CRAZY LOVE คลั่งรัก | SM25 นิยาย บท 13

EP.12 CRAZY LOVE คลั่งรัก ♥

ตอน คืนนี้ว่างไหม? (18 )

ฉันเหลือบมองไปยังรถหรูที่เด่นสง่าอยู่กลางท้องถนน ในขณะที่รถทุกคันกำลังจอดติดไฟแดงด้านหลังมหาลัยอยู่ในชั่วโมงเร่งด่วนที่มีทั้งคนเลิกงานและนักศึกษาที่เพิ่งเลิกเรียน จึงทำให้การจราจรหน้ามหาลัยค่อนข้างหนาแน่นในชั่วโมงนี้

รถคันใหม่เอี่ยมสีน้ำเงินเข้มที่ยังไม่มีแม้แต่ป้ายทะเบียน และฟิล์มสีดำสนิท แต่ที่รู้ว่าเป็นฟาเรน เพราะในมหาลัยของเรามีคนขับซูเปอร์คาร์อยู่เพียงไม่กี่คัน และคนที่ขับไล่ตามหลังเรามา ก็คงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากฟาเรนที่ออกมาจากลานจอดรถเดียวกันกับเรา

แม้ว่าจะมีรถยนต์คันอื่น ๆ จอดคั่นรถของไรอันเอาไว้สองถึงสามคัน แต่ด้วยเสียงเครื่องยนต์และยี่ห้อของรถที่โดดเด่นจนมองหาได้ไม่ยาก ทำให้เรารู้ทันทีว่าคนขับคือฟาเรนไฮต์ ในมหาลัยของเรากลุ่มของฟาเรน วินด์เซอร์ ไทม์ คลินต์ ค่อนข้างมีชื่อเสียงในเรื่องรถซูเปอร์คาร์ ความร่ำรวย รวมไปถึงความทรงอิทธิพลของครอบครัวพวกเขา

จริง ๆ แล้วมหาลัยของเราก็ถือเป็นมหาลัยเอกชนมีชื่อที่นักศึกษาส่วนใหญ่ค่อนข้างจะมีฐานะดีไปจนถึงกลาง ๆ จะมีหลุดนอกคอกจน ๆ อย่างฉันมาแค่ปีละไม่กี่คนเท่านั้น

"เขาอาจจะไม่ได้ตามเรามาก็ได้นะ" ฉันบอกกับไรอันที่จ้องมองรถฟาเรนผ่านทางกระจกมองข้างของเขา ฉันคิดว่าไรอันอาจจะกังวลมากเกินไป เขาอาจจะแค่จำเป็นต้องกลับทางเดียวกันก็ได้

"แต่ไม่ต้องห่วงนะขิง ฉันจะไปส่งเธอถึงที่หมายอย่างปลอดภัยแน่นอน" ไรอันบีบมือของฉันที่กำชายเสื้อของเขาแบบหลวม ๆ

"อืม นายค่อย ๆ ขับไปนะ ไม่ต้องใส่ใจคนบ้าแบบนั้นหรอก" ฉันตอบไปอย่างไม่คิดอะไรมาก

บรื้นนน บรื้นนน~ เสียงเครื่องยนต์คำรามลั่นท้องถนน ราวกับท่อไอเสียของรถคันนั้นจะระเบิดออก

ซึ่งรถคันที่เหยียบคันเร่งเสียงกระหึ่มนั้นก็ไม่ใช่ใครเลย นอกจากคนสันดานเสียอย่างฟาเรน

"ไฟเขียวแล้ว" ฉันเอ่ยบอกกับไรอัน เพราะเขายังคงแตะที่ฝ่ามือของฉันอยู่

"อ๋อ" ไรอันพยักหน้าก่อนจะรีบเปลี่ยนเกียร์และบิดมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ของเขา พุ่งทะยานไปยังเบื้องหน้า

ก่อนที่รถคันอื่น ๆ จะขับตาม ๆ กันมาหลังจากเห็นสัญญาณไฟเขียว

ครืน ครืน ๆ เสียงรถบิ๊กไบก์ขับเคลื่อนไปบนท้องถนนอย่างไม่เร็วและไม่ช้าเกินไป แต่ทว่า

ปรี๊น!! เอี๊ยด!! บรื้น!! เสียงรถเบรก บีบแตรกันระงมดังมาจากด้านหลัง

บรื๊นนน บรื๊นนน!!!

แค่เพียงภายในเสี้ยววินาทีสั้น ๆ รถของฟาเรนขับแซงปาดทั้งสองคันที่อยู่ด้านหลังเพื่อพุ่งมาต่อท้ายรถของไรอันแบบแทบจะชนกับกันชนด้านหลังมอเตอร์ไซค์บิ๊กไบก์

"นาย!"

ฉันหันไปมองอย่างตกใจ เพราะรถของฟาเรนอยู่ต่อท้ายแบบใกล้มาก ๆ ซะจนแทบจะชนกับบิ๊กไบก์ของไรอันอยู่แล้ว

เขากดเปิดประทุนพร้อมกับชูนิ้วกลางขึ้นมาให้ทางฉันกับไรอันอย่างไร้ซึ่งเหตุผล ถึงจะมองไม่เห็นใบหน้าคนขับ

แต่พฤติกรรมเลว ๆ แบบนี้ ก็มีแค่ฟาเรนคนเดียวนั่นแหละที่ทำได้

ฉันมองกระจกฟิล์มที่ดำสนิทของรถเขาก่อนจะส่ายหน้าเบา ๆ อย่างเอือมระอา

บรื้นนน~~ เอี๊ยด!!

