ตอนที่ 11
“แม่บอกไปแล้ว คราวนี้ลูกจะให้แม่คุยกับหนูเมได้หรือยัง” มาดามลาวัลย์เอ่ยถามลูกชาย หลังจากท่านบอกความจริงไปแล้ว แต่ลูกชายกลับเงียบ
“ได้ครับ แต่ผมมีเรื่องจะสภาพกับคุณแม่” เพราะไม่เคยปิดบังมารดาเทวัตจึงสารภาพเรื่องความสัมพันธ์กับเมลดา จากนั้นเขาก็เดินมาหาหญิงสาวที่นั่งอยู่ในห้องรับแขก เพราะเธอลองเปิดประตูออกไปแล้ว แต่เจอลูกน้องร่างยักษ์ของเขาเฝ้าอยู่สี่คน เธอเลยต้องถอยกลับนั่งที่เดิม
“คุณแม่ฉันจะคุยด้วย” พูดจบก็ส่งโทรศัพท์ให้ แล้วเดินออกไป ทำให้เมลดาโล่งใจ เพราะจะได้คุยกับมาดามลาวัลย์ได้สะดวก แต่ถึงอย่างนั้นเวลาคุยเธอก็ลอบมองไปยังทางที่คนตัวโตเดินออกไปตลอด
“ตอนนี้เมสบายดีค่ะคุณท่าน แต่เมอยากกลับกรุงเทพฯ ค่ะคุณท่าน”
“ตามิกทำอะไรหนู”
“เอ่อ...”
“เอาล่ะๆ ไม่ต้องบอกฉันหรอก เพราะฉันรู้มาจากลูกชายแล้วว่าเกิดอะไรระหว่างเธอสองคน”
“คุณมิกบอกคุณท่านแล้วเหรอคะ”
“บอกแล้วจ้ะ”
“เมขอโทษนะคะที่ทำให้เกิดเรื่องนั้นขึ้น”
“จะมาขอโทษฉันทำไมล่ะ แล้วก็เป็นฉันเองที่ผิดที่ส่งหนูมา แต่หนูไม่ต้องห่วง ยังไงตามิกก็ต้องรับผิดชอบหนู หนูไม่ต้องกังวลนะจ้ะ”
“เรื่องรับผิดชอบเมไม่เรียกร้องค่ะคุณท่าน แต่เมอยากขอให้คุณท่านช่วยบอกให้คุณมิกอนุญาตให้เมกลับกรุงเทพฯได้ไหมคะ”
“หนูไม่อยากอยู่กับตามิกเหรอจ๊ะ”
“เมคิดว่าเมกลับกรุงเทพฯ ดีกว่าค่ะ ส่วนเรื่องนางแบบสาว เมคิดว่าเธอคงไม่มายุ่งกับคุณมิกแล้วนะคะ”
“ฉันก็หวังอย่างนั้น แต่ก็ยังวางใจไม่ได้ ยังไงหนูก็อยู่กับตามิกไปอีกสักระยะได้ไหม แล้วไม่ต้องกลัวว่าตามิกจะทำอะไรหนู เดี๋ยวฉันจะบอกตามิกไว้เอง แล้วถ้าตามิกทำอะไรหนู ฉันจะไปหนูกลับ”
“เอ่อ...”
“แต่ถ้าหนูเมไม่สบายใจ อีกสองวันฉันจะบินไปหาหนูที่ฮ่องกง แล้วถ้าหนูเมจะกลับ ก็กลับพร้อมฉันตอนนั้น ส่วนตอนนี้หนูก็อยู่กันนางแบบสาวไปก่อนนะจ้ะ แล้วอย่าลืมเรื่องสำคัญที่ฉันเคยบอกหนูว่าหนูต้องทำให้ตามิกรักหนูให้ได้ด้วยนะจ้ะ”
“เม...เมจะพยายามนะคะคุณท่าน”
“ขอบใจจ้ะ แต่หนูเอาโทรศัพท์ให้ตามิกนะ ฉันจะได้กำชับตามิกไม่ให้ทำอะไรหนู แล้วหนูไม่ต้องบอกตามิกล่ะว่าฉันจะไปฮ่องกง”
“ค่ะคุณท่าน” เมลดาขานตอบจบก็พอดีกับที่คนตัวโตเดินกลับเข้ามา เธอจึงส่งโทรศัพท์ไปให้ เทวัตรับมาแล้วพูดแค่ครับสามสี่ครั้ง ก่อนจะวางสายไป จากนั้นเขาก็หันไปมองเมลดา เมียนอกใจของเขา
“เธอนี่แบล็คอัพดีจริงนะ เมลดา” พูดจบก็เดินหายไปเลย ปล่อยทิ้งให้คนตัวเล็กมึนงงกับคำประชดประชัน ก่อนจะนึกออกว่าที่เขาพูดหมายถึงใคร ที่เวลานี้มาดามลาวัลย์กำลังนั่งยิ้มพอใจกับผลงานที่เด็กในอุปการะทำ มันสำเร็จเกิดคาดหมาย แล้วก็มั่นใจว่าลูกชายต้องรักเมลดา เด็กสาวที่ต่างจากสาวๆ ในสต็อกของลูกชายอย่างแน่นอน
“คุณท่านยิ้มอะไรหรือคะ” สุรีย์ที่นั่งมองอยู่นานและสงสัยจึงถามออกไป
“ก็ดีใจน่ะสิ หนูเมทำงานได้ดีมากเลย อ๋อ! เดี๋ยวเธอจัดการเรื่องตั๋วไปฮ่องกงให้ด้วย อีกสองวันฉันจะเดินทางไป เธอก็ไปด้วยนะสุรีย์”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เมียนอกใจ