CRAZY LOVE คลั่งรัก | SM25 EP.61 CRAZY LOVE คลั่งรัก ♥ ตอน อดมื้อดึกเพื่อกินมื้อเช้า

EP.61 CRAZY LOVE คลั่งรัก ♥
ตอน อดมื้อดึกเพื่อกินมื้อเช้า
อ้อมแขนเขาโอบกอดเธอเอาไว้ ร่างกายของเขามอบไออุ่นให้เธอ อย่างที่เธอไม่เคยได้รับจากใครเลย
มันช่างยากเหลือเกินที่เธอจะหักห้ามใจไม่ให้คิดหรือไหวหวั่นกับผู้ชายที่ใจร้ายคนนี้...
แต่คนเราในวันที่อ่อนแอมากที่สุด แค่ได้มีใครสักคนอยู่เคียงข้าง คอยปลอบใจ ปกป้อง และเช็ดหยดน้ำตาให้ สำหรับน้ำขิงแล้วมันช่างมีความหมายมากมายเหลือเกิน…
แม้ว่าเธอจะพยายามย้ำเตือนตัวเองรอบที่ร้อยรอบที่ล้านแล้วก็ตามว่า เธอไม่ควรรักผู้ชายอันตรายคนนี้
แต่สุดท้าย คนที่เกลียดมากที่สุด กำลังกลายเป็นคนที่อยากอยู่ด้วยมากที่สุดเช่นกัน
"ร้องออกมาจนกว่าจะรู้สึกดีขึ้นก็ได้" ฝ่ามือหนา ๆ ยังคงลูบศีรษะของเธอเบา ๆ
เธอพยายามที่จะหยุดร้องไห้และเก็บความเจ็บปวด รวมไปถึงความทรงจำที่เลวร้ายเรื่องครอบครัวเหล่านั้นไว้ภายในใจ เพราะไม่อยากทำให้คนตรงหน้าต้องรู้สึกแย่หรือสงสารเธอมากไปกว่านี้
หลังจากที่สะอื้นไห้อยู่นาน ในที่สุดเธอก็ค่อย ๆ สงบลงได้
ฟาเรนยังคงลูบแผ่นหลังของเธอเบา ๆ และเขายังคงยืนโอบกอดเธออยู่แบบนั้น รอจนน้ำตาหยดสุดท้ายของเธอหยุดไหลได้ในที่สุด
คนตัวสูงค่อย ๆ โน้มตัวลงเพื่อที่จะช้อนตัวอุ้มร่างบางขึ้นแนบแผ่นอก ก่อนจะพาเธอเดินเข้าไปยังห้องนอนและค่อย ๆ วางเธอลงกับเตียงนุ่ม ๆ อย่างทะนุถนอม
บนเตียงหลังใหญ่ เธอยังคงนอนตัวเกร็งแข็งทื่อไปหมด
แววตาเศร้า ๆ ชำเลืองมองจอมโหดเล็กน้อย พลางน้อมรับว่าเขาคงอยากจะทำอะไรเธอเหมือน ๆ กับเมื่อสองคืนก่อนที่ผ่านมาแน่ ๆ
คนอย่างเขาที่ยอมจ่ายเงินก้อนไปตั้งสามแสนกว่าบาท คงอยากจะเสพสวาทและทรมานร่างกายของเธอจนกว่าจะคุ้มค่ากับเงินที่เขาเสียไปแน่
"คิดอะไรอยู่?" ฟาเรนกอดอกยืนมองเธอ
เมื่อเห็นท่าทีเกร็ง ๆ เขาก็พอดูรู้
"นอนตามสบายเถอะนะ"
ฟาเรนเอียงคอมองเธอเล็กน้อย พร้อมกับดึงผ้าห่มมาคลุมให้โดยไม่ได้มีท่าทีจะรบเร้าใด ๆ
"ฉันไม่มีอารมณ์จะทำอะไรเธอหรอก...เธอร้องไห้แล้วน่าเกลียดจะตายไป"
เขาพูดขึ้นเสียงแข็ง ๆ พร้อมกับเบะปากเพียงเล็กน้อย
"อีกอย่างคืนนี้ฉันก็อยากนอนพักสบาย ๆ เหมือนกัน"
"อื้ม~" น้ำขิงพยักหน้ารับเบา ๆ ก่อนจะนอนหันหน้ามองออกไปนอกกระจกบานหรูวิวเกือบ 360 องศาจากห้องนอนของเขาในยามค่ำคืนนี้
"เลิกคิดมากแล้วนอนซะ"
ฟาเรนถอนหายใจออกมาเล็กน้อย และยังคงยืนกอดอกมองเธออยู่แบบนั้น
เพราะน้ำขิงยังคงลืมตาและมองออกไปนอกหน้าต่างวิวคอนโดสูงเสียดฟ้า แสงไฟสว่างไสวของเมืองกรุง… มหานครที่ไม่เคยหลับใหลแห่งนี้…
"หลับตาสิ!"
