เจ้าชะตาฮวงจุ้ยปรมาจารย์ นิยาย บท 7

“นักเรียนฮัน ขอบคุณที่ช่วยฉันไว้!”

เฉินเทียนเทียนก้มหน้าลงด้วยสีหน้าเขินอาย

“อือ ไม่มีปัญหา!”

ดวงตาของ Han Xin แคบลงเล็กน้อย และวิญญาณชั่วร้ายก็บุกเข้ามา ตั้งแต่การบาดเจ็บสาหัสไปจนถึงการเจ็บป่วยที่รุนแรง แต่หญิงสาวไม่ได้รู้สึกไม่สบายใดๆ ดังนั้น Han Xin จึงอดไม่ได้ที่จะมองเธอสองครั้ง

เมื่อสัมผัสได้ถึงการจ้องมองของ Han Xin เฉิน Tiantian หน้าแดงยิ่งกว่าเดิม

"ชิ มันคือหมาป่าจริงๆ!"

เหอเหม่ยเหม่ยยิ้มอย่างเฉยเมยและพูดว่า: "เทียนเถียน เธอช่วยชีวิตคุณ แค่พูดว่าขอบคุณไม่จริงใจ!"

"ใช่ นักเรียนฮัน ทำไมเราไม่เลี้ยงคุณด้วยล่ะ!"

Li Mengyue มีร่องรอยของความรู้สึกผิดบนใบหน้าของเธอ

"สามารถ!"

Han Xin พยักหน้า ในแง่หนึ่ง เขาหิวเล็กน้อย ในทางกลับกัน เขาได้เห็นแล้วว่าหญิงสาวชื่อ Chen Tiantian มีร่างกายของหยินมากที่สุด ร่างกายแบบนี้เป็นพิเศษมาก ไม่มีปัญหา ผู้หญิงคนนี้ขาดไม่ได้

"ฉันรู้ว่ามีร้านหม้อไฟอร่อยๆ อยู่นอกโรงเรียน ฉันจะพาคุณไป!"

Li Mengyue กำลังรีบ

กลุ่มห้าคนมาถึงร้านอาหารหม้อไฟนอกมหาวิทยาลัยในไม่ช้า

ในโกศแกะสลักเสฉวนสมัยเก่า ซุปพริกน้ำมันสีแดงร้อนจัดและเสียบไม้เสียบลงไป นึ่งร้อนๆ เผ็ดและมีกลิ่นหอม

ด้วยเบียร์หลายคนกินอย่างเต็มที่

"นักเรียนฮัน คุณเป็นนักบวชลัทธิเต๋าหรือไม่"

"เลขที่!"

“คุณคือหมอผีที่พูดถึงในทีวีหรือเปล่า”

"เลขที่!"

"นักเรียนฮัน เกิดอะไรขึ้นกับความชั่วร้ายของ Tiantian ในตอนนี้"

Li Mengyue สนับสนุนกรอบแว่นตาด้วยท่าทางกระหายความรู้

"สิ่งที่เรียกว่าความชั่วร้ายคือร่างกายที่มีพลังงานคล้ายกับสนามไฟฟ้า เรารู้ว่าประสาทสัมผัสทั้งห้าและการกระทำของคนเราทั้งหมดถูกควบคุมโดยสัญญาณไฟฟ้าที่ส่งมาจากเซลล์ประสาท เมื่อสัญญาณไฟฟ้าของสมองของบุคคลได้รับผลกระทบจากสนามไอออไนเซชันพิเศษ จะเกิดภาพหลอนเป็นปรากฏการณ์ที่ร่างกายควบคุมไม่ได้ ในทางฮวงจุ้ย เรียกว่าเสก!"

“รู้แล้ว เหมือนผีกดเตียง!”

“นักเรียนฮัน ผีมีจริงไหม”

ฮันซินยิ้มจางๆ: "ถ้าคุณเชื่อว่ามันมีอยู่จริง ถ้าคุณไม่เชื่อมันก็ไม่มีอยู่!"

"โอ้!"

“นักเรียนฮันรู้มาก!”

Li Mengyue และคนอื่น ๆ ประหลาดใจ

“คัท มันแค่ล้อเล่น!”

เหอเหม่ยเหม่ยมองอย่างเหยียดหยาม: "เต๋าฮวงจุ้ยแบบไหนกัน โกหกทั้งเพ!"

“แต่สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ เราเห็นกับตา!”

"จริงหรือไม่ถ้าคุณเห็นด้วยตาของคุณเอง เวทมนตร์ก็มองเห็นด้วยตาของคุณเองเช่นกัน ดังนั้นมันจึงไม่ใช่ของปลอม ฉันคิดว่าเด็กคนนี้แค่ต้องการหลอกคุณเด็กสาวที่ไม่มีประสบการณ์ในโลกนี้!"

