อดีตภรรยาของประธาน นิยาย บท 7

อันรัวซือส่ายหัวอย่างแรง เพราะเธอดื่มไวน์ไปมาก เธอจึงพูดด้วยลิ้นนิดหน่อย

“นี่ คุณผู้หญิง คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร คุณกำลังพยายามจะฆ่าฉันหรือเปล่า”

Fang Zhou แฟนที่ดีและดีที่สุดของ An Ruoxue ระหว่างพวกเขา Fang Zhou รู้ทุกอย่างยกเว้นการแต่งงานลับกับ Rong Che

ทั้งสองเติบโตมาด้วยกันในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า และอันรัวซือก็ไว้ใจโจวโจวมากเช่นกัน

“โจวโจว โจวโจว คุณช่างพูดมาก ฉันเรียกคุณมาที่นี่เพื่อดื่ม คุณก็พูดไปเรื่อย น่ารำคาญมาก เข้าใจไหม”

Ruoxue หรี่ตาที่เปียกน้ำขนาดใหญ่ของเธอเล็กน้อย และจ้องมองที่ Fang Zhou ด้วยความไม่พอใจอยู่ครู่หนึ่ง

“นี่ ดื่มกับฉันหน่อยสิ”

อันรัวซือเหมือนผู้หญิงคนหนึ่ง เธอเอื้อมมือไปหยิบขวดเบียร์ แล้ววางตรงหน้าฟางโจวอย่างแรง: "คุณเป็นเพื่อนกัน คุณเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันหรือเปล่า"

ฟางโจวมองไปที่อัน รั่วซือ ซึ่งเมามายจากการดื่ม และอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าหนังศีรษะของเขามึนงง: "ใช่ ใช่ เราเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด"

ฟางโจวพยักหน้าและกล่าวว่า

คุยกับคนขี้เมาไม่เข้าท่าเลย เนื่องจากเขาหาสาเหตุไม่ได้ เขาควรไปกับ An Ruoxue และดื่มสักแก้ว เมื่อเห็นว่าเธอกำลังดื่มอย่างหมดหวัง Fang Zhou สามารถสรุปได้ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่มีความสุขในตอนนี้

หลังจากดื่มไวน์ไปสองสามขวด An Ruoxue ก็พูดมากขึ้นและมีชีวิตชีวาและมีเสียงดัง

"ดื่มสิ ฮิฮิ"

เมื่อวาน วันนี้ ในเวลาเพียงสองวัน เธอประสบกับสิ่งที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิต ตอนนี้ An Ruoxue แค่ต้องการทำให้ตัวเองหมดความรู้สึกด้วยแอลกอฮอล์

เวลาเมาเธอจะไม่นึกถึงผู้ชายที่ทำให้เธอเสียใจ

...

ในขณะนี้ Lamborghini สีน้ำเงินหยุดอย่างมีสีสันที่ทางเข้าบาร์กลางคืน

“ท่านอาจารย์รอง ได้โปรด”

เฉียวซีโม่ปลดเข็มขัดนิรภัย และน้ำเสียงของเขามีแววตื่นเต้น

“ทันทีที่เจ้ากลับมา จงออกไปรับสตรี เฉียวซีโม่ เจ้าจะต้องตายในอ้อมแขนของสตรีไม่ช้าก็เร็ว”

การบีบเย็นของหรงเฉอไม่ได้ทำให้เฉียวซีโม่โกรธ แต่เขากลับหัวเราะอย่างเต็มที่

"ตามคำโบราณว่าไว้ ตายใต้ดอกโบตั๋นเท่ากับเป็นผี และฉันยอมตายอย่างเมามันส์ในเมืองที่อ่อนโยน"

Qiao Zimo กล่าวพร้อมกับหัวเราะ

"คุณจะได้รับความปรารถนาของคุณ"

"Xie Rongshao พูดคำที่เป็นมงคล ฮ่าฮ่า"

ยื่นมือออกไปเปิดประตูรถ หรงเฉอลงจากรถ เดินเข้าไปในบาร์กลางคืนด้วยขาที่ยาวเหยียดตรง

...

"เต้นรำ โจวโจว ไปเต้นรำกันเถอะ"

Ruoxue ดื่มเบียร์ไปสี่หรือห้าขวดและอารมณ์ของเธอก็ร่าเริงขึ้นภายใต้ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ เธอวางแก้วไวน์ในมือของเธอลงและก้าวขึ้นไปบนฟลอร์เต้นรำพร้อมกับก้าวที่สั่นเทา

"เฮ้... เสี่ยวเสวี่ย รอฉันด้วย"

เมื่อเห็นสิ่งนี้ Fang Zhou รีบวางแก้วไวน์ในมือลงและเดินตาม An Ruoxue ไปที่ฟลอร์เต้นรำ ตอนนี้ เขารู้สึกเสียใจที่ไม่ได้ห้าม An Ruoxue จากการดื่มตัวเอง

“เซียวซือ คุณดื่มมากเกินไปแล้ว เราจะไม่เต้นแล้ว ฉันจะพาคุณกลับบ้าน โอเคไหม” ฟางโจวจับมืออันรัวซือ พยายามพาเธอซึ่งเป็นคนขี้เมาออกจากฟลอร์เต้นรำ

อย่างไรก็ตาม An Ruoxue ซึ่งเป็นอัมพาตจากแอลกอฮอล์นั้นไม่สามารถควบคุมได้ตามธรรมชาติ เธอเขย่าแขนอย่างแรง

“ฉันไม่ไป ฉันอยากเต้น แล้วคุณก็เต้นด้วย ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า”

"ฉันได้กลิ่นลมหายใจของสาวงาม" ดวงตาดอกพีชที่มีเสน่ห์ของ Qiao Zimo จ้องมองไปที่ผู้หญิงบนฟลอร์เต้นรำที่แกว่งไปมาเบาๆ