เขาออกคำสั่งขึ้นอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าเธอยังคงนอนคิดมากอยู่ และไม่ยอมพักผ่อนสักที
ฟาเรนปิดสวิตช์ไฟที่หัวเตียงของเธอ พร้อมกับเดินไปปิดม่านหนาทึบ เพื่อให้ภายในห้องมืดสนิทและเงียบสงัด
เขากลับมายืนจ้องมองน้ำขิงอย่างกดดันให้เธอหลับอย่างคนเอาแต่ใจเช่นเคย ๆ จนทำให้อีกฝ่ายจำต้องแสร้งข่มตาหลับไปทั้ง ๆ ที่เธอยังไม่ค่อยง่วงมากสักเท่าไหร่
หลังจากที่น้ำขิงหลับตาลงได้สักพัก ฟาเรนถึงจะยอมเดินออกจากห้องนอนไป เพื่อที่จะอาบน้ำและทำธุระส่วนตัวของเขาจนเสร็จสิ้นแล้วจึงกลับขึ้นเตียงมานอนกอดเธอเหมือนเช่นคืนผ่าน ๆ มา
แม้ว่าน้ำขิงจะหลับตา แต่เธอยังคงไม่ได้หลับสนิทไปในทีเดียว
เพราะในหัวของเธอคิดถึงแต่สิ่งที่พ่อพูดออกมา ทุกคำพูดของเขามันทิ่มแทงใจของเธออย่างเจ็บปวดมาก
และคนที่เธอคิดถึงมากสุดหัวใจเลยก็คือพี่น้ำหวาน พี่สาวแท้ ๆ ที่เกิดมาจากแม่คนเดียวกันกับเธอ เธอไม่รู้เลยว่าพี่สาวตัวเองตอนนี้จะเป็นตายร้ายดียังไงบ้าง
เพราะครั้งสุดท้ายที่ได้เจอกัน มันคืองานแต่งงานระหว่างพี่หวานกับเสี่ยบุญโชค ตาเฒ่าตัณหากลับที่คอยแต่จะจับเด็กสาวหน้าตาสวย ๆ ฐานะจน ๆ มาแต่งเป็นเมียขัดดอกไปวัน ๆ
วันแต่งงานของพี่สาวนั้น จริง ๆ เธอเองก็ไม่ได้รู้เรื่องมาก่อน เพราะถ้ารู้ เธอคงพาพี่สาวหนีไปแล้วตั้งแต่วันนั้น
ตัวน้ำขิงเองก็เพิ่งจะมารู้ว่าพ่อตกลงยกพี่สาวเธอให้ตาเสี่ยนั่นไปแล้ว ก็ตอนที่พ่อขับรถมารับเธอถึงหอพัก เพื่อให้ไปช่วยเรื่องงานแต่งงาน
ครั้งนั้นทำให้เธอต้องขอลาขาดเรียนกับทางมหาลัยไปแบบกะทันหันไปเกือบหนึ่งอาทิตย์เต็ม ๆ
โชคดีว่ามีไอรีนและเพื่อนคนอื่น ๆ คอยตามเก็บงานเก็บชีตเรียนให้ ไม่งั้นเธออาจจะต้องดรอปไปเลยก็ได้ เพราะดันลาในช่วงที่ใกล้สอบพอดิบพอดี
"ถ้าเธอยังไม่หลับอีก…ฉันอาจจะทำอะไรมากกว่าแค่นอนกอดกันนะ" ฟาเรนพูดขึ้น
เพราะเขาสังเกตจากลูกตาที่กลอกไปมาทั้ง ๆ ที่เปลือกตาของเธอยังคงปิดสนิท
"ฉันนอนไม่หลับจริง ๆ" คนตัวเล็กรีบเอ่ยขึ้นเบา ๆ
ก่อนที่น้ำตาจะไหลลงอาบแก้มทั้ง ๆ ที่เธอยังคงหลับตาอยู่แบบนั้น
"เฮ้อ ~" เขาถอนหายใจออกมา ก่อนจะจ้องมองไปที่เธออย่างเคร่งเครียด
"แล้วฉันต้องทำยังไงอะ?" เขาถามออกมาตรง ๆ
เพราะฟาเรนไม่ใช่คนที่ปลอบคนได้เก่งสักเท่าไหร่ และวิธีต่าง ๆ ที่เขานึกได้ก็ใช้มันไปหมดแล้ว