“เหม่ยเหม่ย เจ้าพูดแบบนั้นไม่ได้ ถ้าไม่ใช่เพราะเพื่อนร่วมชั้นฮันที่ช่วยข้าในตอนนี้ ข้าคงลำบากแน่!”

Li Mengyue ยืนขึ้นอย่างเคร่งขรึม

"มาเลย นักเรียนฮัน ให้ฉันปิ้งให้คุณ!"

"ฉัน... ฉันขอเสนอขนมปังปิ้งให้คุณด้วย!"

Chen Tiantian หน้าแดงและเสียงของเธอก็อ่อนแอ

“คุณ...ฮะ...”

เหอเหม่ยเหม่ยมองฮันซินอย่างมืดมน

“ออกไป ออกไป ไปให้พ้น!”

ในเวลานี้มีความวุ่นวายอยู่นอกประตู

ชายฉกรรจ์หลายสิบคนในชุดกีฬาวิ่งเข้ามาด้วยสีหน้าไม่เป็นมิตร

ผู้นำสวมชุดสูทและรองเท้าหนัง มีแก้มที่ยาวและแคบ และใบหน้าของเขาซึ่งแต่เดิมดูเป็นผู้หญิงเล็กน้อย ในขณะนี้ดูเศร้าหมองอย่างมาก

“ประธานนักเรียนจ้าวหมิงหลุน?”

"นี่คือสมาชิกของทีมกีฬาทั้งหมด ดูเหมือนว่าจะมีคนเจ็บ!"

พวกนักศึกษาที่กินอยู่ข้างทางรีบเลี่ยงถนนเพราะกลัวจะไปเกี่ยว

"ในที่สุดก็มา!"

เมื่อเห็น Zhao Minglun รอยยิ้มของ He Meimei ยิ่งเย็นลง

“ฮันซินคือใคร ออกไป!”

Zhao Minglun ปล่อยเสียงคำรามต่ำ และผู้ชมก็เงียบทันที

ฮันซินขมวดคิ้วเล็กน้อย: "คุณกำลังมองหาฉันอยู่หรือเปล่า"

“นายลวนลามแฟนฉันเหรอ”

Zhao Minglun จ้องมอง Han Xin อย่างเย็นชา

"จ้าวหมิงหลุน อย่าพูดไร้สาระ ใครคือแฟนของคุณ!"

Chen Tiantian ดูกังวล

"Tiantian ไม่ต้องกังวล อยู่กับฉันที่นี่ ไม่มีใครรังแกคุณได้!"

Zhao Minglun ยกมือขึ้นและดีดนิ้ว

มีสแนป

ผู้ชายที่แข็งแกร่งหลายคนจากทีมกีฬากำลังเตรียมพร้อมและล้อมรอบพวกเขาด้วยท่าทางที่ไม่เป็นมิตร

“จ้าวหมิงหลุน เจ้าทำอะไร!”

Li Mengyue ตะโกนอย่างนุ่มนวล: "เรื่องนี้เป็นเรื่องเข้าใจผิด!"

“เข้าใจผิดแล้ว ฮิฮิ!”

เขา Meimei เย้ยหยัน

"ประธาน Zhao ให้ฉันแสดงให้คุณเห็นหน่อย!"

เธอพูดและส่งโทรศัพท์ให้ Zhao Minglun มันเป็นวิดีโอของ Han Xin ที่กด Chen Tiantian ไว้ใต้ร่างของเธอ แต่มุมนั้นพิเศษ ดูเหมือนว่าทั้งสองจะพัวพันกันอย่างใกล้ชิด

"ไอ้เหี้ย!"

ช่วงเวลาที่ Zhao Minglun เห็นวิดีโอ เขากำลังจะร้องไห้ออกมา

"ประธาน Zhao ไม่มีใครในมหาวิทยาลัย Yuncheng ทั้งหมดรู้ว่าคุณกำลังไล่ตาม Tiantian เด็กคนนี้กำลังยั่วยุคุณอย่างชัดเจนด้วยการทำสิ่งนั้น!"

เหอเหม่ยเหม่ยพัดเปลวเพลิงด้วยด้านมืด

“เหอเหม่ยเหม่ย เจ้าจะทำอะไร”

Li Mengyue โกรธเล็กน้อย

“แกทำอะไรน่ะ ฉันกำลังช่วยแกอยู่ กลัวแกจะโดนเด็กนี่หลอก!”

เหอเหม่ยเหม่ยจ้องมองหานซินอย่างเศร้าหมอง: "ท่านประธานจ้าว เด็กคนนี้ตาบอด เพื่อชื่อเสียงของมหาวิทยาลัยไป่หยุนของเรา เจ้าต้องไม่ปล่อยเขาไป!"

