CRAZY LOVE คลั่งรัก | SM25 นิยาย บท 20

EP.19 CRAZY LOVE คลั่งรัก ♥

ตอน คลุ้มคลั่ง

"น้ำขิง!" ฟาเรนถลึงตาใส่ฉันพร้อมกับ

ปั้ก! เขากระแทกแก้วลงกับโต๊ะจนแก้วร้าวเป็นรอยแตก เขาโยนบุหรี่ทิ้งลงพื้นก่อนจะขยี้ซ้ำ

"จะเรียกทำไม ฉันจำชื่อตัวเองได้!" ฉันตอบไปอย่างไม่ใส่ใจและกระชากแก้วเหล้ามาเทเติมลงไปให้ด้วยท่าทีไม่เต็มใจเท่าไหร่นัก

"สงสัยเธอจะลืมว่าฉันทำอะไรเธอได้บ้าง?" ฟาเรนบีบข้อมือของฉันแน่นมากขึ้นอย่างไม่ยอมปล่อย

หมับ! ฟาเรนบีบคางของฉันให้หันไปมองทางเขาอย่างป่าเถื่อน

"และคืนนี้เธอได้เจ็บกว่าคืนก่อนแน่!" แววตาคมกริบจ้องมองมาที่ฉันตาขวาง กลิ่นเหล้าและบุหรี่เหม็นตลบอบอวลไปหมด

"คืนนี้ฉันอาจจะไม่ว่างแล้วก็ได้" ฉันพยายามแสร้งยิ้มออกไปและพยายามดึงความกล้าของตัวเองออกมาใช้ให้ได้เพื่อให้ฟาเรนเชื่อ

"หมายความว่ายังไง?" ฟาเรนยอมปล่อยมือออกจากคางของฉัน เขาขมวดคิ้วมองมาที่ฉันตาแทบถลน

"พอดีว่าลูกค้าโต๊ะนั้นสนใจอยากจะสนับสนุนค่าเทอมของฉันน่ะ" ฉันหยิบนามบัตรของเขาขึ้นมาโชว์เล็กน้อย

ฟาเรนหันขวับไปมองทางผู้ชายโต๊ะนั้นทันที

"นี่เธอกล้าขายตัวจริง ๆ น่ะเหรอ? " ฝ่ามือหนาเลื่อนมาบีบต้นคอของฉันจากทางด้านหลังแทน ซึ่งฉันก็เริ่มสั่น ๆ หายใจติด ๆ ขัด ๆ แต่ก็พยายามเชิดใบหน้าเหยียดยิ้มสู้ไป

"เธอเพิ่งโดนฉันเปิดซิงไปได้ไม่กี่วัน กล้าไปแหกขาให้คนอื่นเอางั้นเหรอ?" ฟาเรนเหลือบมองลงที่ชุดเดรสรัดรูปของฉันพลางกัดฟันกรอด

"เธออยากตายคาKวยฉันใช่ไหม?" ฟาเรนบีบท้ายทอยของฉันเพื่อระบายความโกรธของเขา

"ก็ต้องขอบคุณนะที่นายชี้ทางสว่างให้กับฉัน" ฉันตอบไปและฝืนยิ้ม

"ถ้าฉันยังไม่เบื่อ เธอไม่มีสิทธิ์ไปแหกขาให้ใครเอาทั้งนั้น!" ฟาเรนกดใบหน้าของฉันเข้าไปใกล้เขา พร้อมกับพูดใส่หูของฉันอย่างข่มขู่ ฉันพยายามฝืนยิ้มกลบเกลื่อนความเจ็บปวดที่เขาลงไม้ลงมือกับฉันในตอนนี้

"ก็ลูกค้าเขาให้ฉันคืนเดียว แลกกับค่าเทอม..."

"มันคุ้มยิ่งกว่านายตั้งหลายเท่า"

ฉันพูดโกหกออกไปคำโต เพราะฉันรู้ดีว่าคนอย่างฟาเรนถูกหยามหรือแพ้ให้ใครไม่ได้ทั้งนั้น

แต่แล้วลูกค้าอีกโต๊ะหนึ่งก็เดินตรงเข้ามาทางโต๊ะของฟาเรนเพื่อตามฉันพอดี

"เหล้าฉันหมดแล้ว เมื่อไหร่เธอจะไปชงให้" เขาเอ่ยถามด้วยท่าทีไม่พอใจเท่าไหร่ที่ฟาเรนรั้งตัวของฉันเอาไว้คนเดียว

