“กลัวอะไร”
“ความลับแตกน่ะสิค่ะ เพียงท้องเสียเมื่อไหร่กันล่ะ”
เธอทำหน้ากังวล เขาดึงร่างเธอมานั่งตักก่อนจะกอดเอวบางเอาไว้วางคางบนไหล่มน โยกร่างน้อยไปมา
“ไม่หรอก”
“ทำไมคะ”
“น้ำยาผมดี ถ้าทำให้คุณท้องไม่ได้ให้มาเตะยอดหน้าผมเลยเอา”
“มั่นหน้าขนาดนั้นเชียวนะคะ”
จากเครียดๆ เธอก็หัวเราะขำคนมั่นใจในตัวเองสูงอย่างเขา
“มั่นใจสิ คุณโดนปล่อยน้ำทั้งเช้ากลางวันเย็น รอบดึกอีก”
“ทำมาเป็นพูดดีอีกนะคะ คนหื่น”
“คุณเป็นคนน่ารัก และผมก็รักคุณ”
คำพูดง่ายๆ แต่ทำให้เพียงดารายิ้มกว้างให้เขาในทันที
เธอกอดคอหนาของเขาเอาไว้ ซบหน้าที่อกกว้าง ก่อนจะพูดเสียงออดอ้อนอ่อนหวาน
“เพียงก็รักคุณค่ะ”
“นั่นแหละครับ เขาว่าเกลียดอะไรมักได้อย่างนั้น”
“แน่ะ!”
“ตอนนั้นคุณบอกว่าเกลียดผมทุกวัน เลยโดนผมเอาทุกวัน”
“คนเจ้าเล่ห์”
“เมื่อกี้ยังไม่มันเลย คุณแม่เข้ามาเสียก่อน เพิ่งเสร็จไปรอบเดียวเอง”
“ไม่เอาแล้วค่ะ เกิดใครพรวดพราดเข้ามาอีก”
“ไม่แล้วล่ะ เดี๋ยวรอบนี้ผมล็อกประตู เราเอากันบนโซฟานะ”
“คุณครามน่ะ ไม่เอาค่ะ ทำงานกันดีกว่า”
“ไม่เอาเหมือนกัน คุณต้องให้ผมกระแทกก่อน”
“ไม่เอาค่ะ”
“ผมอยากน้ำแตก”
“คุณนี่พูดแต่ละอย่างทำฉันอ่อนใจ”
“คุณอ่อนใจแต่ดุ้นผมแข็ง”
เมื่อก่อนเธอรับไม่ได้กับประโยคลามกของเขา เดี๋ยวนี้ชินเสียแล้ว และรู้ด้วยว่าเวลาเอากันพูดลามกๆ แล้วได้อารมณ์ ยิ่งอยากกระแทก น้ำยิ่งเยิ้ม ยิ่งอยากเสร็จ อยากคว้าสายรุ้งมาไว้ในอุ้งมือ
“เพียง”
“คะ”
“ดูดให้หน่อย”
“ไม่เอาค่ะเมื่อยปาก”
“เย็นนี้อยากกินอะไรผมเลี้ยงเต็มที่เลย คุณไม่ต้องทำกับข้าวให้เหนื่อยแล้ว”
“เอาของกินมาล่อเหรอคะ ฉันไม่ได้เห็นแก่กินนะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เลขาหน้าหวานกับท่านประธานมาดเข้ม