เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 834 ถักผ้าผ้าพันคอให้เขา
พวกเขาใช้กระเช้าไฟฟ้าลงมาจากภูเขา
วิทนีย์กับฮันท์ลีย์เถียงกันเล่นในกระเช้าไฟฟ้า ส่วนเชอรีชกับบอยล์อารมณ์ไม่ค่อยดี พวกเขาเงียบมาตลอดทาง
พวกเขากลับมาที่คอนโดกรีนทาวน์หลังจากไปเที่ยวกันมาทั้งวัน ทันทีที่เชอรีชผ่านประตูเข้ามา เธอก็กอดบอยล์จากข้างหลัง
บอยล์ตกใจ เขาก้มลงมองมือเล็กที่กอดเอวเขา ก่อนจะกุมมือเธอแล้วถาม "เป็นอะไรไป?"
หญิงสาวแอบมองใบหน้าอันหล่อเหลาที่ดูทุกข์ใจ แล้วถามเขา "คุณยังโกรธที่พระพูดแบบนั้นอยู่หรือเปล่า?"
"เปล่า"
เชอรีชพูดด้วยความโมโห "เขาไม่ได้เป็นพระอาจารย์หรืออะไรสักหน่อย ที่เขาพูดมานั้นมันไร้สาระ ตอนนี้มันยุคไหนแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าจะยังมีคนพูดแบบนี้อยู่อีก"
"ใช่ ผมก็ไม่เชื่อเขาเหมือนกัน" บอยล์หันมาดึงมือเธอขึ้นมาทาบอก ก่อนจะกอดเธอแน่น
"บอยล์ ฉันจะบอกพ่อแม่เรื่องของเรา หลังจากที่เราคบกันนานกว่านี้นะ?"
บอยล์ถามเธอ "ผมคิดว่าตอนนี้พ่อแม่ของคุณ ยังไม่ให้คบใครนะ?"
เชอรีชคิดแล้วตอบ "ที่พวกเขาบอกมันก็จริง ฉันจะบอกหลังจากผ่านไปสักพัก แย่ที่สุดก็แค่โดนบ่น พ่อแม่รักฉันมาก พวกท่านห้ามเราไม่ได้หรอก"
บอยล์หัวเราะเบา ๆ "คุณจะยอมแพ้หรือเปล่าถ้าพวกท่านคัดค้านเรา?"
เชอรีชเงยหน้าขึ้นแล้วตอบ "ถ้าเราถูกคัดค้าน ฉันก็จะบอกว่าฉันเข้าใจที่พวกท่านเป็นห่วง ยังไงฉันก็จะแอบคบกับคุณอยู่ดี พวกท่านทำอะไรไม่ได้หรอก ถ้าคัดค้านเรามากขึ้นอีก ฉันจะไปหาคุณปู่ ฉันก็แค่ทำหน้าเศร้าเดี๋ยวคุณปู่ก็คุยกับฉันเอง พ่อแม่ห้ามฉันไม่ได้หรอกถ้าคุณปู่มาช่วย"
บอยล์ยกมือขึ้นลูบศีรษะเธอ "ฉลาดนักนะเมื่อต้องรับมือกับพ่อแม่ เชอรีช"
"แน่อยู่แล้ว" เธอเชิดหน้าด้วยความภูมิใจ
เธอกอดเอวเขาแน่น "คุณยอมทิ้งโอกาสที่จะไปเรียนที่อเมริกาเพื่อฉัน ฉันไม่หักหลังความรู้สึกคุณหรอก บอยล์"
บอยล์มองดวงตาที่ดำขลับก่อนจะเอาผมที่ยุ่งทัดหูเธอ "ผมกลัวว่าวันนึงผมจะทำร้ายคุณขึ้นมาจริง ๆ เหมือนที่พระบอก"
เขาจะไม่มีวันให้อภัยตัวเอง ถ้าเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น
ถ้าเขาเป็นคนทำร้ายเธอ เขาคงไม่สามารถทนได้เมื่อคิดแบบนั้น
เชอรีชยิ้มให้เขา "ฉันรู้ว่าคุณรักและจะไม่มีวันทำร้ายฉัน"
บอยล์ก้มลงจูบหน้าผากเธอ
วันคริสมาต์มาถึงอย่างรวดเร็ว
หิมะสีขาวโปรยลงมาจากท้องฟ้าในเมืองหลวง
เชอรีชไม่มีคาบเรียนในตอนบ่าย เธอจึงเล่นหิมะตรงหน้าต่างที่คอนโดกรีนทาวน์
บอยล์รับคดีมาเมื่อสามวันก่อน เขาต้องไปเอาเอกสารจากลูกค้าที่เมืองเอส เขายังไม่กลับมาจากทำงานเลย
บอยล์ทำอาหารไว้หลายอย่าง และเก็บไว้ในตู้เย็นก่อนที่เขาจะไป เชอรีชแค่อุ่นอาหารในไมโครเวฟเมื่อถึงเวลากิน
แต่เธอก็ทำพาสต้าเอง
เพราะพาสต้านั้นทำง่าย จึงมีคนเติมน้ำมากเกินไป ทำให้เส้นพาสต้าแฉะ หรือถ้าเติมน้าน้อยเกินไปก็ทำให้เส้นแข็ง
เธอหงุดหงิดมาก และรู้สึกว่าเป็นคนไร้ประโยชน์
แต่เธอก็ไม่ยอมแพ้หลังจากที่ล้มเหลวมาหลายครั้ง ในที่สุดเธอก็ทำได้สำเร็จด้วยปริมาณน้ำที่เหมาะสม กลายเป็นพาสต้าที่สมบูรณ์แบบ