ฟาเรนหันขวับจ้องหน้าผู้ชายคนนั้นอย่างพร้อมจะมีเรื่องทุกเวลา

"รบกวนปล่อยมือของฉันด้วยค่ะ...คุณลูกค้า!" ฉันพูดอย่างเน้นย้ำสถานะของเขาพร้อมกับจิกเล็บลงที่ฝ่ามือของเขาอย่างแรง และงัดจนกระทั่งข้อมือเล็ก ๆ ของฉันหลุดจากฝ่ามือหนาที่บีบแน่นจนเป็นรอยแดงไปหมด

ทันทีที่ฉันหันหลังเดินออกมาพร้อมกับลูกค้าอีกคน

"ห้ามไปกับมัน! ฉันจะจ่ายให้เธอสองเท่าของค่าเทอม" ฟาเรนพูดไล่ตามหลังมาติด ๆ

ฟุ่บ! ฟาเรนเดินมาแล้วกระชากแขนของฉันกลับไปซบแผ่นอกของตัวเองทันที ซึ่งนั่นทำให้ลูกค้าอีกคนไม่พอใจมาก ๆ จึงพุ่งตัวเข้าหาเขาพร้อมกับกำหมัดแน่น

ตุบ!!! เขาต่อยเข้าที่ใบหน้าของฟาเรนเข้าอย่างจัง

ฟาเรนโดนต่อยจนหน้าหันไปอีกทาง แต่แทนที่เขาจะเจ็บเขากลับยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ

ฟาเรนดึงตัวของฉันไปยืนอยู่ด้านหลังของเขา

"กูก็รอให้มึงเปิดอยู่เหมือนกัน!" เขาแสยะยิ้ม และเช็ดคราบเลือดที่มุมปากเล็กน้อย ซึ่งลูกค้าอีกคนก็ไม่รอช้าที่จะซ้ำอีกหมัด

"เพราะกูจะเอาให้มึงตายคาตีนเลย!" ฟาเรนพูดออกมาอย่างชอบใจ

และทันทีที่อีกฝ่ายส่งหมัดมา ฟาเรนก็รับหมัดของเขาด้วยฝ่ามือหนาของตัวเองก่อนจะบิดลงและกระทุ้งเข่าใส่ที่ท้องพร้อมกับต่อยเสยเข้าที่ปลายคาง จนลูกค้าคนนั้นหงายหลังล้มไป เอามือกุมท้องอย่างหมดสภาพภายในหมัดเดียว

"เฮ้อ เบื่อฉิบหายนึกว่ามึงจะแน่" ฟาเรนเลียริมฝีปากที่แตกซ้ำกับรอยเดิมของเขาด้วยใบหน้าที่ไม่สะทกสะท้านอะไรเลย

"เฮ้ย ตัวคนเดียวทำเก่งเหรอวะ?" ผู้ชายใส่แว่นวิ่งถลาเข้ามาและพยุงเพื่อนตัวเองให้ลุกขึ้นทันที สองเพื่อนรักหันมองหน้ากันก่อนจะพุ่งตัวเข้าใส่ฟาเรนทันทีอย่างจงใจรุม

พลั่ก ตุบ ตับ พลั่ก!

พวกเขาซัดเข้าหากันนัวเนียไปหมด จนโต๊ะเก้าอี้แถวนั้นล้มระเนระนาด อาหารหกลงพื้นเลอะเทอะไปทั่ว

แขกที่เหลือไม่กี่โต๊ะรีบลุกออกเพราะกลัวจะโดนลูกหลง

พี่ฟางโทรแจ้งตำรวจแล้วแต่ก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปหยุดสามคนที่ตีกันอย่างดุเดือดนี้ แม้ว่าผู้ชายสองคนจะรุมเขา แต่สุดท้ายคนที่บ้าพลังและแข็งแรงอย่างฟาเรนก็เล่นงานจนทั้งสองคนสะบักสะบอมไม่ต่างกัน แต่ตัวฟาเรนเองก็โดนเข้าไปหลายหมัดอยู่เหมือนกัน

เพล้ง ตุบ ตับ

ฟาเรนที่คลุ้มคลั่งอยู่แล้วก็ต่อยสองคนตรงหน้าแบบไม่เลี้ยง

เขาขึ้นคร่อมลูกค้าที่มาตามฉันและต่อยรัว ๆ อย่างไม่มียั้ง เต็มแรงทุกหมัด ส่วนอิพี่แว่นก็โดนถีบกระเด็นไปอีกทาง

สรุปก็คือ ทั้งสองคนดูไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่เหมาะสมกับหมาบ้าอย่างฟาเรนเลยสักนิด