"หรือเอากันไหมล่ะ"
เขาพูดพร้อมกับเตรียมจะถอดกางเกงของตัวเองออก
"พอเธอเหนื่อยแล้วจะได้หลับง่าย ๆ ไง"
คนตัวสูงที่เตรียมพร้อมเป็นอย่างมากรีบถอดกางเกงตัวเองออกและเตรียมจะปลดกระดุมเสื้อของเธอในทันที
"เอ่อ ฉันง่วงแล้ว"
น้ำขิงรีบพูดขึ้นทันทีก่อนจะข่มตาหลับไป
เพราะร่องรอยการบรรเลงรักจากเมื่อคืนของเขานั้น ยังทำเธอเจ็บระบมไม่หายเลย ก็ฟาเรนล่อซะเตียงไม้แข็ง ๆ ของรีสอร์ตหรูขาหักไปข้างหนึ่ง
ฉะนั้นแล้วไม่ต้องพูดถึงร่องสวาทเลยว่าเธอจะเจ็บระบมหนักมากแค่ไหน
แม้ว่าเรื่องการร่วมรักระหว่างเขากับเธอมันจะผ่านมาจนนับครั้งไม่ถ้วนแล้วก็ตาม แต่สำหรับน้ำขิง การมีอะไรกับฟาเรน มันเป็นความคุ้นชินที่ยังไม่สามารถชินได้จริง ๆ บางครั้งก็รู้สึกดีแต่บางครั้งก็เจ็บมาก ๆ เพราะเขาค่อนข้างจะซาดิสม์และชอบทำในสถานที่แปลก ๆ
"ก็ได้!"
เขานอนล่อนจ้อนข้าง ๆ เธออย่างไม่ได้รู้สึกอายใด ๆ เลย แถมยังวางพาดท่อนเอ็นของตัวเองลงบนเรียวขาอ่อนของเธออย่างหน้าตาเฉย
"แต่พรุ่งนี้ตื่นแล้ว... ทำอาหารให้กินด้วยนะ"
ฟาเรนกระซิบเข้าที่ข้าง ๆ ใบหูของเธอ เขาวางปลายคางของเขาลงบนหัวของเธอหลังจากนั้น และผล็อยหลับไปทันที เพราะฟาเรนเองก็คงเหนื่อยล้าจากการขับรถทางไกลอยู่ไม่น้อยเลย
-วันต่อมา-
น้ำขิงสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะฝันร้ายเกี่ยวกับงานแต่งงานของพี่สาวเธอในคืนนั้น
มันเป็นภาพจำที่แสนเจ็บปวด และยังคงฉายซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่ภายในหัวของเธอมาโดยตลอด
ก่อนจะลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับน้ำตาที่ยังเปียก ๆ ไหลอาบเต็มสองแก้มของเธอ เพราะแม้แต่ตอนที่เธอหลับตาลง เธอก็ยังคงร้องไห้เพราะฝันร้ายเรื่องครอบครัวที่ตามหลอกหลอนไม่จบไม่สิ้น
แต่ทางด้านฟาเรน เขาก็ยังคงนอนหลับสนิทดีเหมือนทุกคืนที่ผ่านมา ใบหน้าที่ดุดันตอนนี้ยังคงนอนหลับปุ๋ยราวกับเด็กชายตัวน้อย
โดยปกติแล้วเขามักจะตื่นทีหลังน้ำขิงประมาณ 2-3 ชั่วโมงได้ สายตาของคนตัวเล็กมองพิจารณาอย่างถี่ถ้วนไปที่ท่อนแขนของฟาเรน ที่โอบกอดตัวของเธอเอาไว้ในตอนนี้
ท่อนแขนเขายังคงมีรอยแดงเป็นรอยนิ้วมือเด่นชัด ที่พ่อเธอจงใจจะฝากมันไว้บนใบหน้าของเธอ แต่เขากลับยื่นแขนมารับแทน
"นับจากนี้ต่อไป...ฉันจะมีนายอยู่จริง ๆ น่ะเหรอ?"