ดูเหมือนว่าบอยล์จะยุ่งมาก เขาตอบกลับมาหลังจากผ่านไปสองถึงสามชั่วโมง "โอ้ ตอนนี้เชอรีสโตแล้วสินะ คุณทำพาสต้าเป็นแล้ว"
เชอรีชพูดไม่ออก
หิมะข้างนอกตกหนักขึ้น เธอเพิ่งทานอาหารเย็นเสร็จและออกไปปั้นตุ๊กตาหิมะข้างนอก
เพราะเป็นวันคริสมาสต์ ข้างนอกจึงมีไฟรูปซานตาคลอสสว่างไสว
เธออยากชวนวิทนีย์มาฉลองคริสมาสต์ด้วย แต่วิทนีย์ฉลองคริสต์มาสต์กับฮันท์ลีย์ จึงไม่สนใจเพื่อนสนิทเลย
เธอรู้สึกโดดเดี่ยว
ทันทีที่บอยล์มาถึง เขาก็เห็นเชอรีชโพสต์เฟสบุ๊ค
'ฉลองคริสต์มาสคนเดียว' แล้วตามด้วยรูปอีโมจิหน้าเศร้า
เชอรีชใส่เสื้อกันหนาวตัวใหญ่กับรองเท้าบู๊ท หลังจากไปเอาพลั่วมาจากระเบียง เธอก็วิ่งลงไปปั้นตุ๊กตาหิมะข้างล่าง
มีเด็กบางคนก็ปั้นตุ๊กตาหิมะข้างล่างด้วย
บอยล์เห็นกลุ่มเด็ก ๆ กับผู้ใหญ่ที่ทำตัวเด็กกำลังปั้นตุ๊กตาหิมะในกองหิมะ เขาเดินถือร่มเข้าไป ดูเหมือนว่าเชอรีชจะเป็นหัวหน้าของเด็กกลุ่มนี้
ตอนที่เขาไม่อยู่บ้านเธอก็ดูสบายดี
เธอใส่เสื้อโค้ทสีขาวตัวยาว และพันผ้าพันคอสีเหลืองปิดคางและใบหน้า การที่เธอแต่งตัวแบบนี้ ทำให้ดูอายุมากกว่าเด็กที่อยู่รอบตัวเธอ
บอยล์เดินเข้ามาข้างหลัง เขาถือร่มไว้เหนือศีรษะเธอ
เชอรีชมัวแต่ปั้นตุ๊กตาหิมะ จึงไม่เห็นร่มที่อยู่เหนือศีรษะ
เธอตกใจเมื่อเด็กคนหนึ่งพูดออกมา "พี่ชาย มาปั้นตุ๊กตาหิมะด้วยกันไหม?"
เชอรีชงงและถามเด็ก "พี่ชายอะไร? นี่พี่สาวนะ..."
ทันทีที่เธอหันหลังไป เธอก็เห็นบอยล์ยืนถือร่มอยู่ข้างหลัง
ดวงตาของเธอเป็นประกาย เมื่อเห็นใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา เธอทั้งตกใจทั้งแปลกใจ และเข้าไปกอดคอเขาแน่น
"บอยล์ กลับมาตอนไหนเนี่ย?"
ส่วนมืออีกข้างถือร่ม เขามองเธอด้วยความรักใคร่ "ก็มีคนบ่นว่าเศร้าที่ฉลองคริสต์มาสคนเดียว เลยรีบกลับมาอยู่ด้วย แต่ดูเหมือนว่าคนนั้นกำลังมีความสุขกับการปั้นตุ๊กตาหิมะ และเล่นกับเด็ก ๆ
เชอรีชยิ้ม "มันไม่เหมือนกันนะ ฉันแค่มาเล่นกับเด็กพวกนี้เพราะคุณไม่อยู่"
เด็กกลุ่มนั้นบ่นเธอ "พี่สาว พี่สนใจแฟนมากกว่าพวกเราอีกนะ!"
เชอรีชหน้าแดง
บอยล์อยู่กับเชอรีชช่วงคริสต์มาสนอกเมือง
พวกเขาไปดูหนัง กินข้าว และเล่นหิมะด้วยกัน
บอยล์ไม่คิดว่าเด็กน้อยจะมีเซอร์ไพรส์ให้เขา เมื่อพวกเขากลับมาถึงบ้าน
บอยล์เลิกคิ้ว เขามองเธอด้วยความสงสัย "จะให้อะไรผมเหรอ?"
อัปเดต บทที่ 834 ถักผ้าผ้าพันคอให้เขา ของนิยาย เล่ห์รัก ท่านประธาน โดย โอเอสเต้ ลูน่า
นวนิยาย เล่ห์รัก ท่านประธาน ได้อัปเดต บทที่ 834 ถักผ้าผ้าพันคอให้เขา พร้อมรายละเอียดที่น่าสนใจมาก หาก เล่ห์รัก ท่านประธาน นวนิยายโดย โอเอสเต้ ลูน่า ทำให้ผู้อ่านตกหลุมรักทุกคำ บทที่ 834 ถักผ้าผ้าพันคอให้เขา เป็นตอนความรักที่ผสมผสานกับการสมรู้ร่วมคิดและความตั้งใจ อ่านบทต่อไปของนิยาย เล่ห์รัก ท่านประธาน ที่ novelones.com วันนี้
คำค้นหาที่เกี่ยวข้อง บทที่ 834 ถักผ้าผ้าพันคอให้เขา:
เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 834 ถักผ้าผ้าพันคอให้เขา
เล่ห์รัก ท่านประธาน โดย hinovel