูขี้เล่น เหมือนว่าเธอยังเล่นไม่สนุก

“นี่ จางฉีโม่ คุณหวางจื่อเหวินไว้หน้าแกขนาดนั้น ให้โอกาสที่แกจะได้แต่งงานไปกับไฮโซตระกูลหวาง แต่แกไม่เอา แกก็จะคบซ้อนกับไอ้ขยะหลินอิ่งนี้เพื่อทำให้คุณหวางจื่อเหวินหน้าแตก”อูฉู่เวินพูดแบบเย็นช้า “นี่ แกก็คือความต่ำตม ชอบชีวิตที่ต่ำ?”

หลังจากพูดจบอูฉู่เวินก็หัวเราะอย่างมีความสุข คิดว่าเดี๋ยวจะโทรหาวางจื่อเหวินทันที และบอกเขาเรื่องที่เกิดในวันนี้ เธอช่วยให้ไอ้ขยะหลินอิ่งหน้าแตก และต้องได้ประทับใจของเขาอย่างแน่นอน

เอาแค่หวางจื่อเหวินช่วยพูดสักสองสามคำต่อหน้าที่ตระกูลอู ต้องประโยชน์มากมายอย่างให้เธอแน่นอน

อีกสองวันเธอก็จะแต่งงานแล้ว ยังสามารถเชิญหวางจื่อเหวินและพ่อเขาหวางกั๋วคางมาดื่มไวน์แต่งงานได้ นั่นคือไว้หน้าขนาดที่ใหญ่มาก! ในองค์กรเพื่อนก็สามารถอวดว่าคนตระกูลหวังก็มางานแต่งงานของเธอด้วย

“อูฉู่เวิน ระวังเวลาที่แกพูด หลินอิ่งเป็นสามีของฉัน หวางจื่อเหวินเป็นใคร ทำไมฉันต้องให้หน้าเขาด้วย” จางฉีโม่โกรธ คำพูดของอูฉู่เวินคือดูถูกเธอ!

“ว้าว! จางฉีโม่ แกยอมรับสามีขยะของแกมากขนาดนี้เลยเหรอ?”อูฉู่เวินกลับตาลปัตรและเยาะเย้ย “โอ้ แกชอบที่จะต่ำตมใช่มั้ย จุ๊ๆ”

“อืม?แกก็เป็นไอ้ขยะลูกเขยแต่งเข้าบ้านที่รู้จักกันของตระกูลจาง หลินอิ่งเหรอ?”ชายที่ใส่ชุดสูทหัวเราะ “คนที่แบบเช่นเดียวกับแก ฉันไม่รู้จริงๆว่าทำไมแกยังมีหน้าที่จะอยู่ในเมืองชิงหยูนได้ ยังที่จะกล้ามาวิลล่าระดับสู่งที่เช่นกับวิลล่าหิมะมังกร ที่นี่คือสถานที่ที่แกมาได้เหรอ?”