“เหอ เม่ยเม่ย คุณ…”

Li Mengyue กระทืบเท้าของเธออย่างกระวนกระวาย: "ประธาน Zhao ฟังคำอธิบายของฉัน สิ่งต่าง ๆ ไม่เป็นอย่างที่คุณคิด ... "

"เพียงพอ!"

จ้าวหมิงหลุนจ้องมองหานซินด้วยความโกรธ: "ไอ้หนู เจ้าอนาจารหรือ"

"ผู้ที่ทำความสะอาดตัวเองให้สะอาด!"

Han Xin กางมือออก

“เอาล่ะ เด็กน้อย เจ้าช่างกล้าหาญยิ่งนัก!”

จ้าวหมิงหลุนโบกมืออย่างเย็นชา: "มานี่ หักมือ!"

กา กา กา กา...

ชายฉกรรจ์หลายคนหยิบขวด en primeur และเริ่มต่อสู้

"หยุด!"

ร่างที่บอบบางลุกขึ้นยืนต่อหน้าฮันซิน

"เทียนเถียน คุณกำลังทำอะไร ฉันกำลังระบายความโกรธใส่คุณ!"

เมื่อเห็นว่า Chen Tiantian ลุกขึ้นยืนเพื่อ Han Xin ใบหน้าของ Zhao Minglun ก็มืดมนยิ่งขึ้น

“จ้าวหมิงหลุน คุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องของฉัน คุณควรไป!”

Chen Tiantian กัดริมฝีปากของเธอด้วยใบหน้าที่แน่วแน่

“คุณปล่อยฉันไปเพราะคนนอกงั้นเหรอ”

จ้าวหมิงหลุนกำหมัดแน่น: "ฉันคิดว่าคุณถูกเด็กคนนี้หลอกจริงๆ!"

"บูม!"

เขายกขาขึ้นแล้วเตะโต๊ะล้ม กัดฟันคำราม: "วันนี้ฉันขยับชายคนนี้ไม่ได้ แม้แต่พระเจ้าก็ห้ามเขาไม่ได้ ฉันพูดแล้ว!"

"อา……"

Chen Tiantian กรีดร้อง เห็นได้ชัดว่า Zhao Minglun หวาดกลัว

หานซินขมวดคิ้วเล็กน้อยและถือยันต์ไว้ในฝ่ามือ

"ชายผู้นี้... เจ้าขยับไม่ได้!"

ในขณะนี้ เสียงขี้เกียจดังขึ้นจากนอกประตู

ทันใดนั้น สายตาจำนวนนับไม่ถ้วนมองมาที่เขาพร้อมกัน

คนที่มาผอมสวมต่างหูและดูหยิ่งยโส มันคือ Tang Jun นายน้อยของตระกูล Tang

“ไอ้หนู เจ้าเป็นใคร กล้าดียังไงมายุ่งกับเรื่องของชายหนุ่มคนนี้”

Zhao Minglun จ้องมองที่ Tang Jun อย่างเศร้าหมอง: "Laozi เป็นประธานสหภาพนักศึกษาแห่งมหาวิทยาลัย Yuncheng!"

“ประธานนักเรียนเหรอฮะ?”

Tang Jun เชิดคอขึ้นและเยาะเย้ย: "นามสกุลของฉันคือ Tang และชื่อ Tang Jun!"

“ถังจุน?”

"เขา...เขาคือถังจุน นายน้อยของตระกูลถัง!"

"Tang Jun เจ้าเหนือหัวตัวน้อยของ Yuncheng?"

ทันใดนั้น ใบหน้าของผู้คนรอบข้างเปลี่ยนไปอย่างมาก

แววตาของจ้าวหมิงหลุนฉายแววหวาดกลัว

ตระกูล Tang เป็นตระกูลอันดับหนึ่งใน Yuncheng และ Tang Jun คนนี้เป็นเพื่อนที่ฉาวโฉ่ ไม่ต้องพูดถึงว่าเขาเป็นประธานนักเรียนโรงเรียนประถม แม้แต่อาจารย์ใหญ่ของ Yunda ยังต้องให้สามตัวชี้แก่เด็กและผู้ใหญ่คนนี้

"อะแฮ่ม กลายเป็นว่านายน้อยถัง ดูหมิ่น ดูหมิ่น!"

Zhao Minglun ไอแห้งๆ

"นายน้อยถัง เด็กคนนี้มีปัญหากับฉัน คุณช่วยเผชิญหน้าฉันหน่อยได้ไหม คุณจ้าว!"

Tang Jun อ้าปากและถ่มน้ำลาย: "ไปให้พ้น!"