เด็กอัจฉริยะ แม่ลึกลับ นิยาย บท 12

บ้านตระกูลหนิง

"นายน้อย หมอบอกว่าเธอคงตกใจและเป็นลมชั่วคราว " หลังจากลุงจางส่งหมอไป และพูดกับหนิงเส่าเฉินเมื่อเขากลับมา เขายกแขนขึ้นเช็ดหน้าผากด้วยผ้าพันแขน แล้วถอนหายใจอย่างโล่งอก

ถ้าหนิงเส่าเฉินไม่พบในเวลานั้น ถ้าไม่ใช่เพราะหาหนิงเสี่ยวซี และเขาจงใจทำให้ช้าลง ผู้หญิงคนนี้ในวันนี้จะต้องเสียชีวิตแล้ว

เนื่องจากถนนบนภูเขาและทางขับสวนทางกันถนนไม่กว้าง เธอจึงนอนอยู่กลางถนน และถ้าเร็วกว่านี้ก็กลัวว่าจะถูกเธอทับโดยตรงแล้ว

ไม่กี่ชั่วโมงผ่านไป และเมื่อจำได้ เขายังคงมีความกลัวอยู่

"คุณป้า เธอ ... ช่วยผมด้วย" หนิงเสี่ยวซีที่ไม่ได้พูดตั้งแต่กลับมาจู่ๆก็เดินออกจากห้องไป เสียงของเขายังคงหายใจไม่ออก ตาของเขาแดงและบวมเล็กน้อย ดูเหมือนว่าเขาจะร้องไห้มานานแล้ว

ไม่ว่าไอคิวของเขาจะสูง แค่ไหน เขาก็เป็นแค่เด็กจริงๆ เขาควรจะกลัวสิ่งต่างๆเช่นชีวิตและความตาย

มือที่กำของหนิงเส่าเฉินค่อยๆคลายออกและการแสดงออกของเขา ดูน่าเกลียดเล็กน้อยทำให้เขามองว่า "ลูกโตแล้ว ก็จะหนีออกจากบ้านเหรอ"

หนิงเสี่ยวซีก้มศีรษะลงและกระซิบ "ใครให้คุณขับไล่ป้าของผม" แต่ เขารู้ว่าเขาเกือบจะตกที่นั่งลำบากเขาจึงก้มศีรษะลงและไม่กล้ามองไปที่หนิงเส่าเฉิน

จากน้ำเสียงของพ่อ เขารู้ว่าคุณป้าไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการให้จากไปอย่างแน่นอน ดังนั้น เมื่อเขาตั้งใจแกล้งหลับจากนั้นก็เดินตามคุณป้าออกไป เขาก็เดินออกจากคฤหาสน์ไปทางประตูหลังบ้านอย่างเงียบ ๆ

เขามองไปที่หนิงเสี่ยวซี และตกอยู่ในความคิดลึก ๆ ในตอนนั้นเขานั่งอยู่ที่เบาะหลังจ้องมองไปที่ริมถนน เพราะกลัวว่าเขาจะคิดถึงหนิงเสี่ยวซี ดังนั้น ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าเขาในเวลานั้นจึงอยู่ในสายตาของเขา ในขณะที่ผู้หญิงคนนั้นวิ่งขึ้นไป เพื่อปกป้องหนิงเสี่ยวซี เขาต้องการเตือนลุงจาง โดยสัญชาตญาณ แต่สถานที่ที่พวกเขานอนอยู่ใกล้กับจุดเลี้ยวหักศอกเกินไป และความเร็วของรถเร็วกว่าปฏิกิริยาของผู้คนมาก

เขาโค้งตัวไปข้างหน้าและขับพวงมาลัยของลุงจางไปทางซ้าย โชคดีที่ราวกั้นด้านข้างภูเขาค่อนข้างแข็งแรงโชคดีที่ฝ่ายตรงข้ามไม่มีรถในเวลานั้น มิฉะนั้น ผลที่ตามมาจะเป็นหายนะ

“ พ่อ คุณกลัวว่าคุณป้าจะชอบคุณคุณก็ไล่เธอออกไปเหรอ?” หนิงเสี่ยวซีกระซิบขณะที่เขาจับแขนเสื้อของหนิงเส่าเฉิน

"เธอพูดหลายครั้งแล้วว่า เธอไม่สนใจคุณ ... ขอร้องล่ะครับ ได้โปรดเก็บเธอไว้เรื่องเงิน ผมจะจ่ายเอง" เมื่อเห็นว่าหนิงเส่าเฉินไม่ตอบสนอง หนิงเสี่ยวซีกล่าวว่าต่อ ในปีนี้เขาช่วยเว็บไซต์ขนาดใหญ่หลายแห่งแก้ไขข้อบกพร่องหลายอย่างและทำเงินได้มาก

ในตอนนี้ หนิงเส่าเฉินมีปฏิกิริยาตอบสนอง เขาก้มศีรษะลงและมองไปที่ลูกชายของเขา มีแววตาประหลาดใจและเป็นทุกข์ลักษณะของเด็กคนนี้ เหมือนกับเขาทุกประการการ ขอความช่วยเหลือไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาควรมีอย่างชัดเจน

ผู้หญิงคนนี้มีเสน่ห์แบบไหน สามารถจับหัวใจของหนิงเสี่ยวซีได้ในเวลาอันสั้น

"พ่อสามารถหาเคนที่ดีกว่าเธอได้" ขณะพูด เสียงของเขาแหบเล็กน้อย แต่น้ำเสียงของเขาดูลดลงอย่างเห็นได้ชัด

เมื่อเห็นความไม่ยอมแพ้ของหนิงเส่าเฉิน หนิงเสี่ยวซีจึงถอนมือออก และนั่งยองๆลงตรงจุดนั้นสักพัก เขาก็พูดว่า "เธอรู้สึกเหมือนเป็นแม่"

ในขณะที่เขาพูดและเขามองไปที่หนิงเส่าเฉินอย่างลับๆจากมุมตายกมือขึ้นและขยี้ตา "ผู้หญิงคนอื่น ๆ เข้าหาผมและปฏิบัติกับฉันอย่างดีทั้งหมด เพียงเพื่อพ่อเท่านั้น แต่เธอทำเพื่อผมครับ ... "

ดวงตาของหนิงเส่าเฉินมืดลง นับเป็นครั้งแรกที่หนิงเส่าเฉินได้ยินคำว่า "แม่" จากปากของเขา

อีกทั้ง เมื่อเขาได้ยินประโยคนั้น เธอไม่ได้ทำเพื่อเขา ทำไมเขาถึงเสียใจมากเมื่อได้ยิน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กอัจฉริยะ แม่ลึกลับ