เธอเอ่ยถามคนเจ้าเล่ห์ไปอย่างแผ่วเบา
"แต่คำพูดของนายมันไม่น่าเชื่อได้เลยสักคำเดียว" เธอพูดย้ำเตือนหัวใจตัวเองอีกครั้ง ขณะที่เขายังคงนอนหลับสนิท
"นางบำเรอของนายคนนี้~"
เธอฝืนยิ้มทั้งที่นัยน์ตาเศร้า
"จะมีนายอยู่เคียงข้างแบบนี้ไปได้อีกกี่คืนกันนะ"
ฝ่ามือเล็ก ๆ ลูบใบหน้าหล่อร้ายตรงหน้าอย่างไหวหวั่น
เธอไม่รู้เลยว่าทุกการกระทำของฟาเรนมันหมายความว่าอย่างไรกันแน่ แต่ความแตกต่างระหว่างกันและกัน มันช่างชัดเจนมากซะจนเธอต้องหักห้ามใจให้ได้
เพราะรู้ดีว่าจุดจบของเรา สุดท้ายก็ต้องเดินแยกทางจากกันไปอยู่ดีในวันใดวันหนึ่ง
"เราสองคนแตกต่างกันทุกเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องฐานะทางครอบครัว"
[อัปเดต] อ่านนิยาย CRAZY LOVE คลั่งรัก | SM25 EP.61 CRAZY LOVE คลั่งรัก ♥ ตอน อดมื้อดึกเพื่อกินมื้อเช้า
นิยาย CRAZY LOVE คลั่งรัก | SM25 มี FULL อ่าน EP.61 CRAZY LOVE คลั่งรัก ♥ ตอน อดมื้อดึกเพื่อกินมื้อเช้า และตอนต่อไปของนิยายที่ novelones.com นวนิยายเรื่อง CRAZY LOVE คลั่งรัก | SM25 ที่มีรายละเอียดที่ไม่คาดคิดและน่าทึ่งมากมายของผู้แต่ง อยู่ในตะเกียงแก้ว ใน EP.61 CRAZY LOVE คลั่งรัก ♥ ตอน อดมื้อดึกเพื่อกินมื้อเช้า ได้นำเราไปสู่ขอบฟ้าใหม่ อ่าน EP.61 CRAZY LOVE คลั่งรัก ♥ ตอน อดมื้อดึกเพื่อกินมื้อเช้า ของซีรีส์ CRAZY LOVE คลั่งรัก | SM25 ได้ที่นี่
หรือคุณสามารถดาวน์โหลด PDF ฟรีของนิยาย CRAZY LOVE คลั่งรัก | SM25 ได้ที่ novelones.com
คีย์การค้นหา: CRAZY LOVE คลั่งรัก | SM25 EP.61 CRAZY LOVE คลั่งรัก ♥ ตอน อดมื้อดึกเพื่อกินมื้อเช้า