เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 1093

“แน่นอนว่านั่นดีที่สุดแล้ว ผมไม่มีกะจิตกะใจจะสู้กับคุณ ผมเพียงแค่ต้องการที่จะเข้าเฝ้าเจ้าหญิงอายาเสะของพวกคุณ”

ถังเฉายิ้มเย็น

หลังจากที่ได้ยินชื่อของเจ้าหญิงอายาเสะแล้ว สายตาของนายท่านท่านนี้ก็สว่างวาบขึ้นมาทันที ดูเหมือนจะคิดอะไรขึ้นมาได้

“ไม่ทราบว่าคุณผู้ชายท่านนี้ ท่านมาหาเจ้าหญิงอายาเสะทำไมครับ?”

“ท่านอาจจะไม่รู้ว่า เป็นเจ้าหญิงอายาเสะที่ดำริให้ผมมาขัดขวางคุณเอาไว้ที่นี่ เป็นไปได้ว่าต่อให้ตอนนี้คุณจะเข้าไปเข้าเฝ้าพระองค์ พระองค์ก็ไม่มีทางอนุญาต”

สายตาของถังเฉาหนาวยะเยือกขึ้นมาทันที จากนั้นก็พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มราวกับเปิดโปงความคิดของเขาได้ตั้งแต่แรกว่า

“ไม่เป็นไร ขอเพียงคุณให้ผมเข้าไปเข้าเฝ้าพระองค์ก็พอแล้ว เรื่องอื่นก็ให้ผมจัดการเองเถอะ”

ถังเฉาเย็นชาเช่นนี้ นายท่านจ้าวนึกไม่ถึงอยู่บ้าง

“เจ้าหมอนั่นไม่กลัวตายหรือ? ฉันบอกแล้วว่าเจ้าหญิงอายาเสะส่งฉันมาฆ่าเขา นึกไม่ถึงว่าเขายังจะไปเข้าเฝ้าเจ้าหญิงอายาเสะอีก”

นายท่านจ้าวคิดอยู่ในใจ ในเวลาเดียวกันนั้นเขาก็กระจ่างแจ้งดีว่า ตอนนี้เจ้าหญิงอายาเสะที่อยู่ในญี่ปุ่นนั้น ถึงแม้ว่าจะไม่ได้รุ่งโรจน์เหมือนดวงตะวันที่อยู่กลางท้องฟ้า แต่ก็ค่อย ๆ ยืนอยู่อย่างมั่นคง

ถ้าหากว่าให้เจ้าหญิงอายาเสะเคลื่อนพลทหารกำลังเสริมที่อยู่นอกเหนือจินตนาการเหล่านั้นมาละก็ เช่นนั้นการโค่นล้มเจ้าหญิงอายาเสะเสะก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เรื่องหนึ่งแล้ว

“ทำไมถึงยังไม่พาผมไปเข้าเฝ้าเจ้าหญิงอายาเสะอีก? หรือว่าพวกคุณไม่เชื่อผมอย่างนั้นหรือ? ในมือของผมมีป้ายคำสั่งนี้นะ”

ถังเฉาล้วงเอาป้ายคำสั่งขึ้นมาในมือ

ที่จริงแล้วนายท่านจ้าวจำป้ายคำสั่งนี้ได้ตั้งแต่แรกแล้ว เพียงแต่ว่าไม่ยินดีจะให้ถังเฉาเข้าไปก็เท่านั้นเอง

“แน่นอน... มีป้ายคำสั่งนี้ ถ้าพูดกันตามเหตุผลแล้วก็สามารถเข้าไปเข้าเฝ้าเจ้าหญิงอายาเสะได้ แต่ว่า...”

นายท่านจ้าวพูดมาถึงตรงนี้แล้วก็หยุดลงอย่างกะทันหัน

ถังเฉาแสร้งเข้าไปใกล้ด้วยความสงสัย “นายท่านพูดมาตรง ๆ เถอะ”

นายท่านจ้าวมีอะไรที่ควรพูดเสียที่ไหนกัน? เพียงแต่ไม่ยินดีจะพาถังเฉาเข้าไปก็เท่านั้น

ในตอนนี้เอง สมองของนายท่านจ้าวก็คิดอย่างรวดเร็ว พิจารณาว่าควรจะปฏิเสธถังเฉาอย่างไรดี

“ต้องขออภัยจริง ๆ คุณผู้ชายท่านนี้ ผมพาคุณไปเข้าเฝ้าเจ้าหญิงอายาเสะไม่ได้จริง ๆ ผมไม่อยากให้คุณเข้าไปตายฟรี ๆ”

ถังเฉาเงียบอยู่พักหนึ่ง หลังจากนั้นก็ไม่ได้พูดอะไร

“ก็ได้ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ผมกลับไปก็พอแล้ว”

หลังจากที่นายท่านจ้าวได้ยินประโยคนี้แล้ว ก็ลูบเคราแพะของตัวเอง หรี่ตาลง

“พ่อหนุ่มคนนี้ ไม่เหมือนคนที่จะยอมแพ้ไปง่าย ๆ หรือว่าเขาจะมีแผนสกปรก?”

“ช่างเถอะ ผู้ช่วยของเจ้าหญิงอายาเสะลดลงไปหนึ่งคน ก็คือลดลงไปหนึ่งคน ไม่อย่างนั้นถ้าให้เธอยืนได้อย่างมั่นคงจริง ๆ แล้วพวกเราจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?”