เขาเร่งเครื่องเข้ามาจ่อท้าย ก่อนจะเบรกอย่างจงใจทำให้ฉันกลัว แต่ก็ไม่ถึงกับขับชน แต่เขาก็ขับไล่บี้ท้ายรถพวกเรามาเรื่อย ๆ จนกระทั่งตอนที่ไรอันหักรถเลี้ยวเข้ามายังคอนโดของเขาหรือก็คือคอนโดที่เดียวกับไอรีน ซึ่งฟาเรนเองก็ขับตามเข้ามาด้วยจริง ๆ แถมเขาจอดขวางทางเข้าตึกอย่างไม่สนใจโลกใด ๆ

@คอนโดไอรีน

"ขอบใจนะที่ให้ติดรถมาด้วย" ฉันเอ่ยตอบไปพร้อมกับก้าวลงจากรถและคืนเสื้อแจ็กเก็ตให้กับไรอันไป

"ด้วยความยินดี" ไรอันรับเสื้อคืนไปและตบไหล่ของฉันเบา ๆ

จริง ๆ มันก็ไม่แปลกเลยที่เราสองคนจะสนิทกันดี เพราะเราอยู่คณะเดียวกันและก็เข้าเรียนคลาสเดียวกันแทบจะทุกเทอมเลย

"เราเข้าคอนโดกันเถอะ" ไรอันเหลือบมองไปทางฟาเรนเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร

ปัง! เสียงกระแทกประตูรถดังขึ้นพร้อมกับฟาเรนที่เดินลงมาจากรถซูเปอร์คาร์หรูที่จอดดักขวางทางเข้าอยู่หน้าตึกพอดี

"คืนนี้ว่างไหม?" ฟาเรนเอ่ยถามขึ้นเสียงเรียบ ไม่มองหน้า

"มึงถามใคร?" ไรอันขมวดคิ้วอย่างงุนงง เพราะรอบ ๆ ลานจอดรถมีเพียงแค่เขากับฉันเพียงเท่านั้น

"อย่าเสือก" ฟาเรนเบะปากใส่ไรอันและยักคิ้วหันมามองทางฉันอย่างรอคำตอบ

ฉันนิ่งไปทันทีเพราะไม่คิดว่าเขาจะกล้าเรียกฉันต่อหน้าคนอื่นแบบนี้ และไม่คิดว่าเขาจะแสดงตัวหรือประจานฉันตรงนี้หรอกนะ

"ฉันไม่ว่าง!" ฉันก้มหน้าตอบไปและรีบตั้งท่าจะเดินผ่านหน้าของฟาเรนเพื่อเข้าไปในคอนโด

หมับ! ฟาเรนกระชากแขนของฉันเอาไว้ทันที

"แน่ใจเหรอ… ว่าไม่ว่าง?" ฟาเรนถามย้ำอีกครั้งพร้อมกับแสร้งหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา เหมือนจงใจขู่ฉันอยู่

ฟุ่บ!! ฉันรีบหันกลับไปคว้ามือถือของเขามาไว้ที่ตัวทันที

"มีอะไรรึเปล่าอะขิง?" ไรอันถามขึ้นทันที และเพราะเห็นท่าทีกลัวฟาเรนจนลนลานของฉัน เขาก็น่าจะเริ่มรู้สึกได้ว่าฟาเรนกับฉันคงมีเรื่องกันเล็กน้อย

"ถ้ามันทำอะไรเธอบอกฉันได้นะ" ไรอันหันมาบอกฉันด้วยแววตาห่วงใยพร้อมกับวางมือลงบนไหล่ของฉันเบา ๆ

"เฮอะ ๆ" ฟาเรนหัวเราะออกมาด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ เขาเหลือบมองเหยียดไปทางไรอันเล็กน้อย

"ว่าไง!" ฟาเรนกระแทกเสียงขึ้นทันที

"คืนนี้ว่างได้รึยัง?" เขาขยับเข้ามาประชิดตัวของฉันและถามซ้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว แววตาคมกริบจ้องมองที่ฉันอย่างกดดัน

ฟุ่บ! เขากระชากโทรศัพท์คืนไปจากมือของฉันอย่างแรงพร้อมกับสไลด์เปิดหน้าจอมือถือของตัวเองก่อนจะแสยะยิ้มชั่วร้ายออกมา

"ฉันว่าง!" ฉันกัดฟันตอบไปอย่างไม่เต็มใจมากนัก แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่น

"ขิง?" ไรอันขมวดคิ้วและบีบไหล่ฉันอีกครั้ง

ฟาเรนมองที่ฝ่ามือของไรอันพร้อมกับกัดฟันกรอดและถอนหายใจออกมาอย่างจงใจให้เราทั้งคู่รับรู้ถึงความไม่พอใจของเขาในตอนนี้